French
DeutschWalter Fiers
| Walter Fiers | ||
|---|---|---|
| Algemene informatie | ||
| Land | België | |
| Adellijke titel | graaf | |
| Geboortedatum | 31 januari 1931 | |
| Geboorteplaats | Ieper | |
| Overlijdensdatum | 28 juli 2019 | |
| Overlijdensplaats | Destelbergen | |
| Werk | ||
| Beroep | moleculair bioloog, auteur | |
| Werkveld | moleculaire biologie | |
| Werkgever(s) | Universiteit Gent | |
| Functies | professor | |
| Studie | ||
| School/ | Universiteit Gent | |
| Persoonlijk | ||
| Talen | Nederlands | |
| Moedertaal | Nederlands | |
| Diversen | ||
| Lid van | American Academy of Arts and Sciences, Academia Europaea, Koninklijke Vlaamse Academie van België voor Wetenschappen en Kunsten | |
| Prijzen en onderscheidingen | InBev-Baillet Latour Gezondheidsprijs (1989),[1] Francquiprijs (1976), Robert Koch-prijs (1991),[2] Baillet Latour-prijs (1989) | |
| De informatie in deze infobox is afkomstig van Wikidata. U kunt die informatie hier bewerken. | ||
Walter baron Fiers (Ieper, 31 januari 1931 – Destelbergen, 28 juli 2019) was een Belgisch moleculair bioloog.
Hij behaalde het diploma van Ingenieur voor de Scheikunde en Landbouwindustrie aan de Universiteit Gent in 1954 en startte zijn onderzoekscarrière als enzymoloog in het laboratorium van Laurent Vandendriessche in Gent. In 1956-57 werkte hij met Heinz Holter in Kopenhagen. In 1960 verkreeg hij een beurs van de Rockefeller Foundation. Bij het California Institute of Technology sluit hij zich als postdoc aan bij de groep van Bob Sinsheimer. Fiers bestudeerde de moleculaire biologie, meer bepaald de fysieke covalent gesloten ring van het viraal DNA van de PhiX-174 bacteriofaag.[3] In 1962 verhuisde Fiers naar Wisconsin om te werken in het laboratorium van de toekomstige Nobelprijswinnaar Gobind Khorana.
Eind 1962 keerde Fiers terug naar België en richtte het Laboratorium voor Moleculaire Biologie van de Universiteit Gent op. Zijn onderzoek omvatte de bacteriofaag MS2. Hij was de eerste die de volledige nucleotide-sequentie van een gen (1972) en van een viraal genoom (1976) vaststelde.[4][5] In 1978 waren Fiers en zijn team de eersten die de volledige nucleotide-sequentie van SV40 decodeerden.[6] De ontwikkeling van totaal nieuwe procedures en kennis leidde tot de mogelijkheid om bijna elk gen te klonen en deze efficiënt te repliceren in bacteriën of in andere heterologe gastheren.[7]
In 1997 werd Fiers emeritus hoogleraar en het jaar daarop trok hij zich terug uit zijn functie als directeur van het Laboratorium voor Moleculaire Biologie. Samen met Xavier Saelens en hun team zette hij zijn onderzoek voort om een universeel griepvaccin te vinden, gebaseerd op het M2-eiwit op het oppervlak van het influenza A-virus.[8][9] Het ectodomein van het M2-eiwit blijft ongewijzigd in alle bekende menselijke influenzavirussen, inclusief de stammen die de pandemieën in de vorige eeuw veroorzaakten, waardoor het in aanmerking komt voor een universeel influenza A-vaccin.[10][11][12]
Prijzen
[bewerken | brontekst bewerken]- 1975: De Dr. A. De Leeuw-Damry-Bourlart Excellentieprijs
- 1976: Francqui Prijs voor Exacte Wetenschappen
- 1989: Carlos J. Finlay Prize for Microbiology
- 1989: Artois-Baillet Latour-gezondheidsprijs
- 1991: Robert Kochprijs
Zie ook
[bewerken | brontekst bewerken]Dit artikel of een eerdere versie ervan is een (gedeeltelijke) vertaling van het artikel Walter_Fiers op de Engelstalige Wikipedia, dat onder de licentie Creative Commons Naamsvermelding/Gelijk delen valt. Zie de bewerkingsgeschiedenis aldaar.
- ↑ THE BAILLET LATOUR HEALTH PRIZE - 2019. Geraadpleegd op 21 augustus 2018.
- ↑ Robert Koch Award. Geraadpleegd op 21 augustus 2018.
- ↑ Fiers, W., and R. L. Sinsheimer, The structure of the DNA of bacteriophage PhiX 174. III. Ultracentrifuge evidence for a ring structure, J. Mol. Biol. 5:424-434, 1962
- ↑ Min Jou W, Haegeman G, Ysebaert M, Fiers W., Nucleotide sequence of the gene coding for the bacteriophage MS2 coat protein, Nature. 1972 May 12;237(5350):82-8
- ↑ Fiers W, Contreras R, Duerinck F, Haegeman G, Iserentant D, Merregaert J, Min Jou W, Molemans F, Raeymaekers A, Van den Berghe A, Volckaert G, Ysebaert M., Complete nucleotide-sequence of bacteriophage MS2-RNA - primary and secondary structure of replicase gene, Nature, 260, 500-507, 1976
- ↑ Fiers W, Contreras R, Haegemann G, Rogiers R, Van de Voorde A, Van Heuverswyn H, Van Herreweghe J, Volckaert G, Ysebaert M., Complete nucleotide-sequence of SV40 DNA, Nature, 273, 113-120, 1978
- ↑ Remaut E et al., Plasmid vectors for high-efficiency expression controlled by the PL promoter of coliphage-lambda, Gene, 15, 81-93, 1981
- ↑ Neirynck S, Deroo T, Saelens X, Vanlandschoot P, Jou WM, Fiers W, A universal influenza A vaccine based on the extracellular domain of the M2 protein, Nat Med. 1999 Oct;5(10):1157-63
- ↑ Fiers W, Neirynck S, Deroo T, Saelens X, Jou WM, Soluble recombinant influenza vaccines, Philos Trans R Soc Lond B Biol Sci. 2001 December 29;356(1416):1961-3
- ↑ Fiers W, De Filette M, Birkett A, Neirynck S, Min Jou W, A universal human influenza A vaccine, Virus Res. 2004 Jul;103(1-2):173-6
- ↑ De Filette M, Min Jou W, Birkett A, Lyons K, Schultz B, Tonkyro A, Resch S, Fiers W, Universal influenza A vaccine: optimization of M2-based constructs, Virology. 2005 June 20;337(1):149-61
- ↑ De Filette M, Ramne A, Birkett A, Lycke N, Löwenadler B, Min Jou W, Saelens X, Fiers W, The universal influenza vaccine M2e-HBc administered intranasally in combination with the adjuvant CTA1-DD provides complete protection, Vaccine. 2006 January 30;24(5):544-51