Nieuwe Geschiedenis van de Yuan

De Nieuwe Geschiedenis van de Yuan of Xin Yuanshi is een boek dat de geschiedenis van de Chinese Yuan-dynastie beschrijft en de periode 1206-1369 omvat. Het werk is geschreven door Ke Shaomin (1850-1933) in de stijl van de Vierentwintig Geschiedenissen, de verzameling officiële geschiedenissen van Chinese keizerlijke dynastieën en werd in 1920 voor het eerst gepubliceerd. Het werk werd in 1921 officieel opgenomen in de canon van dynastieke geschiedenissen, maar is sindsdien door wetenschappers grotendeels genegeerd.

In 1890 begon Ke Shaomin uit persoonlijke belangstelling, zonder opdracht van de overheid met het samenstellen van een geschiedenis van de Yuan-dynastie. Hij deed dit uit onvrede met de bestaande Yuanshi, de tijdens de Ming-dynastie geschreven officiële dynastieke geschiedenis. Die was onnauwkeurig, zat vol hiaten en kende vooroordelen tegen Mongolen. Hij maakte gebruik van de kritieken die historici uit de Ming- en Qingtijd hadden op het oorspronkelijke werk. De bekendste hiervan was Hu Cuizhong (胡粹中) met zijn Voortzetting van de geschiedenis van de Yuan (Yuanshi xubian, 元史續編, begin 15e eeuw). Ook het werk Yuanshi yiwen zhengbu (元史譯文證補 Vertaalde teksten als aanvullend bewijs voor de geschiedenis van de Yuan) was belangrijk. Dit boek was samengesteld door de in Duitsland geaccrediteerde diplomaat Hong Jun (洪鈞, 1839-1893) en bevatte vertalingen van Europese bronnen over de Mongoolse geschiedenis. Ke werkte vanaf 1890 aan zijn magnum opus en schreef het werk in de stijl van de officiële dynastieke geschiedenissen.

Het werk werd in Japan goed ontvangen, met name de kwaliteit van de verhandelingen werd geroemd. Daarentegen werd het werk door Chinese historici bekritiseerd. Zo stelde Liang Qichao (1873-1929) dat de keuze van de bronnen over een onderwerp willekeurig was. Documenten die onwelgevallig waren zouden door Ke Shaomin zonder verdere uitleg zijn weggelaten. Ke rechtvaardigde later zijn keuzes in zijn Bewijskrachtige verwijzingen voor de Nieuwe geschiedenis van de Yuan (Xin Yuanshi kaozheng, 新元史考證). Een deel raakte verloren, de overgebleven verwijzingen zijn in 1935 postuum gepubliceerd.

Desondanks verklaarde president Xu Shichang (徐世昌, president 1918-1922) in 1921 officieel dat het boek als 25e geschiedenis was opgenomen in de canon van dynastieke geschiedenissen. Hoewel deze status formeel nooit werd herroepen, is het werk sindsdien door wetenschappers nagenoeg genegeerd. Na de val van de Qing-dynastie en het uitroepen van de Republiek China was er nauwelijks nog belangstelling voor de wijze waarop bronnen volgens de officiële orthodoxe geschiedschrijving van het Keizerrijk werden bewerkt. Het werk werd dan ook niet opgenomen in de gezaghebbende reeks 25 dynastieke geschiedenissen zoals die is uitgegeven door 'Zhonghua shuju (中華書局) te Peking. Hetzelfde geldt voor het voor computer toegankelijk gemaakte 'Chinese Text Retrieval System' (Scripta Sinica) van de 'Academia Sinica' te Taipei (Taiwan). Dit in tegenstelling tot het eveneens aan het begin van de 20e eeuw verschenen Ontwerp voor een geschiedenis van de Qing, een poging om de traditie van de officiële dynastieke geschiedenissen voort te zetten door de geschiedenis van de Qing-dynastie samen te stellen.

De Xin yuanshi bevat 257 juan. Ke Shaomin volgde de structuur van de Hanshu:

Benji (本紀, annalen), 26 juan. Keizerlijke biografieën in strikt annalistische vorm die een chronologisch overzicht bieden van de belangrijkste gebeurtenissen, bezien vanuit het keizerlijke hof. De keizers staan vermeld onder hun tempelnaam. Yesun Timur Khan (1323-1328) kreeg van zijn opvolger geen tempelnaam en staat onder zijn postume naam vermeld. Er zijn geen annalen van Tolui Khan (1228) en het kindkeizertje Arigaba (1328).

Biao (表, tabellen), 7 juan. Tabellarische overzichten van belangrijke personen.

Zhi (志, verhandelingen), 70 juan. Elke verhandeling beschrijft een gebied van staatsbemoeienis.

Zhuan (傳, exemplarische overleveringen, vaak aangeduid als biografieën), 154 juan. Biografieën van belangrijke personen. De biografie beperkte zich tot het beschrijven van gebeurtenissen die het exemplarische karakter van de betreffende persoon duidelijk moesten maken. In een hoofdstuk kunnen ook twee of meer personen worden behandeld, als zij tot hetzelfde type persoon behoren. De laatste hoofdstukken beschrijven de betrekkingen tussen China en de verschillende buurvolkeren.

Xin Yuanshi is niet opgenomen in de prestigieuze reeks dynastieke geschiedenissen die is uitgegeven door Zhonghua te Peking. een recente uitgave:

• 柯劭忞, 新元史 (257卷), 天津市 (天津古籍出版社) 1998 (Ke Shaomin, Xin Yuanshi (257 yuan), Tianjin Shi (Tianjin gu ji chu ban she), 1998).

• Klik hier voor een overzicht van de Nieuwe geschiedenis van de Yuan door Ulrich Theobald.
• Hsi-yuan Chen, 'Last chapter unfinished. The making of the official Qing History and the crisis of Traditional Chinese Historiography', in: Historiography East and West, 2 (2004), pp. 173-204. Klik hier voor een pdf-bestand van dit artikel.

Beschrijft op pp. 195-196 zijdelings de geschiedenis van de 'Xin Yuanshi'.

Werken van of over dit onderwerp zijn te vinden op de pagina 新元史 (Xin Yuanshi - Nieuwe Geschiedenis van de Yuan) op Wikisource.