Libor Pimek

Libor Pimek
Plaats uw zelfgemaakte foto hier
Persoonlijke informatie
Nationaliteit Vlag van België België
Vlag van Tsjechië Tsjechië
Geboorteplaats Most, Tsjechië
Geboortedatum 3 augustus 1963
Woonplaats Sint-Niklaas, België
Lengte 1,96 m
Gewicht 82 kg
Profdebuut 1982
Met pensioen 1998
Slaghand rechts
Totaal prijzengeld 1.509.018 US dollar
Profiel (en) ATP-site
Enkelspel
Winst-verliesbalans 126–121
Titels 1
Hoogste positie 21e (22 april 1985)
Grandslamresultaten
Vlag van Frankrijk Roland Garros 2e ronde (1984)
Vlag van Verenigd Koninkrijk Wimbledon 1e ronde (1983, 1988)
Vlag van Verenigde Staten US Open 3e ronde (1987)
Dubbelspel
Winst-verliesbalans 316–356
Titels 17
Hoogste positie 15e (29 juli 1996)
Grandslamresultaten
Vlag van Australië Australian Open 3e ronde (1994)
Vlag van Frankrijk Roland Garros kwartfinale (1996)
Vlag van Verenigd Koninkrijk Wimbledon 2e ronde (1983)
Vlag van Verenigde Staten US Open 3e ronde (1991)
Gemengd dubbelspel
Winst-verliesbalans 13 - 26
Grandslamresultaten
Vlag van Australië Australian Open 1e ronde (1991, 1996–1998)
Vlag van Frankrijk Roland Garros kwartfinale (1991, 1996)
Vlag van Verenigd Koninkrijk Wimbledon 2e ronde (1991–1993)
Vlag van Verenigde Staten US Open 2e ronde (1995)
Laatst bijgewerkt op: 9 oktober 2014
Portaal  Portaalicoon   Tennis

Libor Pimek (Most, 3 augustus 1963) is een voormalig tennisspeler die werd geboren in Tsjechië, maar die later verhuisde naar België, waar hij in 1989 de Belgische nationaliteit verwierf. Zijn vrouw Anne-Marie is Belgische. Pimek begon met tennis toen hij zes jaar oud was. Hij speelt rechtshandig. Hij was actief in het proftennis van 1982 tot en met 1998.

Pimek stond in 1984 voor het eerst in een ATP-finale, op het toernooi van München – hier veroverde hij zijn enige enkelspeltitel, door de Amerikaan Gene Mayer te verslaan. In 1985 stond hij nogmaals in een ATP-finale, op het toernooi van Wenen – deze verloor hij evenwel van de Zweed Jan Gunnarsson.

Zijn beste resultaat op de grandslamtoernooien is het bereiken van de derde ronde, op het US Open 1987. Zijn hoogste notering op de ATP-ranglijst is de 21e plaats, die hij bereikte in april 1985.

Pimek behaalde in het dubbelspel betere resultaten dan in het enkelspel. Hij stond in 1983 voor het eerst in een ATP-finale, op het toernooi van Nice, samen met de Belg Bernard Boileau – hier veroverde hij zijn eerste titel, door het Franse koppel Bernard Fritz en Jean-Louis Haillet te verslaan. In totaal won hij zeventien ATP-titels, de laatste in 1997 in Palermo, samen met de Australiër Andrew Kratzmann.

Zijn beste resultaat op de grandslamtoernooien is het bereiken van de kwartfinale, op Roland Garros 1996. Ook in het gemengd dubbelspel stond Pimek nog tweemaal in de kwartfinale, op Roland Garros 1991 en 1996. Zijn hoogste notering op de ATP-ranglijst is de vijftiende plaats, die hij bereikte in juli 1996.

Posities op de ATP-ranglijst

[bewerken | brontekst bewerken]

Positie per einde seizoen:

jaar rang
enkelspel
rang
dubbelspel
2000 1392
1999 1133
1998 111
1997 40
1996 21
1995 53
1994 71
1993 54
1992 534 37
1991 334 59
1990 324 127
1989 264 233
1988 241 181
1987 95 283
1986 75 111
1985 33 53
1984 24 51
Legenda
Grand Slam
Olympische Spelen
Tennis Masters Cup
ATP Masters Series
ATP International Series Gold
ATP International Series

ATP-finaleplaatsen enkelspel

[bewerken | brontekst bewerken]
nr. finale toernooi ondergrond tegenstander score
gewonnen finales
1. 1984-05-20 Vlag van Bondsrepubliek Duitsland ATP München gravel Vlag van Verenigde Staten Gene Mayer 6-4, 4-6, 7-6, 6-4
verloren finales
1. 1985-11-24 Vlag van Oostenrijk ATP Wenen tapijt (i) Vlag van Zweden Jan Gunnarsson 7-6, 2-6, 4-6, 6-1, 5-7

ATP-titels dubbelspel

[bewerken | brontekst bewerken]
  1. 1983: Nice (met Bernard Boileau)
  2. 1984: Bari (met Stanislav Birner)
  3. 1985: Boston (met Slobodan Živojinović)
  4. 1986: Athene (met Blaine Willenborg)
  5. 1986: Saint-Vincent (met Pavel Složil)
  6. 1990: Bordeaux (met Tomás Carbonell)
  7. 1992: Estoril (met Hendrik Jan Davids)
  8. 1992: Gstaad (met Hendrik Jan Davids)
  9. 1993: Florence (met Tomás Carbonell)
  10. 1993: Praag (met Hendrik Jan Davids)
  11. 1993: Boekarest (met Menno Oosting)
  12. 1995: Praag (met Byron Talbot)
  13. 1996: Zagreb (met Menno Oosting)
  14. 1996: Kopenhagen (met Byron Talbot)
  15. 1996: Stuttgart (met Byron Talbot)
  16. 1996: Kitzbühel (met Byron Talbot)
  17. 1997: Palermo (met Andrew Kratzmann)

Resultaten grandslamtoernooien

[bewerken | brontekst bewerken]
Legenda
g.t. geen toernooi gehouden
l.c. lagere categorie
niet deelgenomen
G uitgeschakeld in de groepsfase
1R uitgeschakeld in de eerste ronde
2R uitgeschakeld in de tweede ronde
3R uitgeschakeld in de derde ronde
4R uitgeschakeld in de vierde ronde
KF uitgeschakeld in de kwartfinale
HF uitgeschakeld in de halve finale
F de finale verloren
W het toernooi gewonnen
 w-v  winst/verlies-balans
Toernooi 1983 1984 1985 1986 1987 1988  w-v 
Vlag van Australië Australian Open g.t. 0-0
Vlag van Frankrijk Roland Garros 1R 2R 1R 1R 1R 1R 1-6
Vlag van Verenigd Koninkrijk Wimbledon 1R 1R 0-2
Vlag van Verenigde Staten US Open 2R 2R 1R 1R 3R 1R 4-6

Mannendubbelspel

[bewerken | brontekst bewerken]
Toernooi 1983 1984 1985 1986 1990 1991 1992 1993 1994 1995 1996 1997 1998 1999  w-v 
Vlag van Australië Australian Open g.t. 2R 1R 2R 3R 2R 1R 1R 2R 1R 6-9
Vlag van Frankrijk Roland Garros 3R 1R 1R 1R 1R 3R 1R 2R 1R 2R KF 1R 1R 9-13
Vlag van Verenigd Koninkrijk Wimbledon 2R 1R 1R 1R 1R 1R 1R 1R 1R 1R 1-10
Vlag van Verenigde Staten US Open 2R 2R 1R 3R 2R 1R 1R 2R 2R 1R 1R 7-11

Gemengd dubbelspel

[bewerken | brontekst bewerken]
Toernooi 1987 1990 1991 1992 1993 1994 1995 1996 1997 1998  w-v 
Vlag van Australië Australian Open 1R 1R 1R 1R 0-4
Vlag van Frankrijk Roland Garros 2R 1R KF 2R 1R 3R KF 3R 9-8
Vlag van Verenigd Koninkrijk Wimbledon 2R 2R 2R 1R 1R 1R 1R 1R 3-8
Vlag van Verenigde Staten US Open 1R 1R 1R 2R 1R 1R 1-6
[bewerken | brontekst bewerken]