Deoxynivalenol

Deoxynivalenol
Structuurformule en molecuulmodel
Structuurformule van deoxynivalenol
Algemeen
Molecuulformule	C15H20O6
IUPAC-naam	(3α,7α)-3,7,15-trihydroxy-12,13-epoxytrichotec-9-en-8-on
Andere namen	vomitoxine, DON
Molmassa	296,3157 g/mol
SMILES	CC1=CC2C(C(C1=O)O) (C3(CC(C(C34CO4)O2)O)C)CO
InChI	1/C15H20O6/c1-7-3-9-14(5-16,11(19) 10(7)18)13(2)4-8(17)12(21-9)15(13) 6-20-15/h3,8-9,11-12,16- 17,19H,4-6H2,1-2H3
CAS-nummer	51481-10-8
PubChem	442408
Wikidata	Q420518
Waarschuwingen en veiligheidsmaatregelen
Gevaar
H-zinnen	H300
EUH-zinnen	geen
P-zinnen	P264 - P301+P310
Fysische eigenschappen
Aggregatietoestand	vast
Kleur	wit
Smeltpunt	147-148 °C
Goed oplosbaar in	methanol, ethylacetaat
Onoplosbaar in	water
Tenzij anders vermeld zijn standaardomstandigheden gebruikt (298,15 K of 25 °C, 1 bar).
Portaal    Scheikunde

Deoxynivalenol (afgekort tot DON) of vomitoxine is een mycotoxine dat behoort tot de groep van B-trichothecenen en gevormd wordt in schimmels, voornamelijk van het geslacht Fusarium. Deze stof wordt vomitoxine genoemd, omdat het braken veroorzaakt. Ondanks de toxische werking, zijn niet overal ter wereld maximumwaarden van het gehalte desoxynivalenol in de voeding ingevoerd. In de Europese Unie mag bij granen, meel en bloem voor menselijke consumptie niet meer dan 0,75 mg/kg DON voorkomen. Voor dierlijke voeding is dat 8 mg/kg DON.^[1]

Bij wintertarwe zijn de belangrijkste fusariumsoorten die DON produceren: Fusarium graminearum, Fusarium culmorum en Fusarium avenaceum.

De zuivere stof komt voor als een wit kristallijn poeder, dat onoplosbaar is in water.^[bron?].