Oleg Pavlov

Oleg Pavlov
Олег Павлов
Oleg Pavlov
Algemene informatie
Volledige naam Oleg Olegovitsj Pavlov
Олег Олегович Павлов
Geboren 16 maart 1970
Geboorte­plaats Moskou, Vlag van Sovjet-Unie Sovjet-Unie
Overleden 7 oktober 2018
Overlijdensplaats Moskou, Vlag van Rusland Rusland
Land Vlag van Rusland Rusland
Beroep schrijver
Werk
Jaren actief 1990 - 2017
Genre Autobiografisch en tragikomisch
Bekende werken De Aardappels en de Staat
Uitgeverij Vremja
Website
Portaal  Portaalicoon   Literatuur

Oleg Olegovitsj Pavlov (Russisch: Олег Олегович Павлов) (Moskou, 16 maart 1970 — aldaar, 7 oktober 2018) was een Russisch schrijver, essayist en winnaar van de Russische Bookerprijs in 2002 en de Solzjenitsynprijs in 2012.[1][2] Internationaal bekend vanwege zijn tragikomische boek De Aardappels en de Staat (Russisch: Kazonnaja skazka) uit 1994.[3] Zijn werk is grotendeels autobiografisch en heeft vooral betrekking op de periode waarin hij als Goelag-kampbewaarder zijn dienstplicht vervulde in Oezbekistan en Kazachstan. Maar hij schreef eveneens over het leven in Rusland, zijn boek "Russische mensen in de 20e eeuw" is deels gebaseerd op zijn eigen ervaringen en op brieven van en aan de Russische schrijver Aleksandr Solzjenitsyn. Zijn werken zijn vertaald in het: Engels, Frans, Italiaans, Nederlands, Mandarijn, Hongaars, Pools en Kroatisch.[4]

Pavlov studeerde aan het Maksim Gorki Literair Instituut te Moskou. Tijdens zijn dienstplicht was hij gestationeerd in onder andere Oezbekistan en Kazachstan. Hij verbleef enige tijd in een psychiatrische kliniek en werd vanwege een hoofdtrauma eerder van zijn dienstplicht ontslagen. Pavlov Zijn debuut was in het Russische tijdschrift Literaire Recensie (Russisch: Literatoernoje Obozrenije) in 1990 met de lyrische verhalen "Berichten Vanonder de Laars" en "Elegie van een Bewaarder".[5] Maar Pavlov's romandebuut is De aardappels en de staat, tevens zijn bekendste boek. In 1998 veroorzaakte Pavlov enige oproer met zijn essay Totalnaja Kritika (Totale Kritiek), hierin uitte hij stevige kritiek op mensen die het aan talent, intelligentie en bewustzijn ontbreekt om kunstenaar te zijn maar deze wel negatief bekritiseren. Op 7 oktober 2018 is Pavlov gestorven aan een hartaanval. Oleg Olegovitsj Pavlov is 48 jaar oud geworden.[4]

De Aardappels en de Staat

[bewerken | brontekst bewerken]

Pavlov's romandebuut is "De aardappels en de Staat". Het is een roman die Pavlov publiceerde toen hij nog maar net 24 jaar oud was. Het verhaal gaat over kapitein Vanja, gestationeerd op de Kazachse steppe, die in de problemen komt met de legerleiding wanneer hij het karige rantsoen aardappelen, dat aan hem en zijn mannen is uitgeleverd, besluit te planten in plaats van zelf op te eten. Hij wil zelf aardappels telen om tekorten in de toekomst te voorkomen, dit initiatief wordt door de legerleiding echter bezien als diefstal van staatseigendom.[3]

Jaartal Russische titel Transliteratie Nederlandse titel / vertaling
1990 Записки из-под сапога Zapiski iz-pod sapoga Berichten Vanonder de Laars
1990 Караульные элегии Karaoelnyje elegi Elegie van een Bewaarder
1990 Правда Карагандинского полка Pravda Karagandinskogo polka De waarheid van het Karagandaregiment
1994 Казённая сказка Kazonnaja skazka De aardappels en de staat
1995 Дневник больничного охранника Dnevnik bolintsjnogo ochrannika Het dagboek van de ziekenhuisbewaker
1997 Дело Матюшина Delo Matoesjina Geval van Matyushin
1998 Степную книгу Stepnoejoe knigoe Steppeboek
2003 Русский человек в XX веке Roeski tsjelovjek v XX vjekje Russische mensen in de 20e eeuw
2009 Асистолия Asistolia Asystolie
2013 Карагандинские девятины, или Повесть последних дней Karagandinskië devjatin, ili Povest poslednich dnej Herinneringen aan Karaganda: Het verhaal van de laatste dagen
  • 1995 - Novj Mir-prijs (tijdschriftprijs)
  • 1997, 2002 - Oktjabr-prijs (Tijdschriftprijs)
  • 2002 - Russische Bookerprijs
  • 2009 - Znamjaprijs (tijdschriftprijs)
  • 2012 - Solzjenitsynprijs
  • 2017 - Angelusprijs