Misantroop

Voorpagina van De Misantroop, Molière (1719)

Misantropie is een levenshouding die wordt gekenmerkt door een pessimistische visie op de samenleving en het wantrouwen van mensen. Een misantroop kan humaan en sociaal gedrag vertonen en is dus niet per definitie antisociaal of het tegengestelde van een humanist. Het woord misantropie komt van het Griekse misos (haat) en anthropos (mens). Een synoniem voor misantropie is mensenhaat en een antoniem is filantropie.

Misantropie was al een bekende levenshouding in het Oude Griekenland, die zich veelal uitte in een afzondering van de samenleving, uitgelokt door desillusie en een ongeloof in de mogelijkheid van mensen om op harmonieuze wijze met elkaar om te gaan.

In veel gevallen is misantropie een gevolg van negatieve ervaringen met anderen, en dikwijls gaat ze gepaard met cynisme, arrogantie en/of onverschilligheid ten opzichte van de maatschappij.

Bekende misantropen

[bewerken | brontekst bewerken]
  • Henry David Thoreau schreef: Geen gezelschap is zo plezierig als alleen zijn. We zijn eenzamer in gezelschap dan alleen in onze kamers.[4][5]
  • Emily Dickinson koos ervoor het grootste gedeelte van haar leven op haar kamer door te brengen, alleen.[6][7]
  • Isaac Newton wordt in The calculus Wars beschreven als iemand die graag in afzondering bezig was met wetenschap, en zijn onderzoek boven alles stelde. Boven sociale interactie, familie en hygiëne.[6][8][9]
Zie de categorie Misanthropy van Wikimedia Commons voor mediabestanden over dit onderwerp.