Ławica Odrzańska – Wikipedia, wolna encyklopedia
Ławica Odrzańska (także Ławica Odrzana[1], niem. Oderbank) – ławica w północnej części Zatoki Pomorskiej na Morzu Bałtyckim.
Ku południu wznosi się w kształcie wąskiego języka. Jej dno tworzy biały piasek, gruby żwirek i spore głazy – jest to idealne środowisko do rozwoju mięczaków i makroalg[2]. Akwen ten jest również siedliskiem śledzia[2]. Południowa krawędź Ławicy Odrzanej jest oddalona o około 12,5 mil morskich na północny wschód od wejścia do portu Świnoujście. Długość ławicy wynosi ok. 16 mil[1].
Najmniejsza głębokość wód Ławicy Odrzańskiej wynosi 6 m[3].
W 1949 roku wprowadzono urzędowo rozporządzeniem polską nazwę Odrzana Ławica[4]. W 2006 roku Komisja Nazw Miejscowości i Obiektów Fizjograficznych przedstawiła nazwę Odrzańska Ławica[5]. W 2008 roku Komisja Standaryzacji Nazw Geograficznych poza Granicami Rzeczypospolitej Polskiej zatwierdziła dwie nazwy Ławica Odrzańska i Ławica Odrzana[6], stawiając wyraz Ławica na pierwszym miejscu w obu[7].
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ a b Locja Bałtyku – część południowa, wybrzeże polskie. Gdynia: Biuro Hydrograficzne Marynarki Wojennej, 1958, s. 203.
- ↑ a b Regiony – Pobrzeża Południowobałtyckie – Zatoka Pomorska – Opis – Polska Przyroda – Polska.pl
- ↑ Kazimierz Łomniewski, Władysław Mańkowski, Jerzy Zaleski: Morze Bałtyckie. Warszawa: Państwowe Wydawnictwo Naukowe, 1975, s. 21.
- ↑ Rozporządzenie Ministra Administracji Publicznej z dnia 11 lutego 1949 r. o przywróceniu i ustaleniu nazw miejscowości (M.P. z 1949 r. nr 17, poz. 225, s. 6)
- ↑ Nazewnictwo geograficzne Polski. Tom 1. Hydronimy. Część 2. Wody stojące, Ewa Wolnicz-Pawłowska, Jerzy Duma, Janusz Rieger, Halina Czarnecka (oprac.), Warszawa: Główny Urząd Geodezji i Kartografii, 2006 (seria Nazewnictwo Geograficzne Polski), s. 238, ISBN 83-239-9607-5 .
- ↑ Morze Bałtyckie, Cieśniny. W: Komisja Standaryzacji Nazw Geograficznych poza Granicami Rzeczypospolitej Polskiej: Nazewnictwo Geograficzne Świata. T. Zeszyt 10 – Morza i oceany. Warszawa: Główny Urząd Geodezji i Kartografii, 2008, s. 53. ISBN 978-83-254-0462-8.
- ↑ Protokół z 37. posiedzenia Komisji Standaryzacji Nazw Geograficznych poza Granicami RP 2007-12-05