James Ward

James Ward
James Ward
Persoonlijke informatie
Nationaliteit Vlag van Verenigd Koninkrijk Britse
Geboorteplaats Vlag van Verenigd Koninkrijk Londen
Geboortedatum 9 februari 1987
Woonplaats Vlag van Verenigd Koninkrijk Londen
Lengte 1.88 m
Gewicht 78 kg
Profdebuut 2006
Slaghand Rechts
Totaal prijzengeld 1.508.653 US dollar
Coach Ben Haran
Profiel (en) ATP-site
Enkelspel
Winst-verliesbalans 25–60
Titels 0
Hoogste positie 89 (13 juli 2015)
Grandslamresultaten
Vlag van Australië Australian Open 1ste ronde (2012, 2015)
Vlag van Frankrijk Roland Garros 1ste ronde (2014)
Vlag van Verenigd Koninkrijk Wimbledon 3de ronde (2015)
Vlag van Verenigde Staten US Open 1ste ronde (2015)
Dubbelspel
Winst-verliesbalans 2–12
Titels 0
Hoogste positie 233 (29 augustus 2011)
Grandslamresultaten
Vlag van Verenigd Koninkrijk Wimbledon 2de ronde (2009)
Laatst bijgewerkt op: 2 juli 2021
Portaal  Portaalicoon   Tennis

James Ward (Londen, 9 februari 1987) is een Britse tennisser. Hij heeft nog geen ATP-toernooi gewonnen, maar deed al enkele keren mee aan Grand Slams. Hij heeft vier challengers in het enkelspel en twee challengers in het dubbelspel op zijn naam staan.

Jaarverslagen

[bewerken | brontekst bewerken]

Op het ATP-toernooi van Valencia maakte de no. 851 van de wereld zijn ATP-debuut met een wildcard (verloor van no.433 van de wereld, Augustin Gensse). Hij eindigde het seizoen als no. 588.

In augustus won hij in het dubbelspel de challenger toernooi van New Delhi (zijn partner: Joshua Goodall).

In mei, als no. 271 werd hij de eerste Britse tennisser sinds Tim Henman in 1995 die een challenger toernooi kan winnen op gravel, hij versloeg Carsten Ball in Sarasota. In juni won hij zijn eerste ATP match van het jaar (won in de eerste ronde van Victor Crivoi, verloor in de tweede ronde van Frank Dancevic). Hij maakte zijn Grand Slam debuut met een wildcard op Wimbledon (verloor in de eerste ronde van no.8, Fernando Verdasco). In augustus kon hij zich niet kwalificeren voor US Open. Hij kon vier maanden dit jaar niet spelen door Klierkoorts. Hij oefende in december samen met Rafael Nadal in Mallorca.

Hij kwalificeerde zich voor het ATP-toernooi van Chennai (verloor in de eerste ronde van Marcel Granollers). Hij bereikte zijn eerste kwartfinale in een ATP-toernooi, en dit op het ATP-toernooi van Eastbourne.

Hij kwalificeerde zich als no. 216 voor het ATP-toernooi van Londen, versloeg Stanislas Wawrinka, Sam Querrey en Adrian Mannarino maar verloor in zijn eerste halve finale op het ATP-circuit van Jo-Wilfried Tsonga. De eerste minister van het Verenigd Koninkrijk, David Cameron, keek naar zijn match tegen Adrian Mannarino. Het was sinds het ATP-toernooi van Rotterdam 1999 (Tim Henman en Greg Rusedski) gedleden dat twee Britten tegelijk een halve finale van een ATP-toernooi bereikten. Kreeg een wildcard voor Wimbledon.

Palmares enkelspel

[bewerken | brontekst bewerken]
Nr. Datum Toernooi Ondergrond Tegenstander in finale Score
Gewonnen challengers
1. 11 mei 2009 Vlag van Verenigde Staten Sarasota Gravel Vlag van Australië Carsten Ball 7-64, 4-6, 6-3
2. 1 augustus 2011 Vlag van Canada Vancouver Hardcourt Vlag van Verenigde Staten Robby Ginepri 7-5, 6-4
3. 22 juli 2013 Vlag van Verenigde Staten Lexington Hardcourt Vlag van Australië James Duckworth 4-6, 6-3, 6-4
4. 19 oktober 2015 Vlag van India Bangalore Hardcourt Vlag van Spanje Adrián Menéndez Maceiras 6-2, 7-5

Palmares dubbelspel

[bewerken | brontekst bewerken]
Nr. Datum Toernooi Ondergrond Partner Tegenstanders in finale Score
Gewonnen challengers
1. 4 augustus 2008 Vlag van India New Delhi Hardcourt Vlag van Verenigd Koninkrijk Joshua Goodall Vlag van Japan Tasuku Iwami
Vlag van Japan Hiroki Kondo
6-4, 6-1
2. 3 mei 2010 Vlag van Verenigde Staten Savannah Gravel Vlag van Verenigd Koninkrijk Jamie Baker Vlag van Verenigde Staten Bobby Reynolds
Vlag van Zuid-Afrika Fritz Wolmarans
6-3, 6-4

Prestatietabellen

[bewerken | brontekst bewerken]
Legenda
g.t. geen toernooi gehouden
l.c. lagere categorie
niet deelgenomen
G uitgeschakeld in de groepsfase
1R uitgeschakeld in de eerste ronde
2R uitgeschakeld in de tweede ronde
3R uitgeschakeld in de derde ronde
4R uitgeschakeld in de vierde ronde
KF uitgeschakeld in de kwartfinale
HF uitgeschakeld in de halve finale
F de finale verloren
W het toernooi gewonnen
 w-v  winst/verlies-balans

Prestatietabel enkelspel

[bewerken | brontekst bewerken]

Opmerking In deze tabel worden enkele jaren overgeslagen, dit omdat deze tennisser die jaren niet meedeed aan ten minste één toernooi van deze tabel.

Toernooi 2009 2011 2012 2013 2014 2015 2016 2017 2019
Grandslamtoernooien
Australian Open 1R 1R
Roland Garros 1R
Wimbledon 1R 1R 2R 1R 1R 3R 1R 1R 1R
US Open 1R
ATP Masters 1000
Indian Wells 2R
Miami
Monte Carlo
Madrid
Rome
Montreal/Toronto
Cincinnati 2R
Shanghai 1R
Parijs
Olympische Spelen
Olympische Spelen g.t. g.t. g.t.
Statistieken
Totaal aantal titels 0 0 0 0 0 0 0 0 0
Eindejaarsranking 273 162 253 172 107 156 444 843 318

Prestatietabel (Grand Slam) dubbelspel

[bewerken | brontekst bewerken]

Opmerking In deze tabel worden enkele jaren overgeslagen, dit omdat deze tennisser die jaren niet meedeed aan ten minste één toernooi van deze tabel.

Toernooi 2009 2011 2012 2014 2015 2016 2019 2021
Grandslamtoernooien
Australian Open
Roland Garros
Wimbledon 2R 1R 1R 1R 1R 1R 1R 1R
US Open
Olympische Spelen
Olympische Spelen g.t. g.t. g.t.
Statistieken
Totaal aantal titels 0 0 0 0 0 0 0 0
Eindejaarsranking 362 267 1170 1266
[bewerken | brontekst bewerken]
Commons heeft media­bestanden in de categorie James Ward (tennis).