Levomepromazine

Esculaap
Neem het voorbehoud bij medische informatie in acht.
Raadpleeg bij gezondheidsklachten een arts.
Levomepromazine
Chemische structuur
Levomepromazine
Farmaceutische gegevens
Beschikbaarheid (F) 50-60%
Tmax 1–4 uur (oraal), 0,5-1,5 uur (intramusculair)
Metabolisatie hepatisch
Halveringstijd (t1/2) ongeveer 20 uur; werkzame metaboliet N-desmethyl-levomepromazinesulfoxide: 15–78 uur.
Uitscheiding via ontlasting en urine (metabolieten); slechts 1% als onveranderde stof
Gebruik
Geneesmiddelengroep neuroleptica
Subklasse fenothiazines
Merknamen Nozinan, Nosinan, Levoprome
Indicaties matige tot hevige pijn bij niet-ambulante patiënten
Voorschrift/recept op recept
Toediening oraal, intramusculair
Dosering oraal: 50-500 mg/dag, verdeeld over meerdere tijdstippen / i.m.: begindosering 12,5–25 mg/dag
Risico met betrekking tot
Zwangerschapscat. alleen op strikte indicatie
Lactatie (borstvoeding) gaat over in moedermelk
Rijvaardigheid kan leiden tot verminderd reactie- en concentratievermogen
Alcohol versterkt de versuffende werking
Databanken
CAS-nummer 60-99-1
ATC-code N05AA02
PubChem 72287
DrugBank DB01403
Farmacotherapeutisch Kompas levomepromazine
Chemische gegevens
Molecuulformule C19H24N2OS
IUPAC-naam (2R)-3-(2-Methoxyphenothiazine-10-yl-)-N,N,2-trimethylpropanamine
Molmassa 328,47 g/mol
Portaal  Portaalicoon   Geneeskunde

Levomepromazine stamt uit de klasse van de fenothiazines en is in 1957 geregistreerd als antipsychoticum met de merknaam: Nozinan®. Anno 2015 heeft het vooral nog een plaats als niet-geregistreerd gebruik bij palliatieve sedatie middels een subcutane of intraveneuze injectie. Het bestrijdt dan onrust, misselijkheid en pijn bij terminale patiënten.[1]

Verder heeft het een registratie behouden als hulpgeneesmiddel bij matige tot ernstige pijn.[2][3]

Het gebruik als antipsychoticum is verlaten maar de stof heeft een sterke sedatieve en hypotensieve werking. Het heeft een matige anticholinerge (bij)werking.

Zoals andere fenothiazines is levomepromazine een niet specifiek geneesmiddel dat zijn werking uitoefent door het blokkeren van verschillende receptoren, waaronder adrenerge receptoren, dopaminereceptoren, histaminereceptoren, muscarinereceptoren en serotoninereceptoren. Hierdoor is er in de praktijk een groot scala aan bijwerkingen te verwachten.[4]