Nationaal Park Bayerischer Wald

Nationaal Park Bayerischer Wald
Nationaal park
Nationaal Park Bayerischer Wald (Duitsland)
Nationaal Park Bayerischer Wald
Situering
Land Vlag van Duitsland Duitsland
Locatie Vlag van de Duitse deelstaat Beieren Beieren
Coördinaten 48° 58′ NB, 13° 23′ OL
Informatie
IUCN-categorie II (Nationaal park)
Oppervlakte 242
Opgericht 1970
Bezoekers 700.000
Website www.nationalpark-bayerischer-wald.bayern.de
Foto's
Nationaal Park Bayerischer Wald
Oehoe (Bubo bubo)
Oehoe (Bubo bubo)

Het Nationaal Park Bayerischer Wald (Duits: Nationalpark Bayerischer Wald) werd in 1970 het eerste Nationale park van Duitsland. Sinds de uitbreiding van 1997 heeft het een oppervlakte van 24.250 hectare. Samen met het Bohemer Woud (Nationaal park Šumava) in Tsjechië vormt het "Bayerische Woud" het grootste samenhangende bos van Centraal-Europa.

Het nationale park is in 1972 erkend door de International Union for Conservation of Nature and Natural Ressources (IUCN). In 1986 gevolgd door het Europadiploms der Kategorie A van de Raad van Europa.

De organisatie heeft 200 man personeel. Het hoofdkantoor is gevestigd in Grafenau.

Het park ligt in het oosten van Beieren in de districten (Landkreis) Regen en de Freyung-Grafenau langs de grens met Tsjechië en heeft een oppervlakte van 24.250 Hectare bijna oerwoud in het Middelgebergte van het Beierse Woud.

Een groot deel van het nationale park ligt boven de 1000 meter hoogte. Het geheel wordt omgeven door de flanken van de Falkenstein (1315 m), de Lusens (1373m) en de Rachel (1453 m). Naast het hellingbos is er nog hoogveen en heide, de zogenaamde Schachten, die doorlopen aan de Tsjechische kant van de grens in het Bohemer Woud. In het oosten grenst het nationale park aan het Nationaal park Šumava, waarmee nauw wordt samengewerkt.

Doel van het nationale park

[bewerken | brontekst bewerken]

Het doel van het nationale park is, de natuur, de natuur te laten. In het grootse gedeelte van het park moet de natuur en de natuurlijke processen beschermd worden. In 8000 Hectare (bijna 25% van het totaal) wordt totaal niet meer ingegrepen door de mens.

De letterzetter

[bewerken | brontekst bewerken]

Vrijwel het gehele park bestaat uit gemengd bos met overwegend sparren, beuken en dennen. Doordat het bos aan zichzelf wordt overgelaten ontstaat hier een soort oerwoud.

Door aantasting door de letterzetter, een kever (Ips typographicus), en door stormen zijn er hier en daar gaten in de naaldbossen geslagen.

Een gedeelte van de bevolking had geen begrip voor de dadeloosheid van de organisatie. De eigenaren van de aanliggende bossen vreesden de letterzetter. Anderen zagen de letterzetter echter als een hulp om de monocultuur te doorbreken. Sinds enkele jaren lopen de aantallen letterzetters duidelijk terug. Op veel plekken groeien weer jonge bomen.

In het park komen soorten voor als het auerhoen, de lynx, de slechtvalk, de Europese wilde kat, de zwarte ooievaar, de oehoe, de eland en de Europese otter. De laatste jaren zijn er ook steeds vaker sporen van een enkele wolf gezien.

Informatie en documentatiecentrum

[bewerken | brontekst bewerken]

Er is een informatie en documentatiecentrum, het Hans-Eisenmann-Haus in Neuschönau.

[bewerken | brontekst bewerken]