French
DeutschInini (territorium)
| Inini | |||||
|---|---|---|---|---|---|
| |||||
| |||||
| Kaart | |||||
.png) | |||||
| Algemene gegevens | |||||
| Hoofdstad | Saint-Élie | ||||
| Bevolking | 5.024 (1946)[1][a] | ||||
| Talen | Frans | ||||
| Religie(s) | Katholiek | ||||
| Munteenheid | Franse frank | ||||
| Regering | |||||
| Regeringsvorm | Dictatuur | ||||
| Regeringsleider | Gouverneur van Frans-Guyana | ||||
.svg){kind=small}
Inini was een binnenlands territorium van Frans-Guyana en een voormalige kolonie van Frankrijk. Het gebied werd als aparte kolonie bestuurd van 6 juni 1930 tot en met 19 maart 1946 waarna het werd gefuseerd met Frans-Guyana als een overzeese departement van Frankrijk.[2][3]
De hoofdplaats was Saint-Élie,[4] en de bevolking bestond voornamelijk uit inheemsen, marrons, en goudzoekers.[5] De kolonie was vernoemd naar de Inini, een grote rivier in het binnenland die bij Maripasoula van oost naar west naar de Lawa loopt.[6]
Geschiedenis
[bewerken | brontekst bewerken]In 1930 werd besloten het binnenland van Frans-Guyana apart te ontwikkelen van het kustgebied, en werd Inini als een aparte kolonie opgericht.[2] De kolonie werd per decreet bestuurd door de gouverneur van Frans-Guyana.[7] Er werden initieel maar drie diensten aangeboden: waterbeheer, bosbeheer en mijnbouw.[8]
In 1931 werden 535 Annamieten (tegenwoordig Vietnam) die deel hadden genomen aan de Yên Bái muiterij in de gelijknamige stad over drie kampen verdeeld om te dienen als arbeidskrachten. Het belangrijkste strafkamp was Bagne des Annamites.[8][9] De hoofdtaak was de aanleg van een spoorlijn tussen Apatou, Petit-Saut en Tonnegrande voor de legale goudmijnen in het binnenland.[9] Senegalese tirailleurs werden gestationeerd in de kampen als bewakers.[8]
In 1941 werden Amerikaanse soldaten gestationeerd in Suriname om de bauxietindustrie te beschermen,[10] en in 1942 verklaarde Brazilië de oorlog aan Nazi-Duitsland.[11] Inini was een onderdeel van Vichy-Frankrijk en was met Nazi-Duitsland geallieerd. De hoofdtaak werd het bewaken van de grenzen tegen de vijandige buren.[8] Op 16 maart 1943 koos Inini de kant van de Vrije Fransen.[12] In 1944 werd de Conferentie van Brazzaville gehouden waarin alle inwoners van de Franse kolonies gelijke rechten en een democratisch bestuur werd beloofd.[13]
Op 19 maart 1946 werd Inini opgeheven en werd Frans-Guyana een overzees departement van Frankrijk.[3] De spoorlijn is nooit gereedgekomen, en in 1944 werden de kampen gesloten. In 1946 kwam de eerste groep vrij, maar sommigen hebben tot 1953 gevangen gezeten.[14] Het Inini-gebied bleef een speciale status houden tot 17 maart 1969, omdat belangrijke zaken als onderwijs en gezondheidszorg nog niet geregeld waren. In 1969 werd Inini in gemeenten verdeeld en kreeg het gebied een democratisch zelfbestuur.[5]
Galerij
[bewerken | brontekst bewerken]-
Spoorlijn bij Bagne des Annamites (circa 1936) -
Monding van de Ininirivier (1903) -
Bagne des Annamites (2005) -
Overgestempelde postzegel van 10 cent (1932)
.jpg)
- Dit artikel of een eerdere versie ervan is een (gedeeltelijke) vertaling van het artikel Inini op de Engelstalige Wikipedia, dat onder de licentie Creative Commons Naamsvermelding/Gelijk delen valt. Zie de bewerkingsgeschiedenis aldaar.
Noten:
- ↑ Op pagina 32 van de referentie staat dat er ongeveer 4.000 buitenlanders in het binnenland verbleven. Er wordt waarschijnlijk gerefereerd naar illegale goudzoekers.
Referenties:
- ↑ Vous qui voulez venir en Guyane, 1953, p.9, Cayenne: Imprimerie Paul Laporte (fr) . Gearchiveerd op 8 augustus 2023.
- ↑ a b Journal officiel de la Guyane française, Création de territoire en Guyane françaises, 6 juni 1930 (fr) . Gearchiveerd op 9 juli 2023.
- ↑ a b Legifrance, Loi n° 46-451 du 19 mars 1946 tendant au classement comme départements français de la Guadeloupe, de la Martinique, de la Réunion et de la Guyane française, 19 maart 1946 (fr)
- ↑ Omni Atlas, South America 1930: Vargas Revolution (en) . Gearchiveerd op 9 juni 2023.
- ↑ a b Gérard Thabouillot, Le territoire de l'Inini : 1930-1969, 2016, Matoury: Ibis rouge éditions, beperkte toegang (fr) . Gearchiveerd op 3 juli 2022.
- ↑ Un Témoin en Guyane, Au temps de l'Inini (fr) . Gearchiveerd op 2 juni 2023.
- ↑ Blad, Colloque : le territoire de l'Inini (1930-1969) (fr) . Gearchiveerd op 15 april 2023.
- ↑ a b c d Gérard Thabouillot, Être chef de poste en Inini (1930-1969), 2011, Outre-Mers. Revue d'histoire (fr) . Gearchiveerd op 18 februari 2023.
- ↑ a b A la croisée des chemins, Le bagne des Annamites, 16 october 2014 (fr) . Gearchiveerd op 9 juni 2023.
- ↑ Werkgroep Caraïbische Letteren, Suriname in de Tweede Wereldoorlog 2021. Gearchiveerd op 26 maart 2023.
- ↑ History.info, [history.info/on-this-day/1942-brazil-declares-war-on-hitlers-germany 1942: Brazil Declares War on Hitler's Germany] (en)
- ↑ Danielle Donet-Vincent, Les "bagnes" des Indochinois en Guyane (1931-1963), 2001, Outre-Mers. Revue d'histoire. Gearchiveerd op 4 april 2023.
- ↑ Bénédicte Brunet La Ruche & Sophie Dulucq, Institut national de l'audiovisuel, De la conférence de Brazzaville (1944) à la Loi-Cadre (1956) (fr) . Gearchiveerd op 27 mei 2023.
- ↑ Danielle Donet-Vincent, Les bagnes des Indochinois en Guyane (1931-1963), 2001, Outre-Mers. Revue d'histoire (fr) . Gearchiveerd op 4 april 2023.
· 
· 