Łukasz Kos – Wikipedia, wolna encyklopedia

Łukasz Kos
Data i miejsce urodzenia

1970
Warszawa

Dziedzina sztuki

reżyser teatralny

Łukasz Kos (ur. 1970 w Warszawie) – polski reżyser teatralny żydowskiego pochodzenia.

Życiorys

[edytuj | edytuj kod]

Urodził się w Warszawie w rodzinie polsko-żydowskiej. Jego rodzicami byli Bohdan Kos, fizyk, filozof i poeta oraz Ninel Kameraz-Kos, malarka, badaczka obyczajów Żydów polskich. Brat Mateusz jest rabinem[1]. Jego dziadem był Chaskiel Kameraz, działacz komunistyczny.

W 1989 roku ukończył III Liceum Ogólnokształcące im. gen. Józefa Sowińskiego w Warszawie[2]. Studiował na Wydziale Wiedzy o Teatrze Akademii Teatralnej im. Aleksandra Zelwerowicza w Warszawie. W latach 1989–1992 podróżował po Polsce z prywatnym teatrem im. Kici Koci Zbigniewa Micha i Wojciecha Królikiewicza. W 1999 ukończył studia na Wydziale Reżyserii Dramatu Państwowej Wyższej Szkoły Teatralnej im. Ludwika Solskiego w Krakowie.

W latach 2001–2002 był reżyserem w Teatrze Nowym w Łodzi, a w latach 2006–2007 był konsultantem programowym w Teatrze Powszechnym w Warszawie.

Życie prywatne

[edytuj | edytuj kod]

Razem z aktorką Joanną Niemirską ma trójkę dzieci, syna Ezrę oraz córki Remę i Ninel[3].

Kariera

[edytuj | edytuj kod]

Reżyser

[edytuj | edytuj kod]

Teatr Ludowy w Krakowie

  • 1998: Dziady cz.III. Cela Konrada (wraz z Markiem Wroną)

Teatr Dramatyczny w Warszawie

  • 2000: Zazum

Teatr Nowy w Łodzi

  • 2001: Beztlenowce
  • 2001: Go-Go czyli neurotyczna...
  • 2002: Mężczyzna, który pomylił...
  • 2002: Kurka wodna

Teatr Polski we Wrocławiu

  • 2003: Od dziś będziemy dobrzy

Teatr Narodowy w Warszawie

  • 2004: Koronacja

Teatr Rozmaitości w Warszawie

  • 2004: Sny

Krakowski Teatr Scena STU

  • 2005: Go-Go, czyli neurotyczna...

Teatr Lalka w Warszawie

  • 2005: Sklep z zabawkami

Teatr Wielki w Warszawie-Opera Narodowa

  • 2006: Zapiski tego, który zniknął
  • 2006: Sonety Szekspira

Teatr Studyjny PWSFTviT w Łodzi

  • 2006: Paw królowej

Teatr Powszechny w Warszawie

  • 2006: Nadobnisie i Koczkodany

Teatr Konsekwentny w Warszawie

  • 2007: Someone who`ll watch over me

Teatr im. Norwida w Jeleniej Górze

  • 2007: Klątwa

Teatr Nowy w Warszawie

  • 2016: Piotruś Pan

Asystent reżysera

[edytuj | edytuj kod]

Stary Teatr w Krakowie

  • 1997: Klątwa
  • 1997: Burza

Współpraca reżyserska

[edytuj | edytuj kod]

PWST w Warszawie

  • 1994: Letnicy

Aktor teatralny

[edytuj | edytuj kod]

PWST w Warszawie

  • 1994: Letnicy

Nagrody

[edytuj | edytuj kod]
  • 2001: Złota Maska dla najlepszego reżysera sezonu za „Beztlenowce” w Teatrze Nowym w Łodzi
  • 2002: Nagroda Publiczności i 1. sakiewka jurora za reżyserię przedstawienia „Beztlenowce” Ingmara Villqista w Teatrze Nowym w Łodzi na V Ogólnopolskim Festiwalu Sztuki Reżyserskiej „Interpretacje”
  • 2003: nagroda za reżyserię spektaklu „Kurka wodna” Witkiewicza w Teatrze Nowym w Łodzi na XXVIII OKT
  • 2003: nagroda za reżyserię spektaklu „Od dziś będziemy dobrzy” Pawła Sali w Teatrze Polskim we Wrocławiu na III Festiwalu Dramaturgii Współczesnej w Zabrzu
  • 2004: nagroda za „wrażliwą i skuteczną pracę nad tekstem i aktorem” w przedstawieniu „Koronacja” Marka Modzelewskiego w Teatrze Narodowym w Warszawie na IV Festiwalu Dramaturgii Współczesnej „Rzeczywistość przedstawiona”
  • 2005: nagroda za inscenizację i reżyserię przedstawienie „Sklep z zabawkami” Alexandru Popescu w Teatrze Lalka w Warszawie na XII Międzynarodowych Spotkaniach Teatrów Lalek
  • 2006: „ATEST – Świadectwo Wysokiej Jakości i Poziomu Artystycznego” za rok 2005 za przedstawienie „Sklep z zabawkami” w Teatrze Lalka w Warszawie

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. Mateusz Mattisyahu Kos [online], sztetl.org.pl [dostęp 2023-08-04].
  2. Maria Durakowa, Maria Lasecka, Hanna Gruchalska-Kwaśniewska, III Liceum Ogólnokształcące im. Generała Sowińskiego 1923-1998: dawne I-sze Gimnazjum Męskie im. Jenerała Sowińskiego Magistratu M. St. Warszawy, wyd. 1, Warszawa: Stowarzyszenie Wychowanków Szkoły im. Generała Sowińskiego, 1998, s. 140, ISBN 83-910546-0-8 (pol.).
  3. Mike Urbaniak, Łukasz Kos: Nieporadne to moje żydostwo, „Wysokie Obcasy”, nr 3 (862), 17 stycznia 2016, s. 39.

Bibliografia

[edytuj | edytuj kod]

Linki zewnętrzne

[edytuj | edytuj kod]