Kai Verbij

Kai Verbij
Kai Verbij
Persoonlijke informatie
Geboortedatum 25 september 1994
Geboorteplaats Leiderdorp
Geboorteland Vlag van Nederland Nederland
Lengte 184 cm
Gewicht 81 kg
Sportieve informatie
Specialisatie(s) Sprint
Actieve jaren 2011-heden
Medailles
Portaal  Portaalicoon   Schaatsen

Kai Verbij (八木開 Yagi Kai; Leiderdorp, 25 september 1994) is een Nederlandse langebaanschaatser. In 2017 werd hij wereldkampioen sprint en twee en vier jaar later won hij op het wereldkampioenschap afstanden goud op de 1000 meter.

Verbij is de zoon van een Japanse moeder en een Nederlandse vader; hij spreekt ook Japans.[1] Hij begon op zesjarige leeftijd met schaatsen in Den Haag, maar ging op zevenjarige leeftijd in clubverband in Leiden schaatsen. Hij schaatste bij IJsclub Hoogmade en van seizoen 2011 tot 2014 bij Jong Oranje.[2] Zijn zus Mai Verbij is radiopresentatrice.

Top bij de junioren

[bewerken | brontekst bewerken]

Verbij haalde in het seizoen 2009-2010 drie nationale titels bij de C-junioren: NK Supersprint, NK Kortebaan en NK Allround junioren. Hij heeft ook de Vikingrace, een officieus EK, gewonnen. Verbij werd in het seizoen 2010-2011 Nederlands kampioen Allround bij de junioren B, eerste op de 500m, 1000m en 1500m bij de NK afstanden en voor de vijfde keer op rij won hij de Vikingrace. In 2011 wint Verbij de diverse nationale kampioenschappen voor B-junioren[3] en wordt ook bekend dat Verbij reeds als B2-junior voor Jong Oranje gaat rijden, een team dat normaliter uit A-junioren bestaat.

Op de Wereldkampioenschappen schaatsen junioren 2012 wint hij brons met de ploegenachtervolging en wordt hij vijfde op de 1500 meter.

Op de eerste wedstrijd van de Holland Cup 2011/2012 in oktober 2011 verzekerde Verbij zich van een startplek op de 500 meter van het NK afstanden 2012.[4]

Verbij deed ook mee aan de Nederlandse kampioenschappen schaatsen sprint 2012 waarbij hij zijn persoonlijke records op de 500 en 1000 meter verbeterde en daarmee twaalfde werd. Op 30 oktober 2015 reed hij de 500 meter in Enschede naar 34,99 tijdens de KNSB Cup; een zeldzame prestatie op een dergelijke ijsbaan in Nederland. Hiermee plaatste hij zich voor de eerste wereldbekerwedstrijden, ten koste van sprinters als Michel Mulder en Jan Smeekens.[5] Op 27 december 2015 wint hij zijn eerste sprinttitel: op de 500 meter op het NK Afstanden weet hij in twee omlopen de snelste tijd te noteren.

Eerste succes bij de senioren

[bewerken | brontekst bewerken]

Na een zeer succesvol WK bij de junioren moest Verbij vertrekken bij Jong Oranje en sloot hij zich aan bij Beslist.nl. Op het NK Afstanden 2015 wist Verbij zich voor het eerst te plaatsen voor de wereldbeker, op de 500 meter en 1500 meter werd hij 7e en op de 1000 meter zelfs 5e.[6] Zijn beste resultaat in de wereldbekercyclus was een 4e plaats op de 1000 meter[7] in Seoul.

Bij het NK Sprint reed Verbij een redelijk toernooi, degelijke races brachten hem uiteindelijk naar de 6e plaats in het eindklassement, hiermee wist hij zich echter niet te mengen in de strijd om de WK-tickets.

De grote doorbraak bij de senioren beleefde Verbij op de nieuw opgezette KNSB Cup in Enschede. Met twee tweede plaatsen op de 500 meter en een derde plaats op de 1000 meter plaatste hij zich overtuigend op beide afstanden voor de eerste Wereldbekercyclus.[8] De goede seizoensstart gaf Verbij vervolg in de wereldbeker door het gehele seizoen goed en constant te presteren met als hoogtepunten brons op de 500 meter in Inzell[9] en Stavanger[10] en op de 1000 meter in Inzell.[11]

Eind december 2015 pakte Verbij tijdens het NK Afstanden 2016 zijn eerste titel bij de senioren: op de 500 meter won hij goud. Daarnaast pakte hij op de 1000 meter achter de ongenaakbare Kjeld Nuis het zilver.[12] Door zijn goede prestaties tijdens de wereldbeker en het NK Afstanden plaatste Kai Verbij zich op zowel de 500 als de 1000 meter voor het WK Afstanden in Kolomna.[13] Drie weken later liet Verbij opnieuw zijn klasse zien. Bij afwezigheid van onder meer Kjeld Nuis schaatste Verbij, met overmacht naar de Nederlandse sprinttitel,[14] daarnaast won hij ook beide 1000 meters. Met deze titel kwalificeerde Verbij zich voor het eerst voor het WK Sprint. Op zaterdag 7 januari 2017 werd hij in een bomvol en vernieuwd Thialf de eerste Europees kampioen sprint.

Meervoudig wereldkampioen

[bewerken | brontekst bewerken]

Verbij prolongeerde zijn Europese titel sprint in 2019.

Verbij werd op de wereldkampioenschappen schaatsen afstanden 2019 wereldkampioen op de 1000 meter en de teamsprint. Op de wereldkampioenschappen schaatsen afstanden 2020 werd hij wereldkampioen op de teamsprint. Op de wereldkampioenschappen schaatsen afstanden 2021 werd hij weer wereldkampioen op de 1000 meter.

Persoonlijke records[15]

[bewerken | brontekst bewerken]
Afstand Tijd Datum Baan
500 meter 34,13 9 december 2017 Vlag van Verenigde Staten Salt Lake City
1000 meter 1.06,34 9 maart 2019 Vlag van Verenigde Staten Salt Lake City
1500 meter 1.45,41 22 maart 2015 Vlag van Canada Calgary
3000 meter 3.53,70 9 december 2012 Vlag van Duitsland Inzell
5000 meter 6.56,25 18 december 2011 Vlag van Duitsland Inzell
Nr. Afstand Tijd Datum Baan
1. Sprintvierkamp 136,065 25/26 februari 2017 Vlag van Canada Calgary
= huidig wereldrecord

Wereldrecords laaglandbaan (officieus)

[bewerken | brontekst bewerken]
Nr. Afstand Tijd Datum Baan
1. 1000 meter 1.07,48 3 november 2019 Vlag van Nederland Heerenveen
= huidig wereldrecord
Jaar NK Afstanden NK Sprint NK Allround EK Sprint EK Afstanden WK
Sprint
WK
Afstanden
Olympische Spelen
Olympische
Spelen
Wereldbeker WK Junioren
2012 21e 500m
20e 1000m
12e
(12e, 12e, 13e, 13e)
8e Allround
(2e, 16e, 3e, 17e)
 9e 1000m
 5e 1500m
 Brons Achtervolging
2013 14e 500m
18e 1000m
12e 1500m
13e
(15e, 13e, 17e, 11e)
15e
(6e, 22e, 9e, nc)
- Allround
 5e 500m
 Zilver 1000m
 4e 1500m
 6e Achtervolging
2014 15e 500m
12e 1000m
14e 1500m
- Allround
 Goud 500m
 Goud 1000m
 Zilver 1500m
2015 7e 500m
5e 1000m
7e 1500m
6e
(8e, 8e, 11e, 9e)
41e 500m
13e 1000m
33e 1500m
2016 Goud 500m
Zilver 1000m
Goud
(4e, Goud, Zilver, Goud)
Brons
(Zilver, 6e, 6e, 4e)
23e 500m
7e 1000m
14e 500m
7e 1000m
2017 5e 500m
Goud 1000m
Goud
(4e, Zilver, Zilver, Brons)
Goud
(9e, Brons, 4e, 9e)
Brons 1000m 4e 500m
Brons 1000m
2018 Brons 500m
Goud 1000m
Brons
(7e, Brons, 11e, Brons)
9e 500m
6e 1000m
7e 500m
Brons 1000m
2019 5e 500m
Brons 1000m
Goud
(Goud, Goud, Goud, Zilver)
5e
(Zilver, 10e, Brons, 6e)
Goud 1000m
Goud teamsprint
13e 500m
Zilver 1000m
2020 Brons 500m
Zilver 1000m
4e
(9e, 8e, 5e, 5e)
10e 500m
6e 1000m
Goud teamsprint
12e 500m
Zilver 1000m
2021 Brons 500m
Zilver 1000m
Zilver
(4e, 4e, 4e, Zilver)
DQ
(DQ, Zilver, Goud, -)
4e 500m
Goud 1000m
25e 500m
Goud 1000m
2022 Goud 500m
Goud 1000m
4e 500m
Brons 1000m
Goud teamsprint
Zilver
(4e, 4e, 6e, Brons)
14e 500m
30e 1000m
17e 500m
5e 1000m
2023 Brons
(Zilver, 5e, 5e, 7e)
4e
(4e, 4e, Brons, 4e)
47e 500m
41e 1000m
2024 7e 500m
5e 1000m
6e
(8e, 15e, 4e, 4e)
31e 500m
33e 1000m

Wereldbekerwedstrijden[16]

[bewerken | brontekst bewerken]
Seizoen 500m 1000m 1500m
2014/2015 6e (b), 6e(b), -, -, -, -, -, -, -, -, -, - 12e, 4e, 10e, 12e, -, -, - -, -, 2e(b), -, -, -
2015/2016 14e, 12e, 4e, 16e, 14e, Brons, 5e, 7e, Brons, 4e 7e, 6e, Brons, 7e, 5e, -
2016/2017 Brons, 16e, 4e, 20e, 15e, 10e, 11e, Brons 5e, Zilver, -, 4e, Zilver, Goud
- = geen deelname
(b) = B-divisie

Medaillespiegel

[bewerken | brontekst bewerken]

Bijgewerkt tot 4 maart 2022

Kampioenschap Goud
Goud
Zilver
Zilver
Brons
Brons
NK Afstanden 5 3 4
NK Sprint klassement 1 1 0
NK Sprint afstanden 2 0 1
EK Sprint klassement 2 0 0
EK Sprint afstanden 3 3 2
EK Afstanden 1 0 2
Wereldbeker 500 meter 0 0 4
Wereldbeker 1000 meter 2 3 1
Wereldbeker klassement 1 2 1
WK Junioren allround 2 2 1
WK Junioren afstanden 2 2 1
WK Sprint klassement 1 1 2
WK Sprint Teamsprint 0 0 1
WK afstanden 4 0 1
Zie de categorie Kai Verbij van Wikimedia Commons voor mediabestanden over dit onderwerp.