Mediakunst

Mediakunst is een verzamelnaam voor kunstvormen die op een uitgesproken manier gebruikmaken van nieuwe media en technologie. Het is een breed en divers veld met vele niches en stromingen dat voornamelijk ontstaan is met de komst van de elektronische en digitale media in het midden en het eind van de 20e eeuw.[1]

Kunst en technologie

[bewerken | brontekst bewerken]

Mediakunst wordt over het algemeen beschouwd als een deelgebied van de beeldende kunst. Onder mediakunst vallen onder andere videokunst, geluidskunst, elektronische kunst, digitale kunst en internetkunst, al doen deze categoriseringen geen recht aan de reële praktijk die vaak, en bijna per definitie, zeer hybride is.

In plaats van mediakunst wordt soms ook gesproken van kunst en technologie. Deze benaming toont de ambiguë relatie tussen mediakunst en de beeldende kunsten. Met de noemer ‘kunst en technologie’ wordt verwezen naar het brede veld van hybride praktijken die zich bezighouden met artistieke en technologische experimenten waarbij de klemtoon, anders dan binnen de beeldende kunsten, niet langer steeds in hoofdzaak op het artistieke komt te liggen. Daar zeer nauw bij aanleunend is de internationaal geijkte noemer ‘Art, Science and Technology’. Analoog aan ‘kunst en technologie’ gaat het daar over een praktijk waarbinnen creatieve processen ontwikkeld worden die gebaseerd zijn op de interactie tussen kunst, wetenschap en technologie.

Verschillende typen van kunst met nieuwe media zijn onder meer:

Mediakunstenaars (selectie)

[bewerken | brontekst bewerken]

Mediakunstenaars zijn onder andere:

  • Liesbeth Huybrechts e.a., Cross-over. Kunst, media en technologie in Vlaanderen, 2008, Uitg. LannooCampus, Leuven, ISBN 9789020978506. (Hoofdstuk: Mediakunst op een voetstuk, door Karen Verschooren)
  • (es) Martín Prada, Juan, Prácticas artísticas e Internet en la época de las redes sociales, Editorial AKAL, Madrid, 2012, ISBN 978-84-460-3517-6
[bewerken | brontekst bewerken]