Neoproterozoïcum

Eon Era Periode Ouderdom Ma
Fanerozoïcum Paleozoïcum Cambrium later
Proterozoïcum Neoproterozoïcum Ediacarium 635 - 541
Cryogenium 720 - 635
Tonium 1000 - 720
Mesoproterozoïcum Stenium 1200 - 1000
Ectasium 1400 - 1200
Calymmium 1600 - 1400
Paleoproterozoïcum Statherium 1800 - 1600
Orosirium 2050 - 1800
Rhyacium 2300 - 2050
Siderium 2500 - 2300
Archeïcum Neoarcheïcum vroeger
Indeling van het Proterozoïcum volgens de ICS.[1]

Het geologisch tijdperk Neoproterozoïcum is de laatste era van het eon Proterozoïcum. Het Neoproterozoïcum duurde van 1000 - 541 Ma. Het werd voorafgegaan door het Mesoproterozoïcum en na/op het Neoproterozoïcum komt het Paleozoïsche Cambrium.

Paleogeografie, flora en fauna

[bewerken | brontekst bewerken]
Het supercontinent Pannotia, Bron: NASA
  • 635 Ma; de Varanger of Marinoan wereldijstijd.
  • 635 - 541 Ma; het Ediacarium. In deze laatste fase van het Neoprotozoïcum werden de eerste fauna's van meercellige dieren (metazoa) aangetroffen. Een mogelijke verklaring voor deze plotselinge ontwikkeling van de meeste moderne metazoa phyla, is de Sneeuwbal Aarde-theorie.
  • 610 - 600 Ma; de Twitya-fossielen van het MacKenziegebergte, waarschijnlijk Cnidaria, (kwallen).
  • 541 Ma; begin van het Cambrium

Fauna tijdens het Neoproterozoïcum

[bewerken | brontekst bewerken]