Liberiaans voetbalelftal (mannen)

Liberia
Vlag van Liberia
Bijnaam Lone Stars
FIFA-ranglijst 142 Gestegen 10 (20 juni 2024)
Hoogste ranking 66e (juli 2001)
Laagste ranking 164e (okt-nov 2010)
Associatie Liberia Football Association
Stadion Samuel Kanyon Doestadion,
Paynesville
Wedstrijden
Eerste interland:
Vlag van Liberia Liberia 2–1 Tsjaad Vlag van Tsjaad
(Senegal; 11 april 1963)
Grootste overwinning:
Vlag van Liberia Liberia 5–0 Djibouti Vlag van Djibouti
(Monrovia, Liberia; 29 maart 2016)
Grootste nederlaag:
Vlag van Ghana Ghana 6–0 Liberia Vlag van Liberia
(Ghana, 6 april 1975)
Afrikaans kampioenschap
Optredens 2 (eerste keer: 1996)
Beste resultaat Eerste ronde (1996, 2002)
Thuis
Uit

Het Liberiaans voetbalelftal is een team van voetballers dat Liberia vertegenwoordigt bij internationale wedstrijden zoals de (kwalificatie)wedstrijden voor het WK en het Afrikaans kampioenschap.

De Liberia Football Association werd in 1936 opgericht en is aangesloten de CAF en de FIFA (sinds 1964). Het Liberiaans voetbalelftal behaalde in juli 2001 met de 66e plaats de hoogste positie op de FIFA-wereldranglijst, in oktober 2010 werd met de 164e plaats de laagste positie bereikt.

In de jaren 90 groeide het team door de komst van George Weah die Europees Voetballer van het Jaar was in 1996, het team was niet sterk genoeg om zich voor een WK-eindronde te kwalificeren, al kwamen ze hiervoor in 2002 slechts één puntje te kort.

Deelnames aan internationale toernooien

[bewerken | brontekst bewerken]

Wereldkampioenschap

[bewerken | brontekst bewerken]

Liberia zou voor het toernooi van 1966 kwalificatiewedstrijden gaan spelen. Uit protest tegen het feit dat er te weinig plekken voor Afrika en Azië waren gereserveerd trok Liberia zich, net als de andere Afrikaanse landen terug uit het kwalificatietoernooi. De eerstvolgende kwalificatie zou daarna in 1982 zijn. Op 7 december 1980 speelt Liberia tegen Guinee. De wedstrijd eindigt in 0–0. De uitwedstrijd wordt verloren met 0–1. Zonder te scoren zou dit kwalificatietoernooi worden beëindigd. Ook in 1986 wordt er wel deelgenomen maar geen doelpunt gemaakt. In 1990 wint Liberia voor het eerst. Tegen Ghana wordt het 2–0.

Wereldkampioenschap voetbal overzicht
Jaar Ronde Wed. W G V DV DT
Vlag van Engeland 1966 Teruggetrokken
19701978 Geen deelname
Vlag van Spanje 1982 Niet gekwalificeerd
Vlag van Mexico 1986 Niet gekwalificeerd
Vlag van Italië 1990 Niet gekwalificeerd
Vlag van Verenigde Staten 1994 Teruggetrokken
Vlag van Frankrijk 1998 Niet gekwalificeerd
Vlag van Zuid-KoreaVlag van Japan 2002 Niet gekwalificeerd
Vlag van Duitsland 2006 Niet gekwalificeerd
Vlag van Zuid-Afrika 2010 Niet gekwalificeerd
Vlag van Brazilië 2014 Niet gekwalificeerd
Vlag van Rusland 2018 Niet gekwalificeerd
Vlag van Qatar 2022 Niet gekwalificeerd
Vlag van Verenigde Staten Vlag van Canada Vlag van Mexico 2026 kwalificatie

In 1967 speelde Liberia voor het eerst een kwalificatie wedstrijd voor de Afrika Cup. Het land verloor in die wedstrijd met 1–4 van Senegal en speelde met 2–2 gelijk tegen Guinee. In 1996 plaatste het land zich voor de eerste keer voor een hoofdtoernooi. In groep C deden door de terugtrekking van Nigeria slechts 3 landen mee. Liberia won in deze poule van Gabon met 2–1 door goals van Kelvin Sebwe en Mass Sarr Jr. en verloor daarna met 0–2 van Zaïre. Ook in 2002 deed Liberia mee aan het hoofdtoernooi en ook deze editie kwam het tot de groepsfase. In poule A werd gelijkgespeeld tegen Mali en Algerije en verloren van Nigeria.

Afrikaans kampioenschap

[bewerken | brontekst bewerken]
Afrika Cup overzicht
Jaar Ronde Wed. W G V DV DT Kwal
1968 Niet gekwalificeerd
19701974 Geen deelname
Vlag van Ethiopië (1975-1987) 1976 Niet gekwalificeerd
19781980 Geen deelname
Vlag van Libië 1982 Niet gekwalificeerd
Vlag van Ivoorkust 1984 Teruggetrokken
Vlag van Egypte (1972-1984) 1986 Niet gekwalificeerd
Vlag van Marokko 1988 Niet gekwalificeerd
Vlag van Algerije 1990 Niet gekwalificeerd
Vlag van Senegal 1992 Teruggetrokken
Vlag van Tunesië 1994 Niet gekwalificeerd
Vlag van Zuid-Afrika 1996 Groepsfase 2 1 0 1 2 3 (Kwal.)
Vlag van Burkina Faso 1998 Niet gekwalificeerd
Vlag van GhanaVlag van Nigeria 2000 Niet gekwalificeerd
Vlag van Mali 2002 Groepsfase 3 0 2 1 3 4 (Kwal.)
Vlag van Tunesië 2004 Niet gekwalificeerd
Vlag van Egypte 2006 Niet gekwalificeerd
Vlag van Ghana 2008 Niet gekwalificeerd
Vlag van Angola 2010 Niet gekwalificeerd
Vlag van GabonVlag van Equatoriaal-Guinea 2012 Niet gekwalificeerd
Vlag van Zuid-Afrika 2013 Niet gekwalificeerd
Vlag van Equatoriaal-Guinea 2015 Niet gekwalificeerd
Vlag van Gabon 2017 Niet gekwalificeerd
Vlag van Egypte 2019 Niet gekwalificeerd
Vlag van Kameroen 2021 Niet gekwalificeerd
Vlag van Ivoorkust 2023 Niet gekwalificeerd
Vlag van Marokko 2025 (Kwal.)

African Championship of Nations

[bewerken | brontekst bewerken]
African Championship of Nations overzicht
Jaar Ronde Wed. W G V DV DT Kwal
Vlag van Zuid-Afrika 2014 Niet gekwalificeerd
Vlag van Rwanda 2016 Niet gekwalificeerd
Vlag van Marokko 2018 Niet gekwalificeerd
Vlag van Kameroen 2020 Niet gekwalificeerd
Vlag van Algerije 2022 Niet gekwalificeerd

West African Nations Cup

[bewerken | brontekst bewerken]
West African Nations Cup overzicht
Jaar Ronde Wed. W G V DV DT
Vlag van Benin 1982 Groepsfase 2 0 0 2 1 3
Vlag van Ivoorkust 1983 Vierde 4 0 1 3 1 7
Vlag van Burkina Faso 1984 Geen deelname
Vlag van Ghana 1986 Groepsfase 4 1 0 3 3 5
Vlag van Liberia 1987 Tweede 5 3 1 1 8 2
Totaal 4/5 15 4 2 9 13 17

WAFU Nations Cup

[bewerken | brontekst bewerken]
WAFU Nations Cup overzicht
Jaar Ronde Wed. W G V DV DT
Vlag van Nigeria 2010 Groepsfase 3 1 0 2 4 6
Vlag van Nigeria 2011 Derde 4 2 0 2 7 7
Vlag van Ghana 2013 Groepsfase 3 0 1 2 1 7
Vlag van Ghana 2017 Eerste ronde 1 0 1 0 0 0
Vlag van Senegal 2019 Verliezerscompetitie 3 1 0 2 1 3

FIFA-wereldranglijst[1]

[bewerken | brontekst bewerken]
1993 1994 1995 1996 1997 1998 1999 2000 2001 2002 2003 2004 2005 2006 2007 2008 2009 2010 2011 2012 2013 2014 2015 2016 2017 2018 2019 2020
123 127 87 94 94 108 105 95 73 88 110 123 135 115 145 139 161 160 123 112 98 115 107 101 134 150 152 152

Bekende spelers

[bewerken | brontekst bewerken]

Chris Gbandi

George Weah

Sekou Oliseh