French
DeutschLéonce Reypens
| Léonce Reypens | ||||
|---|---|---|---|---|
| Algemene informatie | ||||
| Pseudoniem(en) | Theophilus | |||
| Geboren | 26 februari 1884 | |||
| Geboorteplaats | Mortsel | |||
| Overleden | 30 juli 1972 | |||
| Overlijdensplaats | Sint-Maria-Oudenhove | |||
| Land | .svg){kind=small} België | |||
| Beroep | schrijver | |||
| Werk | ||||
| Jaren actief | 1921-1926 | |||
| Dbnl-profiel | ||||
| ||||
Léonce Reypens (Mortsel, 26 februari 1884 – Sint-Maria-Oudenhove, 30 juli 1972) was een Vlaams schrijver.
Biografie
[bewerken | brontekst bewerken]Na zijn humaniora bij de Jezuïeten te Turnhout werd hij lid van hun congregatie in 1902. Hij studeerde theologie te Leuven en ook Germaanse filologie.
Onder de deknaam Theophilus gaf hij geschriften zoals de Christusuren uit. Reypens wordt soms beschouwd als de inspirator van de Pelgrimbeweging.[1]
Bibliografie
[bewerken | brontekst bewerken]- Gewijde Bloei (1921)
- Berchmans sonnetten
- Liederen van Moeder (1922)
- Ruusbroec (1924)
- Licht en liefdebloemen (1926)
- Beatrijs van Nazareth: seven manieren van minne (samen met Jozef Van Mierlo)
Externe link
[bewerken | brontekst bewerken]Bronnen, noten en/of referenties
- ↑ Ruusbroec en de Pelgrimbeweging. Ruusbroecgenootschap. Geraadpleegd op 30 april 2022.