Łazanki – Wikipedia, wolna encyklopedia
Łazanki – rodzaj makaronu, który otrzymuje się przez pokrojenie poprzecznie zwiniętego rulonu twardego, przeschniętego ciasta na jednocentymetrowe paski i pokrojenie tych pasków na kwadraciki. Następnie gotuje się je i podaje z dodatkiem przesmażonej słoniny lub boczku[1].
W polskiej kuchni łazanki są podawane najczęściej z kapustą, grzybami, mięsem albo kiełbasą. Bywają też składnikiem tradycyjnej, wigilijnej zupy grzybowej.
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ Kuchnia polska, Warszawa: Państwowe Wydawnictwo Ekonomiczne, 1985, s. 352, ISBN 83-208-0494-9 .