Łobżany – Wikipedia, wolna encyklopedia

Łobżany

wieś
Łobżany – widok na wieś
Państwo	Polska
Województwo	zachodniopomorskie
Powiat	łobeski
Gmina	Łobez
Wysokość	110-117[2] m n.p.m.
Liczba ludności (03.01.2018[3])	73
Strefa numeracyjna	91
Kod pocztowy	73-150[4]
Tablice rejestracyjne	ZLO
SIMC	0778521
Położenie na mapie Polski Łobżany
Położenie na mapie województwa zachodniopomorskiego Łobżany
Położenie na mapie powiatu łobeskiego Łobżany
Położenie na mapie gminy Łobez Łobżany
53°40′02″N 15°37′28″E/53,667222 15,624444[1]
Multimedia w Wikimedia Commons

Łobżany (niem. Labes A und D, Tivoli (Labes A)^[5][6]) – wieś sołecka^[7] w północno-zachodniej Polsce położona w województwie zachodniopomorskim, w powiecie łobeskim, w gminie Łobez.

Według danych z 29 września 2014 r. wieś miała 75 mieszkańców mieszkających w 12 domach^[8]. We wsi znajduje się siedziba Leśnictwa Łobżany z wieżą obserwacyjną i kamerami służącymi do obserwacji lasów^[9], oraz świetlica wiejska prowadzona przez Łobeski Dom Kultury^[10]. Przez Łobżany wiedzie czarny szlak rowerowy "Dziedzictwo Techniki i Architektury"^[11][12].

Wieś leży około 2,8 km na północ od rogatek Łobza^[13] i 76 kilometrów na północny wschód od stolicy województwa – Szczecina^[14]. Łobżany oddalone są około kilometra od drogi wojewódzkiej nr 148. Do wsi wiedzie także polna droga dojazdowa, która łączy się z ulicami Rolną i Przemysłową w Łobzie.

W okolicy Łobżan znajduje się wpisana do rejestru zabytków (KI.I.6801/36/71) osada, stanowisko kultury łużyckiej i wczesnego średniowiecza.

Łobżany to wieś pofolwarczna, powstała na bazie dwóch folwarków, których zarządcami była rodzina von Borck. Geneza nazwy wsi wskazuje na to, iż historycznie wieś była ściśle powiązana z Łobzem^[6]. Ostatnim właścicielem połączonych folwarków w 1945 roku była urodzona w Rynowie Martha von Borcke (1883-1958)^[15][6]. W latach 1818–1945 miejscowość administracyjnie należała do powiatu reskiego (Landkreis Regenwalde) z siedzibą do roku 1860 w Resku, a następnie w Łobzie^[16]. W roku 1905 miejscowość liczyła 103 mieszkańców^[17], a w roku 1910 liczyła ich 113^[18].

Przed rokiem 1945 wieś znajdowała się na terytorium Niemiec.

Polska nazwa Łobżany została formalnie nadana 13 maja 1949 roku w miejsce niemieckiej nazwy Labes A u. D^[19]. Zaraz po zakończeniu II wojny światowej przejściowo stosowana była również forma Łobez Wieś^[20].

W latach 1975–1998 miejscowość administracyjnie należała do województwa szczecińskiego.

We wsi znajduje się dwór z 1880 roku^[21], noszący cechy architektury renesansowej. Został on wzniesiony przez Juliusa (1820-1896) i Rüdigera (syn) (1855-1905) von Borcke^[22]. Jest to budowla dwukondygnacyjna, wejście poprzedzone jest drewnianym gankiem. Wewnątrz zachowana jest oryginalna winda kuchenna. Całość zwieńczona jest płaskim dachem, z boków przylegają niższe pawilony, zakończone od frontu wykuszami. Budowla zwieńczona jest fryzem z płycinami wypełnionymi girlandami z owoców i kwiatów. Przed dworkiem rosną cisy, uznane za pomnik przyrody. W okolicach dworku roztacza się także park z wysokimi modrzewiami. Zespół pałacowo-parkowy ograniczony jest od zachodu stawami, otoczonymi przez stare dęby^[23].

Pomocnicza jednostka samorządowa gminy Łobez. Sołectwo dysponuje funduszem sołeckim^[24], ale nie posiada osobowości prawnej. Sołectwo zostało uwzględnione w planach gminy – Strategia Rozwoju Gminy Łobez na lata 2013–2020^[25], oraz budżecie gminy na rok 2014^[26]. Sołectwo prowadzi zgodnie ze statutem różne działania aktywizujące służące społeczności lokalnej^[27]. Powierzchnia sołectwa wynosi 3,63 km²^[28], a gęstość zaludnienia to 20,7 os./km².

W trakcie badań związanych z planami umiejscowienia na terenie sołectwa i przyległym wioski elektrowni wiatrowych stwierdzono występowanie tutaj 46 gatunków ptaków oraz 4 gatunków nietoperzy (Nocek rudy, Karlik malutki, Karlik większy, Borowiec wielki), oraz 4 gatunki płazów i gadów (Ropucha szara, Żaba jeziorkowa, Żaba trawna i Zaskroniec zwyczajny). Na terenie sołectwa 34 gatunki ptaków zauważono w okresie migracji jesiennych, gdzie w zgrupowaniach ptaków współdominowały wróblowe i siewkowe, stanowiące odpowiednio 19,9% i 12,5% całości awifauny. W strukturze dominacji wyższych taksonów dominują wróblowe, które stanowiły ponad 70%, a subdominantem okazały się siewkowe – 18%. Pozostałe taksony stanowiły łącznie 9% całości awifauny. W okresie zimowym stwierdzono występowanie 18 gatunków ptaków^[29].

W obszarze sołectwa, tak jak i w całej gminie Łobez klimat jest surowszy i bardziej wilgotny niż w innych rejonach tego województwa. Jest to obszar przejściowy pomiędzy cieplejszymi obszarami nadmorskimi a chłodniejszymi i bardziej obfitymi w opady obszarami położonymi poniżej Wysoczyzny Łobeskiej.

Warunki klimatyczne są tu dość korzystne dla miejscowego rolnictwa:

• temperatura w okresie wegetacyjnym 12,4° C, a w okresie od V do VII 14,9 °C,
• długości obszaru wegetacyjnego 210-215 dni,
• średnia roczna suma opadów od 550 do 660 mm,
• liczba dni z pokrywą śnieżną, średnio 57,6 dnia,
• występują dobre warunki przewietrzania terenu^[30].

Folklor

Na polach w sołectwie Łobżany od kilku lat odbywa się rekonstrukcja dawnych żniw, której organizatorami są sołtysi z Łobżan, Dobieszewa, Unimia i Wysiedla oraz Łobeski Dom Kultury^[31][32].

• Mapa wsi na stronie maps.google.com
• Inna fotografia pałacyku