WGC - Matchplay 2014

WGC - Matchplay
Officiële naam WGC-Accenture Match Play Championship
Jaar 2014
Plaats Vlag van Verenigde Staten Marana, Arizona
Golfbaan The Golf Club at Dove Mountain
Par 72
Lengte 7124 m
Tour(s) Europese PGA Tour
Amerikaanse PGA Tour
Japan Golf Tour
Datum 19-23 februari
Prijzengeld $ 8.750.000
Titelhouder Vlag van Verenigde Staten Matt Kuchar
Winnaar Vlag van Australië Jason Day
Vorige: 2013     Volgende: 2015
Portaal  Portaalicoon   Golf

Het WGC - Matchplay 2014 was een golftoernooi van de World Golf Championships en maakte deel uit van de Amerikaanse PGA Tour, de Europese PGA Tour en de Japan Golf Tour. Het toernooi liep van 16 tot en met 23 februari 2014 en werd gespeeld op de Saguaro- en Tortolita-baan van de The Golf Club at Dove Mountain. Titelverdediger was Matt Kuchar en het totale prijzengeld was $ 9.000.000.

De top-64 van de wereldranglijst mogen meedoen. Daarvan zijn 33 lid van de Europese Tour. Tiger Woods (winnaar 2003, 2004 en 2008), Adam Scott en Phil Mickelson, resp. nummer 1, 2 en 4, hebben afgezegd, waardoor Richard Sterne, Scott Piercy en Aphibarnrat Kiradech, de nummers 65, 66 en 67, mogen meedoen. Er doen ook vijf voormalige winnaars mee.

Er doen zeven rookies mee: Kiradech Aphibarnrat, Jonas Blixt, Graham Delaet, Victor Dubuisson, Joost Luiten, Hideki Matsuyama en Jordan Spieth, die inmiddels nummer 12 op de wereldranglijst staat. Voor Dubuisson is het de eerste deelname aan een WGC-toernooi.
Ernie Els, die vaak de beste matchplay-speler ter wereld wordt genoemd en zeven keer het WK Matchplay won, won twee keer een WGC toernooi, maar nog niet deze matchplay.

Ronde 1: 64 spelers

[bewerken | brontekst bewerken]

Groep Bobby Jones

Speler Uitslag Speler
1 Vlag van Zweden Henrik Stenson
2&1
16 Vlag van Thailand Kiradech Aphibarnrat
8 Vlag van Zuid-Afrika Louis Oosthuizen
1 up
9 Vlag van Verenigde Staten Nick Watney
4 Vlag van Verenigde Staten Brandt Snedeker
1 up
13 Vlag van Engeland David Lynn
5 Vlag van Verenigde Staten Webb Simpson
3&2
12 Vlag van Thailand Thongchai Jaidee
2 Vlag van Australië Jason Day
2up
15 Vlag van Denemarken Thorbjørn Olesen
10 Vlag van Verenigde Staten Billy Horschel
6&5
7 Vlag van Wales Jamie Donaldson
14 Vlag van Zuid-Afrika George Coetzee
3&1
3 Vlag van Verenigde Staten Steve Stricker
11 Vlag van Verenigde Staten Patrick Reed
1 up
6 Vlag van Canada Graham Delaet

Groep Ben Hogan

Speler Uitslag Speler
1 Vlag van Noord-Ierland Rory McIlroy
3&2
16 Vlag van Verenigde Staten Boo Weekley
9 Vlag van Verenigde Staten Harris English
5&3
8 Vlag van Engeland Lee Westwood
4 Vlag van Zuid-Afrika Charl Schwartzel
3&2
13 Vlag van Verenigde Staten Kevin Stadler
5 Vlag van Verenigde Staten Jim Furyk
2&1
12 Vlag van Verenigde Staten Chris Kirk
2 Vlag van Spanje Sergio Garcia
1 up
15 Vlag van Australië Marc Leishman
7 Vlag van Verenigde Staten Bill Haas
4&3
10 Vlag van Spanje Miguel Ángel Jiménez
14 Vlag van Verenigde Staten Rickie Fowler
2&1
3 Vlag van Engeland Ian Poulter
6 Vlag van Verenigde Staten Jimmy Walker
5&4
11 Vlag van Zuid-Afrika Branden Grace

Groep Gary Player

Speler Uitslag Speler
1 Vlag van Engeland Justin Rose
1up
16 Vlag van Verenigde Staten Scott Piercy
8 Vlag van Zuid-Afrika Ernie Els
19 holes
9 Vlag van Schotland Stephen Gallacher
4 Vlag van Australië Jason Dufner
1 up
13 Vlag van Verenigde Staten Scott Stallings
12 Vlag van Italië Matteo Manassero
5&4
5 Vlag van Engeland Luke Donald
2 Vlag van Verenigde Staten Matt Kuchar
3&2
15 Vlag van Oostenrijk Bernd Wiesberger
7 Vlag van Verenigde Staten Ryan Moore
1 up
10 Vlag van Nederland Joost Luiten
3 Vlag van Verenigde Staten Jordan Spieth
2 up
14 Vlag van Spanje Pablo Larrazabal
6 Vlag van Denemarken Thomas Bjørn
2&1
11 Vlag van Italië Francesco Molinari

Groep Sam Snead

Speler Uitslag Speler
16 Vlag van Zuid-Afrika Richard Sterne
5&4
1 Vlag van Verenigde Staten Zach Johnson
8 Vlag van Verenigde Staten Hunter Mahan
3&2
9 Vlag van Spanje Gonzálo Fdez-Castaño
4 Vlag van Noord-Ierland Graeme McDowell
1 up
13 Vlag van Verenigde Staten Gary Woodland
5 Vlag van Japan Hideki Matsuyama
2&1
12 Vlag van Duitsland Martin Kaymer
15 Vlag van Zweden Peter Hanson
4&3
2 Vlag van Verenigde Staten Dustin Johnson
7 Vlag van Frankrijk Victor Dubuisson
5&4
10 Vlag van Verenigde Staten Kevin Streelman
3 Vlag van Verenigde Staten Bubba Watson
2&1
14 Vlag van Finland Mikko Ilonen
11 Vlag van Zweden Jonas Blixt
2&1
6 Vlag van Verenigde Staten Keegan Bradley

Ronde 2: 32 spelers

[bewerken | brontekst bewerken]

Van de 27 Amerikanen doen nog 14 spelers mee. Alle vijf Zuid-Afrikanen zijn door, en alle drie Zweden. Van de vier Spanjaarden is alleen Sergio García door. Joost Luiten heeft op de laatste hole verloren. Vier partijen waren na 18 holes nog niet beslist, Jason Day en Billy Horschel moesten zelfs 22 holes spelen.

Groep Bobby Jones

Speler Uitslag Speler
8 Vlag van Zuid-Afrika Louis Oosthuizen
4&3
1 Vlag van Zweden Henrik Stenson
5 Vlag van Verenigde Staten Webb Simpson
4&3
4 Vlag van Verenigde Staten Brandt Snedeker
2 Vlag van Australië Jason Day
22 holes
10 Vlag van Verenigde Staten Billy Horschel
14 Vlag van Zuid-Afrika George Coetzee
21 holes
11 Vlag van Verenigde Staten Patrick Reed

Groep Ben Hogan

Speler Uitslag Speler
9 Vlag van Verenigde Staten Harris English
19 holes
1 Vlag van Noord-Ierland Rory McIlroy
5 Vlag van Verenigde Staten Jim Furyk
3&2
4 Vlag van Zuid-Afrika Charl Schwartzel
2 Vlag van Spanje Sergio Garcia
3&1
7 Vlag van Verenigde Staten Bill Haas
14 Vlag van Verenigde Staten Rickie Fowler
1 up
6 Vlag van Verenigde Staten Jimmy Walker

Groep Gary Player

Speler Uitslag Speler
8 Vlag van Zuid-Afrika Ernie Els 20 holes 1 Vlag van Engeland Justin Rose
4 Vlag van Australië Jason Dufner
2&1
12 Vlag van Italië Matteo Manassero
2 Vlag van Verenigde Staten Matt Kuchar
1 up
7 Vlag van Verenigde Staten Ryan Moore
3 Vlag van Verenigde Staten Jordan Spieth
5&4
6 Vlag van Denemarken Thomas Bjorn

Groep Sam Snead

Speler Uitslag Speler
8 Vlag van Verenigde Staten Hunter Mahan
2 up
16 Vlag van Zuid-Afrika Richard Sterne
4 Vlag van Noord-Ierland Graeme McDowell
1 up
5 Vlag van Japan Hideki Matsuyama
7 Vlag van Frankrijk Victor Dubuisson
3&1
15 Vlag van Zweden Peter Hanson
11 Vlag van Verenigde Staten Bubba Watson
2 up
3 Vlag van Zweden Jonas Blixt

Ronde 3: 16 spelers

[bewerken | brontekst bewerken]

Groep Bobby Jones

Speler Uitslag Speler
Vlag van Zuid-Afrika Louis Oosthuizen
5&4
Vlag van Verenigde Staten Webb Simpson
Vlag van Australië Jason Day
3&1
Vlag van Zuid-Afrika George Coetzee

Groep Ben Hogan

Speler Uitslag Speler
Vlag van Verenigde Staten Jim Furyk
1 up
Vlag van Verenigde Staten Harris English
Vlag van Verenigde Staten Rickie Fowler
1up
Vlag van Spanje Sergio Garcia

Groep Gary Player

Speler Uitslag Speler
Vlag van Zuid-Afrika Ernie Els
20 holes
Vlag van Australië Jason Dufner
Vlag van Verenigde Staten Jordan Spieth
2&1
Vlag van Verenigde Staten Matt Kuchar

Groep Sam Snead

Speler Uitslag Speler
Vlag van Noord-Ierland Graeme McDowell
21 holes
Vlag van Verenigde Staten Hunter Mahan
Vlag van Frankrijk Victor Dubuisson
1 up
Vlag van Verenigde Staten Bubba Watson

Ronde 4: 8 spelers

[bewerken | brontekst bewerken]

Groep Bobby Jones

Speler Uitslag Speler
Vlag van Australië Jason Day
2&1
Vlag van Zuid-Afrika Louis Oosthuizen

Groep Ben Hogan

Speler Uitslag Speler
Vlag van Verenigde Staten Rickie Fowler
1 up
Vlag van Verenigde Staten Jim Furyk

Groep Gary Player

Speler Uitslag Speler
Vlag van Zuid-Afrika Ernie Els
4&2
Vlag van Verenigde Staten Jordan Spieth

Groep Sam Snead

Speler Uitslag Speler
Vlag van Frankrijk Victor Dubuisson
1 up
Vlag van Noord-Ierland Graeme McDowell

Ronde 4: halve finale

[bewerken | brontekst bewerken]

Zondagochtend wordt de halve finale gespeeld en zondagmiddag worden de troostfinale gespeeld om de 3de en 4de plaats en de finale.

Speler Uitslag Speler
Vlag van Australië Jason Day
3&2
Vlag van Verenigde Staten Rickie Fowler
Speler Uitslag Speler
Vlag van Frankrijk Victor Dubuisson
1up
Vlag van Zuid-Afrika Ernie Els

Ronde 5: troostfinale en finale

[bewerken | brontekst bewerken]

De finale begon met twee bogeys voor Dubuisson, terwijl Jason Day met twee birdies begon. Dubuisson keek daarna tot hole 18 tegen een achterstand aan. Daarna stonden ze gelijk. Pas op de 23ste hole viel de beslissing, Jason Day won toch. Het was zijn eerste overwinning sinds hij in 2010 de Byron Nelson Classic won. Hij werd nummer 4 op de wereldranglijst.

Troostfinale

3de plaats Uitslag 4de plaats
Vlag van Verenigde Staten Rickie Fowler
19 holes
Vlag van Zuid-Afrika Ernie Els

Finale

Winnaar Uitslag Finalist
Vlag van Australië Jason Day
23 holes
Vlag van Frankrijk Victor Dubuisson