French
DeutschMaripaston
dorp in Suriname  | |||
|---|---|---|---|
  | |||
| Situering | |||
| District | Para | ||
| Ressort | Bigi Poika | ||
| Coördinaten | 5° 16′ NB, 55° 26′ WL | ||
| Foto's | |||
.jpg) | |||
| Maripaston (1890) | |||
| |||
Maripaston is een goudconcessie van Grassalco en was een dorp in Suriname in het ressort Bigi Poika in het Para district. Het dorp was gelegen aan de Saramaccarivier en was de hoofdplaats van de Matawai marrons.
Geschiedenis
[bewerken | brontekst bewerken]Maripaston was oorspronkelijk een houtplantage genaamd Sonnette, en bestond al in 1819. De plantage was na 1832 verlaten.[1]
Het dorp werd na 1836 gesticht door Adensi, een dochter van granman Kodjo van de Matawai, maar de bewoners werden later verjaagd door de autoriteiten.[2] In 1852 keerde Noah Adrai terug naar het dorp. In 1860 bouwde Johannes King er een kerk van de Evangelische Broedergemeente.[3]
Maripaston ontwikkelde zich tot hoofddorp van de Matawai en de zetel van de granman.[4] In 1898 werd Lavanti Agubaka, die aan de Boven-Saramacca woonde, verkozen als granman van de Matawai. Hierdoor verloor Maripaston de status van hoofddorp.[5][6] In 1899 werden er plannen ontwikkeld om een tramlijn van Berlijn naar Maripaston aan te leggen, maar die plannen zijn nooit uitgevoerd.[7]
Maripaston werd in 1951 voor het laatst genoemd in krantenberichten als woonplaats[8] en is vermoedelijk verlaten. Er was echter nog wel economische activiteit, want er waren illegale goudzoekers actief.[9] In 2011 verkreeg Grassalco een concessie voor het gebied. Het bedrijf beheert er een goudmijn.[10][9]
Maripaston is alleen per boot te bereiken en ligt een half uur benedenstrooms van Kwakoegron.[11]
Overleden in Maripaston
[bewerken | brontekst bewerken]- Johannes King (~1830-1898), auteur, missionaris en granman[2]
Galerij
[bewerken | brontekst bewerken]-
Granman Adrai Vroomhart in Maripaston -
Maripaston op de kaart van 1880 (linkerbeneden hoek)
- ↑ Suriname Plantage, Plantage Sonnette. Gearchiveerd op 3 juni 2023.
- ↑ a b Suriname.nu, Boekbespreking Skrekiboekoe, Chris de Beet. Gearchiveerd op 25 september 2022.
- ↑ Ursy M. Lichtveld, Jan Voorhoeve, Creole drum, 1975, p.118, New Haven: Yale-universiteit, ISBN 0-300-01661-1
- ↑ Johan Cateau van Rosevelt, Kaart van Suriname, 1880
- ↑ Haagsche courant, Wij lezen in de N.Surin.Crt, 20 april 1895. Gearchiveerd op 11 september 2023.
- ↑ Ben Scholtens, Bosneger en overheid in Suriname, 1994, p.155, Paramaribo: Afdeling Cultuurstudies/Minov ISBN 9991410155. Gearchiveerd op 4 april 2023.
- ↑ Dagblad van Zuidholland en 's Gravenhage, Paramaribo, 30 april 1899. Gearchiveerd op 11 september 2023.
- ↑ De West, Het District Suriname in 1950, 28 juni 1951
- ↑ a b Waterkant, Salomons oordeel ruziënde Surinaamse goudzoekers, 30 juli 2011. Gearchiveerd op 10 juli 2022.
- ↑ Grassalco, Maripaston Goudmijn. Gearchiveerd op 7 februari 2023.
- ↑ Willy Grader, De West, Mijn vacantiereis naar Suriname, 1 januari 1932. Gearchiveerd op 11 september 2023.
· 
· 