Łapsze Niżne – Wikipedia, wolna encyklopedia

Łapsze Niżne
wieś
Ilustracja
Sołtysia Góra w Łapszach Niżnych
Państwo

 Polska

Województwo

 małopolskie

Powiat

nowotarski

Gmina

Łapsze Niżne

Liczba ludności (2021)

1551[2]

Strefa numeracyjna

18

Kod pocztowy

34-442[3]

Tablice rejestracyjne

KNT

SIMC

0443246

Położenie na mapie Polski
Mapa konturowa Polski, na dole nieco na prawo znajduje się punkt z opisem „Łapsze Niżne”
Położenie na mapie województwa małopolskiego
Mapa konturowa województwa małopolskiego, na dole znajduje się punkt z opisem „Łapsze Niżne”
Położenie na mapie powiatu nowotarskiego
Mapa konturowa powiatu nowotarskiego, na dole nieco na prawo znajduje się punkt z opisem „Łapsze Niżne”
Położenie na mapie gminy Łapsze Niżne
Mapa konturowa gminy Łapsze Niżne, w centrum znajduje się punkt z opisem „Łapsze Niżne”
Ziemia49°23′52″N 20°14′31″E/49,397778 20,241944[1]

Łapsze Niżne (słow. Nižné Lapše, węg. Alsólápos, do 1892 Alsó-Laps, niem. Unterlapsch) – wieś w Polsce położona w województwie małopolskim, w powiecie nowotarskim, w gminie Łapsze Niżne (której jest siedzibą).

Integralne części wsi

[edytuj | edytuj kod]
Integralne części wsi Łapsze Niżne[4][5]
przysiółki Łazy, Potoczek, Stawiska, Strzydzawek, Wigrąd, Za Czarną Górą, Zawoda
części wsi Becyrk, Kacwiński, Łapsze Średnie, Niżni Koniec, Wyżni Koniec, Zagonie

Toponimia

[edytuj | edytuj kod]

Nazwa wsi ma pochodzenie węgierskie (po węgiersku lápos oznacza mokradło).

Historia

[edytuj | edytuj kod]

Wieś założona została na początku XIV wieku przez Kokosza Berzewiczego, który ok. 1314 roku przekazał ją polskiemu zakonowi bożogrobców z Miechowa. Około 1310 roku z fundacji Kokosza Berzewiczego powstał kościół pod wezwaniem św. Kwiryna. Konstrukcja kościoła jest typowo gotycka, natomiast wystrój wnętrza ma charakter późnobarokowy. Kościół posiada drewniany strop, na którym umieszczona polichromia przedstawia Wniebowzięcie Najświętszej Maryi Panny. Duszpasterstwo w parafii prowadzą pijarzy. Do zabytków Łapsz Niżnych zaliczyć należy również XVIII-wieczną barokową kaplicę cmentarną pw. św. Rodziny oraz nieco późniejsze kaplice: św. Floriana i św. Antoniego. Do II wojny światowej na terenie miejscowości znajdował się dwór obronny rodziny Horwathów z przełomu XVI i XVII wieku.

Wieś do końca I wojny światowej znajdowała się na terenie Królestwa Węgierskiego i była zamieszkana przeważnie przez ludność narodowości słowackiej. W roku 1920 w wyniku decyzji Rady Ambasadorów, obradującej w Spa, wraz z innymi miejscowościami stała się częścią odrodzonego państwa Polskiego. W okresie 1939–1945 należała do marionetkowej Republiki Słowackiej, utworzonej przez III Rzeszę w 1939 roku. Od 1945 roku znajduje się ponownie na terytorium Polski.

W latach 1954–1961 wieś należała i była siedzibą władz gromady Łapsze Niżne, po jej zniesieniu w gromadzie Łapsze Wyżne. W 1973 roku reaktywowano gminę Łapsze Niżne. W latach 1975–1998 miejscowość administracyjnie należała do województwa nowosądeckiego.

Zabytki

[edytuj | edytuj kod]

Obiekt wpisany do rejestru zabytków nieruchomych województwa małopolskiego[6].

  • Kościół parafialny pw. św. Kwiryna.

Kultura

[edytuj | edytuj kod]

We wsi jest używana gwara spiska, zaliczana przez polskich językoznawców jako gwara dialektu małopolskiego języka polskiego, przez słowackich zaś jako gwara przejściowa polsko-słowacka[7]. Tradycyjnym ubiorem był strój spiski w odmianie kacwińskiej[8].

W Łapszach Niżnych znajduje się Szkoła Podstawowa im. bł. ks. Józefa Stanka. Działa także zespół regionalny „Spiszacy”, oraz dziecięcy zespół regionalny „Mali Spiszacy”.

Osoby związane z miejscowością

[edytuj | edytuj kod]

Zobacz też

[edytuj | edytuj kod]

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. Państwowy Rejestr Nazw Geograficznych – miejscowości – format XLSX, Dane z państwowego rejestru nazw geograficznych – PRNG, Główny Urząd Geodezji i Kartografii, 5 listopada 2023, identyfikator PRNG: 71381
  2. NSP 2021: Ludność w miejscowościach statystycznych [online], Polska w liczbach, 9 sierpnia 2023 [dostęp 2023-08-09].
  3. Oficjalny Spis Pocztowych Numerów Adresowych, Poczta Polska S.A., październik 2013, s. 687 [zarchiwizowane z adresu 2014-02-22].
  4. Rozporządzenie Ministra Administracji i Cyfryzacji z dnia 13 grudnia 2012 r. w sprawie wykazu urzędowych nazw miejscowości i ich części (Dz.U. z 2013 r. poz. 200)
  5. GUS. Rejestr TERYT
  6. Wykaz obiektów wpisanych do Rejestru Zabytków Nieruchomych Województwa Małopolskiego z uwzględnieniem podziału na powiaty i gminy [online], wuoz.malopolska.pl [dostęp 2023-12-15].
  7. Júlia Dudášová-Kriššáková, Goralské nárečia z pohľadu súčasnej slovenskej jazykovedy, Prešov: Vydavateľstvo Prešovskej univerzity v Prešove, 2016, s. 20-24, ISBN 978-80-555-1714-8 (słow.).
  8. Sylwia Plucińska, Górale Spiscy | Strój i ubiór codzienny [online], etnozagroda.pl [dostęp 2021-09-23] [zarchiwizowane z adresu 2020-09-20] (pol.).

Linki zewnętrzne

[edytuj | edytuj kod]