Principe (eiland)
Eiland van Sao Tomé en Principe | |||
---|---|---|---|
Locatie | |||
Land | Sao Tomé en Principe | ||
Locatie | Golf van Guinee | ||
Coördinaten | 1° 37′ NB, 7° 23′ OL | ||
Algemeen | |||
Oppervlakte | 136 km² | ||
Inwoners | 7.542[1] | ||
Hoofdplaats | Santo António | ||
Lengte | 48 km | ||
Breedte | 32 km | ||
Hoogste punt | Pico de Príncipe, 948 meter | ||
|
District in Sao Tomé en Principe | |||
---|---|---|---|
Eiland | Principe, Ilhéu Bom Bom, Ilhéu Caroço, Tinhosa Grande, Tinhosa Pequena | ||
Coördinaten | 1°37'NB, 7°24'OL | ||
Algemeen | |||
Oppervlakte | 142 km² | ||
Inwoners (2012[1]) | 7.542[1] | ||
Hoofdstad | Santo António | ||
|
Principe is een eiland in de Golf van Guinee. Het vormt samen met hoofdeiland Sao Tomé en enkele kleinere eilanden het Afrikaanse land Sao Tomé en Principe. Sinds 1975 is Sao Tomé en Principe een onafhankelijke republiek waarvan Principe samen met enkele kleinere eilandjes de autonome provincie Principe en tevens het district Pagué (vijf zetels in de Assembleia Nacional[2]) vormt.
Principe ligt ongeveer 150 kilometer ten noord-noordoosten van Sao Tomé en 220 kilometer ten westen van de Afrikaanse westkust (meer specifiek Equatoriaal-Guinea). Het eiland is een stuk kleiner dan Sao Tomé, de oppervlakte bedraagt 136 vierkante kilometer en er wonen ongeveer zevenduizend mensen, waarvan iets meer dan duizend in het hoofddorp Santo António. Verder zijn er enkele kleine dorpjes waaronder Infanta Dom Henrique. Er is een vliegveld en er zijn eenvoudige wegen.
Geschiedenis
[bewerken | brontekst bewerken]Principe werd in januari 1471 ontdekt door de Portugezen die in de vroege zestiende eeuw het eiland koloniseerden. Ze noemden het eiland Príncipe naar prins Johan III van Portugal. In eerste instantie werd vooral suikerriet verbouwd, maar later kwamen daar koffieplanten en cacaobomen bij.
Het kleine eilandje speelt een bijzondere rol in de geschiedenis van de natuurkunde. Het was op Principe dat de Britse astronoom Arthur Eddington op 29 mei 1919 tijdens een zonsverduistering het eerste experimentele bewijs voor de relativiteitstheorie van Albert Einstein leverde.
Tegenwoordig is een groot deel van de bevolking afkomstig van Kaapverdië. Vanwege een gebrek aan vervolgopleidingen is het opleidingsniveau lager dan dat op Sao Tomé; de mensen op het eiland werken nog altijd grotendeels in de landbouw.
Geografie
[bewerken | brontekst bewerken]In het zuiden van het eiland ligt de met 948 meter hoogste berg, Pico de Príncipe. Dit gedeelte is bedekt met bos, dat hoort bij het Parque Natural Ôbo. Voor mensen op het eiland arriveerden was het volledige eiland bebost, tegenwoordig is nog slechts een kwart van het oerwoud over, het noorden en het midden van het eiland waren vroeger bestemd voor plantages maar dit gebied is thans ook bedekt met een groot secundair bos. Naast de Pico de Príncipe zijn de hoogste heuvels de Pico Mencorne (921 meter) en de Carriote (839 meter).[3]
Natuur
[bewerken | brontekst bewerken]Principe heeft 37 endemische plantensoorten en een aantal endemische vogelsoorten en -ondersoorten. Leptopelis palmatus is een endemische kikkersoort.
John Gerrard Keulemans was rond 1865 een van de eerste Nederlandse ornithologen die het Ilhado de Principe bezocht en er waarnemingen deed aan tal van vogelsoorten, waaronder de grijze roodstaartpapegaai Psittacus erythracus.[4]
Op het eiland komen tientallen reptielen voor. De hagedissen Hemidactylus principensis, Feylinia polylepis en Trachylepis principensis zijn endemisch op het eiland.[5]
Sport
[bewerken | brontekst bewerken]Het eiland Principe heeft een eigen voetbalkampioenschap, waarvan de winnaar uitkomt tegen de winnaar van het kampioenschap van Sao Tomé. Voetbalclubs die actief zijn of waren op het eiland zijn GD Os Operários, GD Sundy, FC Porto Real, 1º de Maio, UDAPB en Sporting do Príncipe.
Zelfbestuur
[bewerken | brontekst bewerken]Het eiland geniet door de ligging ver van het hoofdeiland een zekere mate van zelfbestuur, sinds 29 april 1995 bestaat er een autonome regionale regering met een eigen president.[6]
President van de autonome provincie Principe | Periode | Partij |
---|---|---|
Damião Vaz d'Almeida | 1995–2002 | MLSTP-PSD |
Zeferino dos Prazeres | 2002–2006 | MLSTP-PSD |
João Paulo Cassandra | 2006 | MLSTP-PSD |
José Cassandra | 2006–2020 | UMPP[7] |
Filipe Nascimento | 2020– |
Bevolkingsontwikkeling
[bewerken | brontekst bewerken]Jaar | Inwoners | Aandeel totale bevolking |
---|---|---|
1940 | 3.124 | 5,2% |
1950 | 4.402 | 7,3% |
1960 | 4.544 | 7,1% |
1970 | 4.593 | 6,2% |
1981 | 5.255 | 5,4% |
1991 | 5.471 | 4,7% |
2001 | 5.966 | 4,3% |
2006 | 6.737 | 4,4% |
2012 | 7.542 | 4,0% |
Voetnoten
- ↑ a b c Instituto Nacional de Estatística, São Tomé and Príncipe via geohive
- ↑ (en) Verkiezingen in São Tomé en Principe African Elections Database
- ↑ (pt) STP em Numeros Instituto Nacional de Estatística
- ↑ Een verslag schreef hij in Keulemans 1866; waarnemingen aan de grijze roodstaartpapegaai op Principe beschrijft hij in Keulemans 1873 - Onze vogels in huis en tuin (deel 2, hoofdstuk 3)
- ↑ The Reptile Database, Principe.
- ↑ (en) Zie het artikel op de Engelse Wikipedia
- ↑ (pt) "São Tomé e Príncipe: MLSTP-PSD obteve maior número de votos e de mandatos autárquicos"[dode link] Expresso das Ilhas, 26 juli 2010
Literatuur
- Keulemans, J.G., 1866. Opmerkingen over de vogels van de Kaap-Verdische Eilanden en van Prins-Eiland (Ilhado Principe) in de bogt van Guinea gelegen. Ned. Tijdschr. Dierk., 3(11-12): 363-401. (Vogels van de Kaap-Verdische Eilanden op Wikisource)