Vlag van Iran

Vlag van Iran
De nationale vlag van de Islamitische Republiek Iran
De nationale vlag van de Islamitische Republiek Iran
Details
Bijnaam De driekleurige vlag
Gebruik Vexillologisch symbool voor een nationale vlag te land en ter zee? Vexillologisch symbool om aan te geven dat de vlag met de mast rechts wordt weergegeven? Nationale vlag
Verhouding 4:7
Aangenomen 29 juli 1980
Ontwerp Een horizontale driekleur van groen, wit en rood met het nationale embleem in rood gecentreerd op de witte band en de Takbir geschreven in het Kufische schrift in wit, 11 keer herhaald langs de onderrand van de groene band en 11 keer langs de bovenrand van de rode band, voor een totaal van 22 keer op de rand van de banden.
Ontwerper Hamid Nadimi
Kleuren Groen
Wit
Rood
Jurisdictie Iran
Portaal  Portaalicoon   Vlaggen en wapens

De huidige nationale vlag van de Islamitische Republiek Iran (Perzisch: پرچم ایران, Parčam-e Irân) werd officieel in gebruik genomen op 29 juli 1980, en is een weerspiegeling van de veranderingen voor het land Iran na de Islamitische Revolutie.

Het basisontwerp van de vlag is een driekleur bestaande uit drie horizontale banden in de kleuren groen (boven), wit en rood. Dat zijn de kleuren van de Pan-Iraanse kleuren. Deze kleuren symboliseren respectievelijk de islam, vrede en moed. Dit basisontwerp wordt gebruikt sinds het begin van de twintigste eeuw en is ook het basismotief op de vlaggen van de sjahs van Iran. De kleuren hebben een lange traditie in Perzië, die teruggaat tot minstens de 18e eeuw. Ze verschenen voor het eerst als driekleur op de nationale vlag in 1906.

Echter, gedurende de tijd van de sjahs bevatte het centrum van de vlag een beeld van een opkomende zon achter een leeuw met een zwaard (Shir-e Khorshid), dat een klassiek symbool van het Perzische Rijk was. Sinds de Islamitische Revolutie zijn de leeuw en de zon vervangen door een symbool dat vele betekenissen heeft, maar het is hoofdzakelijk een gestileerde vorm van het woord الله (Allah). Het symbool vertegenwoordigt ook vier halve manen met een zwaard in het midden. Het symbool werd ontworpen door Hamid Nadimi en werd officieel goedgekeurd door Ayatollah Khomeini op 9 mei 1980.

Een andere verandering in de vlag na de Islamitische Revolutie is de toevoeging van een geschreven motief op de grenzen tussen het wit en de andere kleuren geweest. In het Perzisch en Arabisch staat hier الله أَكْبَر (Allah Akbar of God is Groot). Er bevindt zich een 22-tal kopieën van deze tekst op de vlag, symbolisch voor de datum van de revolutie, de 22e dag van de 11e maand (Bahman) in de Iraanse kalender (11 februari 1979).

De fysieke eisen ten aanzien van de Iraanse vlag en de nauwkeurige vorm van het embleem worden beschreven in de nationale Iraanse standaard ISIRI 1 (in het Perzisch).

De Perzen gebruikten al in de oudheid vlaggen als symbool. Volgens Herodotus gebruikte Cyrus II de Grote een gouden adelaar met uitgestrekte vleugels op een witte achtergrond.

In Chabis (ook Khabis; Shahdad in Kerman), de oude hoofdstad in het zuidoosten van Iran aan de westelijke rand van de Lut woestijn, is een kleine metalen vlag gevonden die dateert uit 3000 voor Christus, wat het de oudste vlag ter wereld zou maken. Onder de symbolen die op de vlag waren geëtst, waren de leeuw en de zon, die herhaaldelijk voorkomen in de Iraanse geschiedenis. Voorbeelden van het algemeen gebruik zijn ook te vinden in de 13e eeuw, en de eerste bekende vlag van stof met een leeuw en zon dateert uit de 15e eeuw.

Tahmasp I, die sjah van Perzië was van 1524 tot 1576, gebruikte een schaap met de rijzende zon op een groene achtergrond in plaats van de gebruikelijke leeuw omdat hij geboren was in de maand Farwardin, wiens symbool het sterrenbeeld Ram is. Na zijn bewind veranderde het symbool weer in Leeuw. In de 18e eeuw werd een zwaard aan de leeuw toegevoegd. Het kan worden gevonden op de vlag van Aga Mohammed Khan, de eerste heerser van de Kadjaren, die Perzië regeerde tussen 1794 en 1925. In de 19e eeuw werden de leeuw en de zon gevonden op een witte achtergrond omlijst door rode en groene randen.

De groen-wit-rode driekleur werd officieel aangenomen op 5 augustus 1906 met een beeldverhouding van 1:3. De kleur wordt in sommige bronnen beschreven als bleek, maar dit is niet zeker. De kleur vanaf 1925 is zeker, maar deze werd in 1964 gewijzigd in een verhouding van 4:7. De nationale vlaggen en, vanaf 1910, de slagvlaggen toonden ook een leeuw met een zwaard en een rijzende zon. Met de Iraanse Revolutie werd de leeuw vervangen door het huidige embleem.

Vlaginstructie

[bewerken | brontekst bewerken]

Volgens een regeringsdecreet van 18 juli 2007 mag de nationale vlag van Iran niet halfstok worden gehesen, omdat dit respectloos zou zijn ten opzichte van het woord "Allah" op de vlag. Hetzelfde geldt voor de vlag van Saoedi-Arabië en de vlag van Somaliland. Indien beschikbaar moet er een zwarte vlag op een tweede mast worden gehesen als teken van rouw.