Stefan Koubek

Stefan Koubek
Stefan Koubek op de US Open van 2007
Stefan Koubek op de US Open van 2007
Persoonlijke informatie
Bijnaam Cooley, Stef
Nationaliteit Vlag van Oostenrijk Oostenrijkse
Geboorteplaats Vlag van Oostenrijk Klagenfurt, Oostenrijk
Geboortedatum 2 januari 1977
Woonplaats Vlag van Oostenrijk Wenen, Oostenrijk
Lengte 1,75 m
Gewicht 68 kg
Profdebuut 1994
Met pensioen 2011
Slaghand links
Totaal prijzengeld 3.365.024 US dollar
Coach Gunther Bresnik
Profiel (en) ATP-site
Enkelspel
Winst-verliesbalans 215–253
Titels 3
Hoogste positie 20e (13 maart 2000)
Grandslamresultaten
Vlag van Australië Australian Open Kwartfinale (2002)
Vlag van Frankrijk Roland Garros 4e ronde (1999)
Vlag van Verenigd Koninkrijk Wimbledon 2e ronde (2000, 2002, 2003, 2004, 2009)
Vlag van Verenigde Staten US Open 3e ronde (2004, 2007)
Dubbelspel
Winst-verliesbalans 20–41
Titels 1
Hoogste positie 94e (23 juli 2007)
Grandslamresultaten
Vlag van Australië Australian Open 1e ronde (2007, 2008)
Vlag van Frankrijk Roland Garros 1e ronde (2007)
Vlag van Verenigd Koninkrijk Wimbledon 1e ronde (2009)
Vlag van Verenigde Staten US Open 1e ronde (2003, 2007)
Laatst bijgewerkt op: 2 januari 2012
Portaal  Portaalicoon   Tennis

Stefan Koubek (Klagenfurt, 2 januari 1977) is een Oostenrijks tennisser. Hij is prof sinds 1994. Hij haalde voor het eerst de top 100 in 1998 en de top 50 in 1999. Zijn hoogste plaats op de ATP-ranglijst is de 20e, die hij behaalde op 13 maart 2000.

Koubek heeft in zijn carrière drie enkeltoernooien en één herendubbeltoernooi op zijn naam geschreven. Hij won ook twee challengers in het enkelspel. Zijn beste resultaat in het enkelspel op een grandslamtoernooi is het bereiken van de kwartfinale op de Australian Open in 2002.

Koubek testte positief op glucocorticosteroïden op de 2004 French Open na een behandeling aan een geblesseerde pols; hij werd voor 3 maanden geschorst.

Jaarverslagen

[bewerken | brontekst bewerken]

Koubek werd proftennisser in 1994. Hij speelde dat jaar zijn eerste partij in een ATP-toernooi in St. Pölten, die hij verloor van de Spanjaard Oscar Martinez. Hij speelde zijn volgende toernooien op professioneel niveau pas in 1996. In augustus van dat jaar won Koubel zijn eerste partij op ATP-niveau in Umag, waar hij in de eerste ronde de Deen Frederik Fetterlein versloeg. Hij verloor in de tweede ronde van Ctislav Doseděl. Hij versloeg zijn eerste top 100-speler op de challenger van Caïro, waar hij in de tweede ronde de Marokkaan Karim Alami versloeg. In 1997 verloor hij de finales van de challengers van Ulm en Alpirsbach en haalde hij in juli de kwartfinale van het ATP-toernooi van Kitzbühel. In 1998 won hij zijn eerste twee challengertoernooien, in Alpirsbach en Lima. Hij haalde dat jaar ook de kwartfinale op het ATP-toernooi van Bournemouth. Eind november 1998 klom hij voor het eerst de top 100 binnen.

In 1999 maakte Koubek zijn grandslamdebuut op de Australian Open. Hij verloor in de eerste ronde van Cecil Mamiit. In maart en mei haalde hij de kwartfinales respectievelijk in Casablanca en St. Pölten. In april won hij zijn eerste ATP-toernooi. Hij versloeg in de finale van het ATP-toernooi van Atlanta de Fransman Sébastien Grosjean. Op Roland Garros haalde Koubek de vierde ronde, zijn beste prestatie ooit op die Grand Slam, maar op Wimbledon werd hij al in de eerste ronde naar huis gestuurd. Tijdens de zomer haalde hij de halve finale in Kitzbühel en de kwartfinale in San Marino. Hij kwam begin augustus ook voor het eerst de top 50 binnen. Op de US Open lag hij er ook na de eerste ronde al uit. Na de US Open haalde hij in september nog de finale van het ATP-toernooi van Bournemouth, die hij verloor van Adrian Voinea, en in oktober de kwartfinale op het ATP-toernooi van Wenen.

Begin 2000 haalde Koubek de derde ronde op de Australian Open. In februari haalde hij de halve finale in Mexico City en won hij zijn tweede hardcourttitel op het ATP-toernooi van Delray Beach door in de finale de Spanjaard Álex Calatrava te verslaan. In maart bereikte hij zijn hoogste plaats ooit op de ATP-ranglijst toen hij klom naar plaats 20. In april bereikte hij nog de kwartfinale in Atlanta. Op Roland Garros, in Wimbledon en op de US Open werd hij in de tweede ronde uitgeschakeld. Zijn beste resultaat in het najaar was de kwartfinale op het ATP-toernooi van Wenen.

In januari 2001 haalde Koubek de kwartfinale in Auckland. Op de Australian Open lag hij er na de tweede ronde al uit na verlies tegen de veel lager gerangschikte Lars Burgsmüller. In april deed hij in Atlanta één beter dan in 2000 en haalde hij de halve finale, die hij verloor van Andy Roddick. De week daarna, in Houston, verloor hij opnieuw van Roddick, ditmaal in de kwartfinale. Op Roland Garros, in Wimbledon en op de US Open verloor hij in de openingsronde, respectievelijk van Juan Carlos Ferrero, Sjeng Schalken en Andrew Ilie. Tijdens de zomer haalde Koubek de kwartfinale in Kitzbühel. In het najaar haalde hij de halve finale in Wenen en de kwartfinale in Sint-Petersburg.

In januari 2002 haalde Koubek zijn beste prestatie ooit op een Grand Slam. Op de Australian Open haalde hij de kwartfinale, waarin hij het moest afleggen tegen Jiří Novák. Daarna bleven de goede resultaten uit. Pas in mei haalde hij weer een goed resultaat met een kwartfinale op het Masterstoernooi van Hamburg. Op Roland Garros verloor hij echter in de eerste ronde en in Wimbledon in de tweede ronde. Ook de zomer was weinig succesvol. Op de US Open lag hij er ook meteen in de eerste ronde uit. Hetzelfde gebeurde ook op elk van de zes toernooien die hij in het najaar speelde.

Na een weinig succesvolle tweede helft van het jaar 2002 startte Koubek 2003 sterk met een overwinning in Doha, waar hij Jan-Michael Gambill versloeg in de finale met tweemaal 6-4. Hij verloor geen set in heel het toernooi. De week daarna haalde hij de kwartfinale in Auckland. Op de Australian Open werd hij echter al meteen in de eerste ronde uitgeschakeld door de Zweed Andreas Vinciguerra. Daarna volgde een reeks van zes uitschakelingen in de eerste ronde tot hij in april in München de halve finale haalde. Op Roland Garros, in Wimbledon en op de US Open verloor hij telkens in de tweede ronde, respectievelijk van Xavier Malisse, Roger Federer en Fernando González. Zijn beste resultaten na Wimbledon waren de kwartfinales in Gstaad (juli) en in Moskou (september-oktober).

In tegenstelling tot 2003 begon 2004 met weinig succes. Op het ATP-toernooi van Doha, dat hij in 2003 had gewonnen, werd hij in de tweede ronde uitgeschakeld en op de Australian Open verloor hij al in de openingsronde. Op Roland Garros haalde hij de derde ronde en in Wimbledon de tweede. De beste prestatie van de zomer leverde hij op de US Open, waar hij de derde ronde haalde, zijn beste prestatie op dat grandslamtoernooi. Hij versloeg daar in de tweede ronde het zevende reekshoofd Juan Carlos Ferrero. Zijn beste prestatie van het jaar haalde hij in oktober, toen hij de halve finale haalde in Bazel. Op Roland Garros van 2004 testte Koubek positief op het gebruik van glucocorticoïden, nadat een dokter hem een injectie had gegeven tegen een polsblessure. Hoewel Koubek ter verdediging aanhaalde dat hij geen fout had gemaakt, verwierp de ITF zijn beroep, maar aanvaardde zij dat hij de verboden stof niet prestatiebevorderend had gebruikt. Niettemin werd zijn resultaat op Roland Garros tenietgedaan en werden zijn rankingpunten en prijzengeld ingetrokken. Daarboven werd hem vanaf 21 december 2004 een schorsing van drie maanden opgelegd. De resultaten die Koubek had behaald na Roland Garros werden ongemoeid gelaten.[1][2]

In 2005 speelde Koubek door zijn schorsing zijn eerste toernooi pas in maart, op de Miami Masters. Op Roland Garros en in Wimbledon verloor hij telkens in de eerste ronde van spelers buiten de top 100. Ook op de US Open raakte hij niet voorbij de eerste ronde. Zijn beste resultaten van het jaar waren de derde rondes in Kitzbühel en New Haven. In het najaar viel Koubek buiten de top 100 en speelde hij nog enkele challengers.

Ook in 2006 speelde Koubek niet op de Australian Open. Begin februari haalde hij de finale van het ATP-toernooi van Zagreb, die hij verloor van Ivan Ljubičić. Hij speelde voor de rest van het voorjaar en de zomer hoofdzakelijk challengers. Het enige grandslamtoernooi waar hij dat jaar aan deelnam was de US Open, waar hij net zoals het jaar daarvoor in de eerste ronde werd uitgeschakeld. In het najaar kwam hij weer de top 100 binnen dankzij een halvefinaleplaats in Mumbai en een kwartfinale in Wenen.

Koubek startte 2007 met een finale in Chennai, die hij verloor van Xavier Malisse. Hij nam voor het eerst in drie jaar weer deel aan de Australian Open, maar hij werd uitgeschakeld in de eerste ronde door de lager gerangschikte thuisspeler Wayne Arthurs. In februari haalde Koubek de kwartfinale in Memphis. Op Roland Garros verloor hij in de tweede ronde en in Wimbledon al in de eerste. Tijdens de zomer haalde hij de kwartfinale in Sopot. Op de US Open evenaarde hij met een derde ronde zijn beste prestatie op deze Grand Slam van 2004. In het najaar haalde hij nog de kwartfinale op het ATP-toernooi van Mumbai en de halve finale op de challenger van Bratislava. Koubek eindigde voor het eerst sinds 1999 weer binnen de top 50, op plaats 47.

Begin 2008 haalde Koubek de derde ronde op de Australian Open. In februari verloor hij de finale van de challenger van East Londen van Ivan Ljubičić. Koubek speelde geen toernooien van eind maart tot eind september omwille van een rugblessure en viel buiten de top 100. In het najaar speelde hij voornamelijk nog challengers. In oktober viel hij zelfs buiten de top 200. Hij sloot het jaar uiteindelijk af op plaats 192.

In 2009 haalde Koubek de tweede ronde op de Australian Open, waarin hij verloor van Gaël Monfils. In februari haalde hij de kwartfinale in Delray Beach. Op Roland Garros werd hij door tiende reekshoofd Nikolaj Davydenko uitgeschakeld in de eerste ronde. In Wimbledon gebeurde dat in de tweede ronde. Zijn beste resultaat van de zomer was de halve finale op de challenger van Oberstaufen. Koubek wist zich niet te plaatsen voor de US Open. In het najaar bereikte hij nog twee kwartfinales op challengers. Hij eindigde 2009 op plaats 135.

In januari 2010 haalde Koubek via de kwalificaties de hoofdtabel van de Australian Open, waar hij het schopte tot de derde ronde, waarin hij moest opgeven tegen Fernando Verdasco. Ook op Wimbledon plaatste hij zich via de kwalificaties voor de hoofdtabel. Hij verloor in de eerste ronde. Bij de US Open overleefde hij de kwalificaties niet. Zijn beste resultaat van het najaar was de finale van de challenger in Bratislava. Hij eindigde het jaar op plaats 131.

Koubek kwam begin 2011 nauwelijks tot spelen en na midden april speelde hij zelfs geen toernooien meer, behalve één dubbelpartij in Kitzbühel. Daarom viel hij terug op de ATP-ranglijst en sloot hij het jaar af op plaats 646.

Koubek speelde voor het eerst voor het Oostenrijkse Davis Cupteam in 1998, in een duel tegen Israël in Groep 1 van de Europees-Afrikaanse zone. Sindsdien heeft hij in elk jaar van 1998 tot en met 2009 en in 2011 in de Davis Cup gespeeld. Hij speelde in totaal 39 enkelpartijen, waarvan hij er 20 won.

Legenda
Grand Slam
Olympische Spelen
tot 2009 vanaf 2009
Tennis Masters Cup ATP Finals
ATP Masters Series ATP Tour Masters 1000
ATP International Series Gold ATP Tour 500
ATP International Series ATP Tour 250
Nr. Datum Toernooi Ondergrond Tegenstander in finale Score Details
Gewonnen finales
1. 26 april 1999 Vlag van Verenigde Staten ATP Atlanta Gravel Vlag van Frankrijk Sébastien Grosjean 6-1, 6-2 Details
2. 28 februari 2000 Vlag van Verenigde Staten ATP Delray Beach Hardcourt Vlag van Spanje Álex Calatrava 6-1, 4-6, 6-4 Details
3. 30 december 2002 Vlag van Qatar ATP Doha Hardcourt Vlag van Verenigde Staten Jan-Michael Gambill 6-4, 6-4 Details
Verloren finales
1. 13 september 1999 Vlag van Verenigd Koninkrijk ATP Bournemouth Gravel Vlag van Roemenië Adrian Voinea 6-1, 5-7, 6-7(2) Details
2. 30 januari 2006 Vlag van Kroatië ATP Zagreb Tapijt (i) Vlag van Kroatië Ivan Ljubičić 3-6, 4-6 Details
3. 1 januari 2007 Vlag van India ATP Chennai Hardcourt Vlag van België Xavier Malisse 1-6, 3-6 Details
Gewonnen challengers
1. 31 augustus 1998 Vlag van Duitsland Alpirsbach Gravel Vlag van Bulgarije Orlin Stanojtsjev 7-6, 6-4
2. 23 november 1998 Vlag van Peru Lima Gravel Vlag van Argentinië Juan Ignacio Chela 6-3, 2-6, 6-0
Nr. Datum Toernooi Ondergrond Partner Tegenstanders in finale Score Details
Gewonnen finales herendubbel
1. 24 juli 2006 Vlag van Oostenrijk ATP Kitzbühel Gravel Vlag van Duitsland Philipp Kohlschreiber Vlag van Oostenrijk Oliver Marach
Vlag van Tsjechië Cyril Suk
6-2, 6-3 Details
Verloren finales herendubbel
1. 5 januari 2004 Vlag van Qatar ATP Doha Hardcourt Vlag van Verenigde Staten Andy Roddick Vlag van Tsjechië Martin Damm
Vlag van Tsjechië Cyril Suk
2-6, 4-6 Details

Resultaten grandslamtoernooien

[bewerken | brontekst bewerken]
Legenda
g.t. geen toernooi gehouden
l.c. lagere categorie
niet deelgenomen
G uitgeschakeld in de groepsfase
1R uitgeschakeld in de eerste ronde
2R uitgeschakeld in de tweede ronde
3R uitgeschakeld in de derde ronde
4R uitgeschakeld in de vierde ronde
KF uitgeschakeld in de kwartfinale
HF uitgeschakeld in de halve finale
F de finale verloren
W het toernooi gewonnen
 w-v  winst/verlies-balans

Deze gegevens zijn bijgewerkt tot en met 2 januari 2012.

Toernooi 1994 1995 1996 1997 1998 1999 2000 2001 2002 2003 2004 2005 2006 2007 2008 2009 2010 2011 2012 w-v
Grandslamtoernooien
Australian Open 1R 3R 2R KF 1R 1R 1R 3R 2R 3R 12-10
Roland Garros 4R 2R 1R 1R 2R 3R 1R 2R 1R 8-9
Wimbledon 1R 2R 1R 2R 2R 2R 1R 1R 2R 1R 5-10
US Open 1R 2R 1R 1R 2R 3R 1R 1R 3R 6-9
Winst-verlies 0-0 0-0 0-0 0-0 0-0 3–4 5-4 1-4 5–4 3-4 5-4 0-3 0-1 3-4 2–1 2-3 2-2 0-0 0-0 31-38
ATP World Tour Finals
ATP World Tour Finals 0-0
ATP Masters 1000
Indian Wells 1R 1R 2R 1R 1R 1R 1-6
Miami 2R 1R 1R 1R 2R 1R 1R 1R 1R 1-9
Monte Carlo 1R 2R 1R 1-3
Rome 1R 1R 1R 1R 0-4
Hamburg 1R KF l.c. 3-2
Stockholm geen toernooi 0-0
Essen g.t. geen toernooi 0-0
Stuttgart geen toernooi 2R geen toernooi 1-1
Madrid geen toernooi 1R 3R 3R 4-3
Montréal/Toronto 2R 3R 3-2
Cincinnati 3R 3R 1R 1R 1R 4-5
Sjanghai geen Masters 1000 0–0
Parijs 2R 1R 1-2
Statistieken
Totaal aantal titels 0 0 0 0 0 1 1 0 0 1 0 0 0 0 0 0 0 0 0 3
Totaal winst-verlies 0-1 0-0 1-2 4-2 3-6 32-26 27-30 22-24 20-32 22-25 24-25 7-16 15-10 23-27 4-7 8-13 3-5 0-2 0-0 215-253
Eindejaarsranking 1212 544 308 124 94 46 54 63 54 54 62 170 79 47 201 135 131 646 n.v.t.

Mannendubbelspel

[bewerken | brontekst bewerken]
Toernooi 2003 2004 2005 2006 2007 2008 2009 2010 2011 2012 w-v
Grandslamtoernooien
Australian Open 1R 1R 0-2
Roland Garros 1R 0-1
Wimbledon 1R 0-1
US Open 1R 1R 0-2
Winst-verlies 0-1 0-0 0-0 0-0 0-3 0-1 0-1 0-0 0-0 0-0 0-6
ATP World Tour Finals
ATP World Tour Finals 0-0
Statistieken
Totaal aantal titels 0 0 0 1 0 0 0 0 0 0 1
Eindejaarsranking 341 198 483 178 210 639 1076 596 g.r. n.v.t.

N.B. "g.r." = geen ranking

[bewerken | brontekst bewerken]
Commons heeft media­bestanden in de categorie Stefan Koubek.