Talenrechten

Talenrechten of taalkundige rechten van de mens omvatten het individuele en collectieve recht om te kiezen voor een taal of talen voor communicatie, zowel in de private als in de publieke ruimte, ongeacht de nationale afkomst, etniciteit, of het aantal gebruikers van deze taal in een welbepaald territorium.

Taalrechten worden geïmplementeerd door middel van juridische, administratieve en gerechtelijke maatregelen, evenals door onderwijs en massamedia, beschikbaar in een taal naar keuze voor de geïnteresseerden.[1]

Taalrechten worden gegarandeerd door internationaal recht. Belangrijke documenten voor taalrechten zijn

Campagnes als "Spreek (standaard)Mandarijn!", "Speak good English!" of gelijkaardige campagnes, maken duidelijk waarom talenrechten nodig zijn, zowel individueel als collectief.[4]

[bewerken | brontekst bewerken]
  1. (en) Hult, F.M., & Hornberger, N.H. (2016). Re-visiting orientations to language planning: problem, right, and resource, Bilingual Review/La revista bilingüe 33(3), 30-49.
  2. (en) Donostia Protocol launched to give Europe's language communities a tool for equality, Nationalia, 19 december 2016.
  3. (en) An Dream Dearg, Popular demands for linguistic rights in high spirits across Atlantic European nations, Nationalia, 29 mei 2017.
  4. (eo) Rubén Fernández Asensio, Lingvo senrajta (taal zonder recht), Libera Folio, 24 januari 2016.