Świniary Wielkie – Wikipedia, wolna encyklopedia

Świniary Wielkie

wieś
Kościół św. Bartłomieja w Świniarach Wielkich
Państwo	Polska
Województwo	opolskie
Powiat	kluczborski
Gmina	Wołczyn
Strefa numeracyjna	77
Kod pocztowy	46-264[2]
Tablice rejestracyjne	OKL
SIMC	0505295
Położenie na mapie Polski Świniary Wielkie
Położenie na mapie województwa opolskiego Świniary Wielkie
Położenie na mapie powiatu kluczborskiego Świniary Wielkie
Położenie na mapie gminy Wołczyn Świniary Wielkie
51°03′42″N 18°00′25″E/51,061667 18,006944[1]
Multimedia w Wikimedia Commons

Świniary Wielkie (niem. Groß Blumenau)^[3][4]– wieś w Polsce położona w województwie opolskim, w powiecie kluczborskim, w gminie Wołczyn^[5].

W latach 1975–1998 miejscowość administracyjnie należała do ówczesnego województwa opolskiego.

Nazwę miejscowości niemiecką Polnisch Schweinern oraz polską Świniary Wielkie notuje Słownik geograficzny Królestwa Polskiego wydany w latach 1880-1902.^[6].

Do wojewódzkiego rejestru zabytków wpisane są^[7]:

• kościół pod wezwaniem św. Bartłomieja. (wypisany z rejestru)

Zbudowany w 1762 r. drewniany, konstrukcji zrębowej na podmurowaniu ceglanym, z wieżą konstrukcji słupowej. Prezbiterium zamknięte trójbocznie, przy nim od pn. niewielka zakrystia. Szersza nawa kwadratowa z kruchtą od pd. i wieżą od zach. Wewnątrz stropy płaskie. W tęczy belka fazowana wyciętą datą budowy, na niej krucyfiks barokowy z 2 poł. XVII w. Chór muzyczny wsparty na jednym słupie. Okna zamknięte łukiem spłaszczonym. Na zewnątrz z wyjątkiem kruchty nieoszalowany. Wejście do kruchty zamknięte półkoliście z mieczowaniami. Dachy siodłowe, dach prezbiterium przechodzący nad zakrystią, pokrycie gontowe. Wieża o ścianach nieznacznie pochyłych, szalowanych poziomo, nakryta dachem namiotowym, prowizorycznym, w miejsce dawnego hełmu barokowego. Drzwi z kruchty do nawy o tradycjach gotyckich. Pod wieżą drzwi klepkowe ze starymi okuciami. W okienku zakrystii krata kowalska z zadziorami. W strop kruchty wprawione kilka desek ze śladami polichromii o elementach kasetonowych z XVII w. Ołtarz główny z 1698 r., architektoniczny z rzeźbami śś. Mateusza, Jana Ewangelisty, Agnieszki i Cecylii oraz Matki Boskiej adorowanej przez aniołki w zwieńczeniu. po bokach ołtarza bramki, nad którymi rzeźby śś. Piotra i Pawła. Na odwrocie ołtarza data i litery G Z Ner B – B H K N. Ambona o tradycjach renesansowych koniec XVII w. Ławy lokatorskie koniec XVII w. Dwa miedzioryty: 1. Salwador Mundi, 2. N.P. Maria, z XVIII w. krucyfiks barokowy z XVIII w. Dwie rzeźby aniołków z XVIII w. Dzwon ufundowany w 1622 r. przez Adama Posadowskiego, właściciela Wołczyna, Wierzbiny i Świniar^{[potrzebny przypis]}

• dwór z XIX wieku,
• park z XVIII/XIX w.