Gramophone

Gramophone
Ondertitel The world's best classical music reviews
Frequentie Maandelijks
Eerste editie 1923
Taal Engels
Hoofdredacteur Martin Cullingford
Uitgeverij(en) Mark Allen Group
ISSN 0017-310X
Officiële website
Portaal  Portaalicoon   Media

Gramophone is een Brits muziektijdschrift dat gewijd is aan klassieke muziek. Het tijdschrift werd in 1923 opgericht door de Schotse auteur Compton Mackenzie, die het tijdschrift bleef redigeren tot 1962.[1] Sinds 2013 is Mark Allen Group de uitgever van het tijdschrift.[2]

De gemiddelde oplage per editie (inclusief digitaal) lag in 2021 op ruim 18.000.[3][4]

Gramophone Awards

[bewerken | brontekst bewerken]

Het tijdschrift reikt elk jaar de Gramophone Classical Music Awards uit aan de beste klassieke opnames van het jaar. De BBC noemde deze awards de oscars van de klassiekemuziekindustrie.[5][6]

In 2012 startte Gramophone de Hall of Fame, een lijst met personen (musici, muziekproducenten, managers e.d.) die hebben bijgedragen aan de catalogus van klassiekemuziekopnamen. Deze lijst wordt ieder jaar uitgebreid.[7][8]

(Voorbeelden van) personen en groepen die zijn opgenomen in de Hall of Fame:

Pianisten en klavecimbelspelers

[bewerken | brontekst bewerken]

Spelers van snaarinstrumenten, koperblazers en houtblazers

[bewerken | brontekst bewerken]

Vocale en instrumentale ensembles

[bewerken | brontekst bewerken]

Muziekproducenten, geluidstechnici en managers van platenlabels

[bewerken | brontekst bewerken]
  • Emile Berliner
  • Bernard Coutaz
  • John Culshaw
  • C Robert Fine
  • Fred Gaisberg
  • Klaus Heymann
  • Alain Lanceron
  • Walter Legge
  • Edward Lewis
  • Goddard Lieberson
  • Richard Mohr
  • Ted Perry
  • Kenneth Wilkinson

Eind 2012 kondigde Gramophone een nieuwe archiefdienst aan.[9] Abonnees op de digitale editie kunnen sindsdien volledige pdf's lezen van elk nummer van het tijdschrift, teruggaand tot de allereerste editie uit 1923.