French
DeutschSonny Criss
| Sonny Criss | ||||
|---|---|---|---|---|
| Algemene informatie | ||||
| Volledige naam | William Criss | |||
| Geboren | 23 oktober 1927 | |||
| Geboorteplaats | Memphis | |||
| Overleden | 19 november 1977 | |||
| Overlijdensplaats | Los Angeles | |||
| Land |  Verenigde Staten | |||
| Werk | ||||
| Genre(s) | jazz | |||
| Beroep | muzikant | |||
| Instrument(en) | saxofoon | |||
| (en) AllMusic-profiel (en) Discogs-profiel (en) MusicBrainz-profiel | ||||
| ||||
Sonny Criss, geboren als William Criss (Memphis, 23 oktober 1927 – Los Angeles, 19 november 1977),[1][2] was een Amerikaanse jazz-altsaxofonist van de hardbop.
Carrière
[bewerken | brontekst bewerken]Sonny Criss kwam in 1942 naar Los Angeles en speelde meestal daar, deels met eigen bands, deels met Johnny Otis, Howard McGhee, Billy Eckstine, Gerald Wilson en andere plaatselijke bands. In 1947 was hij deelnemer aan Jam Sessions, georganiseerd door Norman Granz, en aan diens JATP-tournees in 1948. Tijdens de jaren 1950 nam hij een reeks platen op bij Imperial Records (Jazz U.S.A., Go Man, Sonny Criss Plays Cole Porter ft. Sonny Clark). In 1953 ging hij met Buddy Rich op tournee. Vanaf 1965 tekende hij bij Prestige Records en nam diverse albums op in de hardbop-traditie, zoals Portret of Sonny Criss (1967) met Walter Davis jr., Paul Chambers en Alan Dawson. In 1968 nam hij zes composities en arrangementen op van Horace Tapscott, die op Sonny's Dream verschenen. Meewerkende muzikanten waren onder andere Conte Candoli, Ray Draper, Teddy Edwards, Tommy Flanagan en Al McKibbon.
Er volgden sessies voor Muse Records en Impulse! Records. In 1974 werkte hij met de pianist Georges Arvanitas, in 1975 met Dolo Coker en Ray Crawford (Criscraft). Zijn spel op de altsaxofoon werd sterk beïnvloed door Charlie Parker.
Ziekte en overlijden
[bewerken | brontekst bewerken]In 1977 werd bij Sonny Criss maagkanker geconstateerd. Op 19 november 1977 pleegde hij op 50-jarige leeftijd zelfmoord.
Discografie
[bewerken | brontekst bewerken]Platen onder eigen naam
[bewerken | brontekst bewerken]- 1947: California Boppin' 1947 (Fresh Sound Records)
- 1947-1965: Memorial Album (DIW Records)
- 1949-1957: Sonny Criss Quartet 1949-1957 (Fresh Sound Records)
- 1951: Intermission Riff (OJC)
- 1956: The Complete Imperial Sessions (Blue Note Records)
- 1959: Sonny Criss Quartet Featuring Wynton Kelly (Fresh Sound Records)
- ####: Jazz In Paris - Sonny Criss: Mr. Blues Pour Flirter (Emarcy)
- 1966: This Is Criss (Prestige/OJC)
- 1967: Portrait Of Criss (Prestige/OJC)
- 1968: The Beat Goes On (OJC) met Cedar Walton
- 1968: Sonny's Dream (Prestige/OJC) met Conte Candoli
- ####: Up, Up And Away (OJC)
- ####: Rockin' In Rhythm (OJC)
- 1969: I'll Catch The Sun (Prestige) met Hampton Hawes, Monty Budwig, Shelly Manne
- 1975: Crisscraft (Muse Records)
- 1975: Out Of Nowhere (Muse Records) met Barry Harris
Overige opnamen
[bewerken | brontekst bewerken]- 1952: Charlie Parker: Inglewood Jam (Fresh Sounds Records) met Chet Baker
- 1952: West Coast Jazz Session - Live At The Trade Winds 1952 (Fresh Sounds Records)
- 1950-1952: Wardell Gray: Memorial, Vol 2 (OJC)
- 1970: Hampton Hawes: Live At Memory Lane (Fresh Sound Records)
- ↑ (en) Sonny Criss. Discogs. Geraadpleegd op 10-02-2022.
- ↑ (en) Sonny Criss. Musician Biographies (15 december 2021). Geraadpleegd op 10-02-2022.
- Dit artikel of een eerdere versie ervan is een (gedeeltelijke) vertaling van het artikel Sonny Criss op de Duitstalige Wikipedia, dat onder de licentie Creative Commons Naamsvermelding/Gelijk delen valt. Zie de bewerkingsgeschiedenis aldaar.