Standaardmandarijn

Standaardmandarijn Putonghua, Guoyu, Huayu
Gesproken in	Volksrepubliek China, Taiwan, Singapore, en andere landen
Sprekers	880 miljoen
Rang	1
Taalfamilie	Sino-Tibetaans Chinese talen Mandarijn Peking-Mandarijn Peking Standaardmandarijn
Alfabet	Hanzi
Officiële status
Officieel in	Volksrepubliek China, Taiwan, Singapore, Verenigde Naties
Taalorganisatie	Guóyǔ Tuīxíng Wěiyuánhuì, in Taiwan
Portaal    Taal

Standaardmandarijn of Standaardchinees is de officiële spreektaal van zowel de Volksrepubliek China als Taiwan. Het is het Mandarijn zoals dat wordt onderwezen op scholen en gebruikt door de autoriteiten en media in de Volksrepubliek China, Taiwan en Singapore.

• In de Volksrepubliek China wordt Standaardmandarijn putonghua (vereenvoudigd Chinees: 普通话; Traditioneel Chinees: 普通話; pinyin: Pǔtōnghuà), letterlijk vertaald: 'gewone taal', genoemd.
• In Taiwan spreekt men van Guoyu (vereenvoudigd Chinees: 国语; traditioneel Chinees: 國語; pinyin: Guóyǔ; letterlijk vertaald: "Landstaal").
• In Maleisië en Singapore, Huayu (vereenvoudigd Chinees: 华语; traditioneel Chinees: 華語; pinyin: Huáyǔ; letterlijk vertaald: "Taal der Chinezen").

De officiële taaldag van de Verenigde Naties voor het Chinees wordt wereldwijd gevierd op 20 april.^[1]

Het Standaardmandarijn bestaat nog niet zo lang. In de twintigste eeuw wilde de Chinese overheid een standaardtaal voor het hele land. Daarom besloot men het dialect van de hoofdstad Peking als uitgangspunt te nemen. De voorloper van het huidige Standaardmandarijn is 'Guanhua', letterlijk 'ambtenarentaal', Mandarijn. Dit was de taal waarin ambtenaren uit verschillende gebieden, dus sprekers van verschillende dialecten, met elkaar spraken. Dat kon iets zijn dat op het huidige Mandarijn leek, maar ook een mengelmoes van de dialecten die betreffende ambtenaren kenden. Het Standaardmandarijn is dus uit het Beijing-dialect, het Beijinghua of hetzelfde het dialect van Peking ontstaan en behoort daarom tot het Peking-Mandarijn.

Het Standaardmandarijn kan onder andere worden getranscribeerd in:

• Pinyin
• Zhuyin
• Wade-Giles
• Tongyong pinyin
• Xiao'erjing
• Yale

Enkele voorbeelden van het Standaardmandarijn:

Wǒ betekent 'ik', nǐ betekent 'jij' of 'jou', ài betekent 'houden van' en xǐhuan betekent 'leuk vinden'. Het Chinees kent geen verbuigingen of vervoegingen.