Iolaus

Voor het geslacht van vlinders van de familie Lycaenidae, zie Iolaus (geslacht).
Iolaus
Ἰόλαος
Iolaus
Oorsprong Griekse mythologie
Associatie Kompaan van Herakles
Literaire bronnen Kinderen van Herakles
Verwantschap
Ouders Iphikles
Partner Megara
Prent van Herakles en Iolaus die de hydra bevechten, 1843
Prent van Herakles en Iolaus die de hydra bevechten, 1843
Portaal  Portaalicoon   Religie
Afbeelding van Herakles en Iolaos.

Iolaos (Oudgrieks: Ἰόλαος) of Iolaus (gelatiniseerd), in het Nederlands Iolaüs, is een figuur uit de Griekse mythologie. Hij was de zoon van Iphikles en een neef van Herakles. In de legendes van Herakles assisteert Iolaos hem een aantal keer bij zijn twaalf werken en treedt hij vaak op als Herakles' paardenmenner en kompaan. Er wordt ook gesuggereerd dat Iolaos een geliefde van Herakles was (zijn eromenos).

Iolaos' grootste rol is tijdens Herakles' gevecht met de hydra. Herakles had in dat gevecht moeite om de hydra te doden omdat de koppen steeds weer aangroeiden als Herakles ze afsloeg. Iolaos sprong bij door, direct na het afslaan van een hoofd, de wond dicht te schroeien en zo te verhinderen dat het hoofd teruggroeide. Zo kon de hydra gedood worden.

Toen Megara Herakles niet langer aan kon zien uit rouw voor haar kinderen (Herakles had hen in woede gedood), huwelijkte Herakles haar uit aan Iolaus.

Toen Deianeira Herakles gedood had uit jaloezie – zij dacht dat hij een verhouding had met Iole – was het Iolaus die Herakles' brandstapel ontstak (hoewel Philoktetes her en der ook in die rol genoemd wordt).

Euripides vertelde het verhaal van Iolaos in zijn tragedie Kinderen van Herakles.

 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
Abas
 
Okaleia
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
Akrisios
 
Eurydice
 
Cepheus
 
Cassiopeia
 
Proiton
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
Danaë
 
 
 
 
 
 
 
 
Zeus
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
Cynortas
 
 
 
 
 
Perseus
 
 
 
Andromeda
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
Periëres
 
Gorgophone
 
Oebalus
 
Perses
 
Heleus
 
 
 
Mestor
 
 
Cynurus
 
 
Autochthoë
 
 
Sthenelus
 
Nioppe
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
Leucippus
 
Aphareus
 
Icarius
 
Periboia
 
 
 
Tyndareos
 
Leda
 
 
 
 
Hippocoon
 
 
 
 
 
 
 
 
 
Eurystheus
 
Antimache
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
Odysseus
 
Penelope
 
Perileos
 
Castor
 
Klytaimnestra
 
Polydeuces
 
Helena
 
 
Electryon
 
Anaxo
 
Alcaeus
 
Hipponome
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
Alkemene
 
 
 
 
 
Amphitryon
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
Deianeira
 
 
 
Herakles
 
 
 
Hebe
 
Iphikles
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
Hyllus
 
Macaria
 
Alexiares
 
Aniketos
 
Iolaos
 
Megara
 


Zie de categorie Iolaus van Wikimedia Commons voor mediabestanden over dit onderwerp.