Léonie Sazias
Léonie Sazias | ||||
---|---|---|---|---|
Sazias in 1987 | ||||
Algemeen | ||||
Geboren | 27 juli 1957 | |||
Geboorteplaats | Rotterdam | |||
Overleden | 3 oktober 2022 | |||
Overlijdensplaats | Hilversum | |||
Partij | DLPH (tot 2010) Hart voor Hilversum (2010-2017) 50PLUS (2016-2022) | |||
Functies | ||||
2006-2017 | Gemeenteraadslid in Hilversum | |||
2017-2021 | Lid Tweede Kamer | |||
Officiële website | ||||
|
Léonie Sazias (Rotterdam, 27 juli 1957 – Hilversum, 3 oktober 2022) was een Nederlands parlementslid, beeldend kunstenares en tv-presentatrice.
Jeugd en opleiding
[bewerken | brontekst bewerken]Sazias was de dochter van een Franse vader en een Nederlandse moeder. Kort na haar geboorte verhuisde zij met haar ouders en oudere zus naar Soest, waar zij haar jeugd doorbracht. Sazias deed de havo en de kunstacademie[1] en haalde daarna een akte voor het lesgeven in textiele werkvormen.
Carrière
[bewerken | brontekst bewerken]Televisie
[bewerken | brontekst bewerken]In 1980 reageerde ze op een oproep van Veronica, die op zoek was naar een nieuwe omroepster. Toen zij tot haar verrassing bij de screentest werd uitgekozen uit achtduizend jonge vrouwen, koos zij voor een carrière in de televisiewereld. Eerst ging ze aan het werk bij Veronica, later ook bij de AVRO, TROS, RTL 4 en Fox.[2] Ze presenteerde diverse programma's, waaronder in 1985 en 1986 talkshow Ruud en Leonie bij de AVRO met Ruud ter Weijden en – haar grootste succes – De Ojevaarsjo en Dierenmanieren, het laatste samen met Martin Gaus.[3]
Radio
[bewerken | brontekst bewerken]Vanaf 1981 tot medio 1989 was Sazias o.a. ook actief als producer voor Veronica tijdens de woensdaguitzendingen op eerst Hilversum 1 en later Radio 2 en vanaf 6 december 1985 op de volle vrijdag op Radio 3.
Van 13 oktober 2008 tot december 2012 was Sazias te horen bij Omroep MAX op NPO Radio 5, waar ze van maandag t/m vrijdag van 06.00 tot 10.00 uur Wekker-Wakker! presenteerde, samen met Henk Mouwe. Ze volgde in 2008 Martine van Os op, die voor de televisie Tijd voor MAX ging presenteren, samen met Sybrand Niessen. In december 2012 werd Sazias bij Wekker-Wakker! opgevolgd door Myrna Goossen.
Kunstenares
[bewerken | brontekst bewerken]Sazias had een eigen atelier, waar ze deed aan beeldhouwen, houtsnijden, tekenen, schilderen en meubelmaken. Tevens zong en acteerde ze in De Kleuterspecial en werkte ze van 1994 tot 1998 mee aan het door haar man geschreven Haasje en Rammelaar.[4] Ze vervaardigde beeldende kunst onder de artiestennaam Navaya.[5]
Politiek
[bewerken | brontekst bewerken]In haar woonplaats Hilversum nam zij deel aan de gemeenteraadsverkiezingen van maart 2006 voor de Democratisch Liberale Partij Hilversum (DLPH). Ze werd aanvankelijk niet verkozen, omdat ze op de tweede plaats stond en haar partij maar één zetel in de gemeenteraad wist te bemachtigen. In september 2006 kwam ze echter alsnog in de Hilversumse gemeenteraad, nadat het zittende raadslid uit de politiek stapte. Bij de gemeenteraadsverkiezingen van 2010 was Sazias lijsttrekker voor Hart voor Hilversum (HvH), een fusiepartij van de HvH en de DLPH. De partij behaalde drie zetels en Sazias werd fractievoorzitter. In 2014 behaalde ze als lijsttrekker van Hart voor Hilversum zes zetels. In 2015 nam Sazias deel aan de Provinciale Statenverkiezingen in Noord-Holland als lijsttrekker van Hart voor Holland. Deze partij behaalde geen zetels.
Op 14 november 2016 werd bekend dat Sazias op plaats twee van de lijst van 50PLUS voor de Tweede Kamerverkiezingen van 2017 stond. Zij stond daarmee direct onder lijsttrekker Henk Krol.[6] Eerder werkte ze met bijzonder hoogleraar David Pinto aan een nieuwe politieke partij: LEF.[7] Ze werd daarbij genoemd als lijsttrekker.[8]
Tijdens de verkiezingscampagne voor 50PLUS in 2017 kon Sazias niet actief meedoen; er werd darmkanker bij haar geconstateerd.[9] Sazias wist ruim 51.000 voorkeurstemmen te halen. Nadat 50PLUS in maart dat jaar in de Tweede Kamer vier zetels had behaald, vertegenwoordigde ze deze partij vanaf 23 maart in de Tweede Kamer.[10][11] In november 2018 ging zij met ziekteverlof. Ze keerde op 26 juni 2019 terug in de Kamer. Ondanks dat ze door 50PLUS op de concept-kandidatenlijst voor Tweede Kamerverkiezingen 2021 was geplaatst, besloot ze af te zien van nog een termijn.[12] Op aandringen van de kiescommissie en lijsttrekker werd ze wel lijstduwer.[13]
Eind maart 2021 verliet ze de Tweede Kamer. Bij haar afscheid werd zij benoemd tot Ridder in de Orde van Oranje-Nassau.[14]
Privéleven en overlijden
[bewerken | brontekst bewerken]Sazias was getrouwd en had drie kinderen.[9] Op 3 oktober 2022 overleed ze op 65-jarige leeftijd.[3] Ze leed al enkele jaren aan darmkanker.[2]
- ↑ Voormalig tv-presentatrice en oud-Kamerlid Léonie Sazias (65) overleden. NU (4 oktober 2022). Geraadpleegd op 6 oktober 2022.
- ↑ a b Oud-presentatrice en voormalig Kamerlid Léonie Sazias (65) overleden. NOS Nieuws (4 oktober 2022).
- ↑ a b Voormalig tv-presentatrice en oud-Kamerlid Léonie Sazias (65) overleden. Algemeen Dagblad (4 oktober 2022).
- ↑ Biografie Cees Stolk muziekencyclopie, bezocht 6-10-2022
- ↑ Atelier Navaya - Kunst & Workshops
- ↑ Oud-omroepster Léonie Sazias op twee bij 50Plus, NOS, 14 november 2016
- ↑ Stam, Jaap, '50Plus kan een verbinder als Léonie Sazias goed gebruiken' . de Volkskrant (21 november 2016). Gearchiveerd op 22 maart 2023. Geraadpleegd op 5 september 2024. “In januari bouwde Sazias met David Pinto, hoogleraar interculturele communicatie, aan een nieuwe landelijke politieke partij: LEF. (...) LEF staat voor het Franse liberté, egalité, fraternité (vrijheid, gelijkheid en broederschap).”
- ↑ 'Léonie Sazias op plek twee', Algemeen Dagblad, 15 november 2016
- ↑ a b Léonie Sazias, nummer twee van 50 Plus, heeft darmkanker, Algemeen Dagblad, 2 maart 2017
- ↑ Voor 50PLUS 4 zetels in nieuwe Tweede Kamer, 50PLUS, 15 maart 2017
- ↑ De nieuwe Tweede Kamer is verre van gewoon, NOS, 23 maart 2017
- ↑ Borst, Thomas, Huidige 50Plus-fractie keert niet terug in de Tweede Kamer. NRC (24 november 2020). Geraadpleegd op 29 november 2020.
- ↑ Léonie Sazias lijstduwer voor 50PLUS. 50PLUS (30 november 2020). Gearchiveerd op 30 november 2020. Geraadpleegd op 13 december 2020.
- ↑ Koninklijke onderscheiding