Luciano Spalletti

Luciano Spalletti
Luciano Spalletti als trainer van Internazionale
Luciano Spalletti als trainer van Internazionale
Persoonlijke informatie
Volledige naam Luciano Spalletti
Geboortedatum 7 maart 1959
Geboorteplaats Certaldo, Italië
Lengte 180 cm
Positie Middenvelder
Clubinformatie
Huidige club Vlag van Italië Italië
Functie Hoofdtrainer
Senioren
Seizoen Club W (G)
1985–1986
1986–1990
1990–1991
1991–1993
Vlag van Italië Entella
Vlag van Italië Spezia
Vlag van Italië Viareggio
Vlag van Italië Empoli
27(2)
120(7)
29(1)
60(3)
Getrainde teams
1994
1995–1998
1998–1999
1999–2000
2000–2001
2001–2002
2002–2005
2005–2009
2009–2014
2016–2017
2017–2019
2021–2023
2023–
Vlag van Italië Empoli
Vlag van Italië Empoli
Vlag van Italië Sampdoria
Vlag van Italië Venezia
Vlag van Italië Udinese
Vlag van Italië Ancona
Vlag van Italië Udinese
Vlag van Italië AS Roma
Vlag van Rusland Zenit St. Petersburg
Vlag van Italië AS Roma
Vlag van Italië Internazionale
Vlag van Italië Napoli
Vlag van Italië Italië
Portaal  Portaalicoon   Voetbal

Luciano Spalletti (Certaldo, 7 maart 1959) is een Italiaans voetbaltrainer die sinds augustus 2023 bondscoach is van Italië. Spalletti werd in 2006 en 2007 gekozen tot Trainer van het Jaar in Italië.

Clubcarrière

[bewerken | brontekst bewerken]

Spalletti kwam zijn gehele loopbaan uit voor clubs in de Serie C. Dit begon in 1985 bij Entella, waarna hij een jaar later naar Spezia vertrok. Hier speelde hij meer dan honderd wedstrijden, het meeste uit zijn carrière. Ook beleefde Spalletti bij Spezia qua goals zijn meest productieve periode met zeven goals. In 1990 vertrok hij na vier jaar bij Spezia en werd hij gecontracteerd door Viareggio. Spalletti beëindigde zijn loopbaan in 1993 bij Empoli.

Trainerscarrière

[bewerken | brontekst bewerken]

Spalletti begon zijn carrière in juli 1994 bij Empoli. Hij leidde de club van de Serie C1 naar de Serie A. In juni 1998 vertrok hij naar Sampdoria. Na een jaar, in juli 1999, werd hij gecontracteerd door Venezia, maar hier vertrok hij al in oktober 1999. Daarna was hij tweemaal hoofdcoach van Udinese, tussen maart en juni 2001 en tussen juli 2002 en juni 2005. Daartussenin was hij coach van Ancona. Bij Udinese kende Spalletti succes, hij leidde de club in het seizoen 2004/05 naar een sensationele vierde plaats, wat hem Champions Leaguevoetbal opbracht. In juni 2005 werd hij hoofdcoach in de Italiaanse hoofdstad, bij AS Roma. Hij was tussen 2005 en 2009 coach in Rome en won twee bekers (in 2007 en 2008) en een supercup. In december 2009 tekende hij voor drie jaar bij Zenit Sint-Petersburg. Hij verving de Nederlander Dick Advocaat. Hij werd in Rusland landskampioen in 2010 en 2012, won de beker in 2010 en de supercup in 2011. Ook behaalde hij met de club voor het eerst in de clubgeschiedenis de achtste finales in de Champions League, in het seizoen 2011/12. Op 10 maart 2014 werd hij ontslagen en vervangen door André Villas-Boas.

Op 13 januari 2016 werd bekend dat Spalletti terugkeerde bij AS Roma. Hij volgde de ontslagen Rudi Garcia op en tekende een contract voor 1,5 jaar. Op 30 mei 2017 vertrok hij bij de club. Spalletti eindigde het seizoen met Roma als tweede achter Juventus. Na afloop van het seizoen 2016/17 werd hij aangesteld als coach van Internazionale. Hij tekende voor twee jaar bij de Nerazzurri. Spalletti was bij Inter de vierde coach in een jaar tijd. Roberto Mancini, Frank de Boer en Stefano Pioli gingen hem voor. Zijn tijd bij de club uit Milaan eindigde in 2019. Na enkele seizoenen zonder werkgever te hebben gezeten werd hij in mei 2021 aangesteld als opvolger van Gennaro Gattuso bij Napoli.

Op 4 mei 2023 won hij met Napoli de derde landstitel in haar bestaan, wat de eerste Serie A-titel was in meer dan dertig jaar. Op 28 mei 2023 werd bekend dat Spalletti vertrok bij Napoli.[1] Op 18 augustus 2023 werd hij vervolgens aangesteld als bondscoach van Italië, waarmee kwalificatie voor het EK 2024 in Duitsland werd afgedwongen.[2] Op het eindtoernooi eindigde Italië als tweede in een groep met Albanië, Spanje en Kroatië, waarna het in de achtste finales werd uitgeschakeld met een 2–0 nederlaag tegen Zwitserland.

Vlag van Italië Empoli
Vlag van Italië AS Roma
Vlag van Rusland Zenit Sint-Petersburg
Vlag van Italië Napoli