Sean Kelly (wielrenner)

Sean Kelly
Sean Kelly
Persoonlijke informatie
Volledige naam John James Kelly
Bijnaam King Kelly, De Koning der Klassiekers
Geboortedatum 24 mei 1956
Geboorteplaats Vlag van Ierland Carrick-on-Suir, Ierland
Sportieve informatie
Huidige ploeg Gestopt
Discipline(s) Weg
Specialisatie(s) Allrounder
Ploegen
1977-1978
1979
1980
1981
1982-1983
1984
1985
1986-1988
1989-1991
1992
1993
1994
Flandria-Velda
Splendor-Eurosoap
Splendor-Admiral
Splendor-Wickes
Sem-France Loire
Skil-Reydel
Skil-Sem
Kas
PDM-Concorde
Lotus-Festina
Festina-Lotus
Catavana
Beste prestaties
Milaan-San Remo 1e (1986, 1992)
Gent-Wevelgem 1e (1988)
Ronde van Vlaanderen 2e (1984, 1986, 1987)
Parijs-Roubaix 1e (1984, 1986)
Amstel Gold Race 3e (1980)
Luik-Bastenaken-Luik 1e (1984, 1989)
Ronde van Lombardije 1e (1983, 1985, 1991)
Ronde van Frankrijk 4e (1985)
5 etappezeges
Ronde van Spanje 1e (1988)
16 etappezeges
WK op de weg 3e (1982, 1989)
Portaal  Portaalicoon   Wielersport

John James 'Sean' Kelly (Carrick-on-Suir, 24 mei 1956) is een Iers voormalig wielrenner. Kelly was een van de succesvolste wielrenners in de jaren 80 en behaalde 194 zeges als professional.

In 1976 vloog de Fransman Jean de Gribaldy naar Ierland in zijn privévliegtuig. De Gribaldy probeerde ieder jaar een bescheiden wielerploeg te beginnen. Kelly viel hem voor het eerst op toen hij de Ronde van Lombardije voor amateurs won. De Gribaldy ging naar het kleine Ierse dorp Carrick-on-Suir en vond daar de boerderij van de familie Kelly. Kelly kreeg een contract aangeboden en ging daarop in. Zo verhuisde hij naar het koude Noord-Frankrijk en leefde daar voortaan in een klein appartementje. Er was water noch verwarming in zijn nieuwe woning. Hij maakte internationaal naam als wielrenner in 1977 met zijn eerste zege bij de profs, nadat hij al een aantal mooie overwinningen als amateur had behaald. Later verhuisde hij naar Vilvoorde en daarna naar Merchtem.[1]

Kelly was de koning van de klassiekers. Hij won er tien: drie keer Ronde van Lombardije, twee keer Milaan-San Remo, twee keer Parijs-Roubaix, twee keer Luik-Bastenaken-Luik en één keer Parijs-Tours. Daarnaast won hij ook de Grote Landenprijs. En was hij in 1989 de eerste winnaar van de UCI World Cup, ofwel de Wereldbeker.

Kelly begon zijn rijke wielercarrière als een sterk sprinter en een man voor de klassiekers. Hij heerste in de eendagskoersen, daarin wist hij zijn concurrenten vaak zijn wil op te leggen. King Kelly reed soepel, sierlijk, maar hard en onverstoorbaar.[bron?] Kelly koerste koel, beredeneerd, professioneel, zakelijk, maar wel heel efficiënt.[bron?] Het was een echte vechtjas die niet van opgeven wist.[bron?] Hij was een redelijk klimmer maar kwam tekort in het hooggebergte. Zijn relatie met de Tour werd steeds beter, toen hij de Belg Willy Voet als soigneur had gekregen. Zelf zei hij dat hoe ouder en rijper hij werd, hoe beter hij begon te klimmen. Wat een grote verrassing was voor veel andere renners die Kelly al afschreven door zijn leeftijd.[bron?] De Tour wist hij, in tegenstelling tot zijn landgenoot Stephen Roche, nooit te winnen. Wel won hij vier keer het puntenklassement in de Tour (de Groene trui), tweemaal het klassement van de tussensprints (de Rode trui) en behaalde vijf ritoverwinningen.

De "Koers naar de Zon", Parijs-Nice, die altijd vroeg in het jaar werd gehouden wist Kelly zeven keer op rij te winnen. Daarmee is hij de absolute recordhouder. Deze wedstrijd was hem ook op 't lijf geschreven; er waren sprints, het gebergte was niet te hoog, maar misschien wel het belangrijkste: het was vaak slecht weer. En als er iemand is die goed kan afzien door het weer, dan is het wel Sean Kelly.[bron?] Zijn favoriete wedstrijd was de Ronde van Lombardije, ook wel de Koers van de vallende Bladeren genoemd doordat hij in de herfst werd gehouden, die hij won in 1983, 1985 en 1991. Hij vond dat omdat deze wedstrijd de meest tactische en minst doorzichtige wedstrijd was.[bron?] De Ronde van Vlaanderen is het enige van de monumenten in het wielrennen die hij nooit heeft gewonnen, hij behaalde wel drie 2e plaatsen en één 3e plaats in Vlaanderen.

Kelly na zijn wielerloopbaan

[bewerken | brontekst bewerken]

Na zijn carrière verhuisde Kelly vanuit het Belgische Merchtem terug naar Ierland. Hij levert tot op heden2019 Engelstalig wielercommentaar bij de sportzender Eurosport.[2] Hij was ook betrokken bij de oprichting van de Sean Kelly Cycling Academy in België.[3] In 2006 lanceerde hij samen met onder anderen Kurt Bogaerts de eerste Ierse professionele wielerploeg. Dit Sean Kelly Team bestond uit Ierse en Belgische wielrenners met als thuisbasis Merchtem.[4] Hij nam ook deel aan verscheidene langeafstandsritten voor het goede doel met de Blazing Saddles, het Schotse Braveheart Cycling Fund en zette zich in voor diverse andere goede doelen in Europa.[1]

In november 2013 ontving Kelly de Honorary Doctorate in Philosophy te Dublin als erkenning voor zijn bijdrage aan de Ierse sport.[5] Kelly is de laatste wielrenner die in hetzelfde jaar zowel Parijs-Roubaix als Luik-Bastenaken-Luik wist te winnen, dat gebeurde in 1984. In Belga Sport wordt hij beschreven als laatste flandrien die evenwel nooit de Ronde van Vlaanderen kon winnen, ook al was hij drie maal de beste in koers.[6] Sinds 1985 organiseert de Vlaamse Wielrijdersbond steeds op de eerste zaterdag van augustus de "Sean Kelly Classic". Het parcours omvat heel wat spraakmakende hellingen uit Luik-Bastenaken-Luik, de klassieker die Sean Kelly tweemaal won.

Sean Kelly in het shirt van PDM.

1972

1973

1974

  • Shay Elliot Memorial Classic

1975

1976

  • Eindklassement Cinturón Ciclista International a Mallorca
  • Eindklassement Irish Sea Tour of the North
  • 6e etappe Milk Race

1977

1978

1979

1980

1981

1982

1983

1984

1985

1986

1987

  • Eindklassement Ronde van Ierland
  • Proloog en 1e etappe Ronde van Catalonië
  • 4e en 5e etappe (deel B) etappe Ronde van het Baskenland
  • Eindklassement Ronde van het Baskenland
  • 7e etappe Vuelta Ciclista a la Communidad Valenciana
  • 3e etappe Parijs-Nice
  • Eindklassement Parijs-Nice
  • 2e en 3e etappe Critérium International
  • Eindklassement Critérium International
  • 1e etappe (deel B) Driedaagse van De Panne
  • 1e en 3e etappe Ronde van Spanje

1988

  • 2e (deel B) en 3e etappe Ronde van Limousin
  • 4e etappe Ronde van het Baskenland
  • 6e etappe (deel B) Parijs-Nice
  • Eindklassement Parijs-Nice
  • 5e etappe Catalaanse Week
  • Eindklassement Catalaanse Week
  • Gent-Wevelgem
  • 11e en 20e etappe Ronde van Spanje
  • Punten- en eindklassement Ronde van Spanje

1989

1990

  • 4e etappe Ronde van Zwitserland
  • Eindklassement Ronde van Zwitserland
  • GP Libération

1991

  • Eindklassement Ronde van Ierland
  • Ronde van Lombardije

1992

Overwinningen

[bewerken | brontekst bewerken]
Seizoen Klassiekers Etappekoersen Grote rondes Kampioenschappen Overige eendaagse wedstrijden Zesdaagses Etappes Totaal aantal zeges
1977 G.P Lugano, Circuit de l'Indre 1 rit Ronde van Romandië, 1 rit Tour de l'Espoirs 4
1978 1 rit Ronde van Frankrijk, 1 rit Ronde van de Middellandse Zee, 1 rit Catalaanse Week, 1 rit Etoile Espoirs 4
1979 G.P Cannes 2 ritten Ronde van Spanje 3
1980 Driedaagse van De Panne-Koksijde 1 rit Driedaagse van De Panne-Koksijde, 5 ritten Ronde van Spanje, 1 rit Dauphine Libere, 2 ritten Ronde van Frankrijk, 1 rit Ronde van Nederland 11
1981 1 rit Ronde van België, 1 rit Vierdaagse van Duinkerken, 1 rit Ronde van Luxemburg, 1 rit Ronde van Frankrijk, 1 rit Ronde van Nederland 5
1982 Parijs-Nice Ronde van de Haut-Var 4 ritten Parijs-Nice, 1 rit Ronde van Frankrijk, 2 ritten Etoil Espoirs, 1 rit Criterium International, 1 rit Midi Libere, 2 ritten Tour de l'Aude, Puntenklassement Ronde van Frankrijk 14
1983 Ronde van Lombardije Parijs-Nice, Ronde van Zwitserland, Criterium International G.P d'Isbuerges 3 ritten Parijs-Nice, 1 rit Criterium International, 2 ritten Ronde van Zwitserland, 1 rit Ronde van Europa, 1 rit Parijs-Bourges, 1 rit Etoile Espoirs, Puntenklassement Ronde van Frankrijk 15
1984 Parijs-Roubaix, Luik-Bastenaken-Luik, Parijs-Tours Parijs-Nice, Ronde van het Baskenland, Ronde van Catalonië, Criterium International, Parijs-Bourges G.P Aix en Provence, GP Plouay, Azencriterium, Tour of the North 2 ritten Parijs-Nice, 3 ritten Ronde van het Baskenland, 1 rit Ronde van Zwitserland, 2 ritten Ronde van de Limousin, 3 ritten Ronde van Catalonië 23
1985 Ronde van Lombardije Parijs-Nice, Ronde van Ierland Azencriterium 1 rit Ronde van Valencia, 1 rit Criterium International, 2 ritten Ronde van het Baskenland, 3 ritten Ronde van Spanje, 1 rit Ronde van Nederland, 1 rit Ronde van Catalonië, 2 ritten Ronde van Ierland, Puntenklassement Ronde van Frankrijk 17
1986 Parijs-Roubaix, Milaan-San Remo Parijs-Nice, Ronde van Valencia, Ronde van het Baskenland, Ronde van Catalonië, Parijs-Bourges Azencriterium, G.P Nations Classic, Nissa Classic 3 ritten Ronde van het Baskenland, 2 ritten Driedaagse van De Panne-Koksijde, 2 ritten Ronde van Valencia, 3 ritten Parijs-Nice, 2 ritten Ronde van Spanje 22
1987 Parijs-Nice, Criterium International, Ronde van het Baskenland Kellogs Classics, Nissan Classics 1 rit Ronde van Valencia, 1 rit Parijs-Nice, 2 ritten Criterium International, 2 ritten Ronde van het Baskenland, 2 ritten Ronde van Catalonië, 2 ritten Ronde van Spanje, 1 rit Driedaagse van De Panne-Koksijde 16
1988 Parijs-Nice, Catalaanse Week Ronde van Spanje Gent-Wevelgem 2 ritten Ronde van Spanje, 2 ritten Ronde van de Limousin, 1 rit Ronde van het Baskenland, 2 ritten Catalaanse Week, 2 ritten Parijs-Nice 12
1989 Luik-Bastenaken-Luik 1 rit Dauphine Libere 2
1990 Ronde van Zwitserland Ronde van Freiburg 1 rit Ronde van Zwitserland 3
1991 Ronde van Lombardije Nissan International Classic 2
1992 Milaan-San Remo Trofeo Luis Puig 1 rit Ronde van Valencia, 1 rit Ronde van Zwitserland, 1 rit Ronde van Colombia 5
1993
1994

Resultaten in voornaamste wedstrijden

[bewerken | brontekst bewerken]
Jaar Ronde van
Italië
Ronde van
Frankrijk
Ronde van
Spanje
1977
1978 34e (1) 
1979 38e   opgave (2) 
1980 29e (2)  4e (5)  
1981 48e (1) 
1982 15e (1)  
1983 7e   
1984 5e  
1985 4e    9e (3)  
1986 Brons ↑ (2)  
1987 opgave   opgave (2) 
1988 46e    ↑ (2)  
1989 9e   
1990 30e  
1991 opgave  
1992 buiten tijd   43e  
1993
(*) tussen haakjes aantal individuele etappe-overwinningen
Jaar Milaan-San Remo Gent-Wevelgem Ronde van Vlaanderen Parijs-Roubaix Amstel Gold Race Luik-Bast.‑Luik Ronde van Lombardije Parijs-Tours Parijs-Brussel Omloop Het Volk WK op de weg Wereld­ranglijsten
1977 75e 25e 13e 16e
1978 23e
1979 32e 26e 20e 54e 10e 9e
1980 4e 37e 15e Brons ↑ 30e Brons 22e (SPP)
1981 12e 8e 19e 6e 11e 18e 14e 42e 26e (SPP)
1982 27e 18e 21e 12e 4e 10e 34e 51e Brons Brons ↑ 5e (SPP)
1983 5e Goud 9e 14e 8e Zilver (SPP)
1984 Zilver ↑ Zilver ↑ Goud ↑ 17e Goud 17e Goud Goud (SPP)
1985 7e 7e 14e Brons ↑ 4e Goud Brons 5e 11e Goud (SPP)
1986 Goud ↑ Zilver ↑ Goud ↑ 12e Zilver 6e Zilver 5e Goud (SPP)
1987 4e Zilver ↑ 13e 20e 23e 28e 4e 11e 5e Zilver (SPP)
1988 5e Goud 4e 16e 5e Brons 12e 7e 25e Zilver (UWB)
1989 5e 19e 18e 15e 12e Goud 24e 7e 9e Zilver Brons ↑ Goud (UWB)
1990 10e 8e 5e Brons (UWB)
1991 27e Goud 18e 68e
1992 Goud ↑ 38e 73e 29e 37e 58e 42e 63e 16e (UWB)
1993 39e 39e 34e 4e 49e 19e (UWB)
[bewerken | brontekst bewerken]
Commons heeft media­bestanden in de categorie Sean Kelly.
  • (en) Profiel van Sean Kelly op ProCyclingStats
  • (fr) Jean de Gribaldy
Voorganger:
Luis Herrera
Vlag van Spanje
1987
Winnaar van de Ronde van Spanje
Sean Kelly
Vlag van Ierland
1988
Opvolger:
Pedro Delgado
Vlag van Spanje
1989
Voorganger:
Freddy Maertens
Vlag van België
1981
Winnaar groene trui in de Ronde van Frankrijk
Sean Kelly
Vlag van Ierland
1982, 1983
Opvolger:
Frank Hoste
Vlag van België
1984
Voorganger:
Frank Hoste
Vlag van België
1984
Winnaar groene trui in de Ronde van Frankrijk
Sean Kelly
Vlag van Ierland
1985
Opvolger:
Eric Vanderaerden
Vlag van België
1986
Voorganger:
Eddy Planckaert
Vlag van België
1988
Winnaar groene trui in de Ronde van Frankrijk
Sean Kelly
Vlag van Ierland
1989
Opvolger:
Olaf Ludwig
Vlag van Duitsland
1990