Źródła Romanowskie – Wikipedia, wolna encyklopedia
Źródła Romanowskie – duży zespół wywierzysk w południowo-zachodniej Polsce w Sudetach Wschodnich, w Masywie Śnieżnika[1].
Położenie i opis
[edytuj | edytuj kod]Źródła o stałej temperaturze 10°C[2], położone w Sudetach Wschodnich, w północno-zachodniej części mezoregionu Masyw Śnieżnika, w północno-zachodniej części Krowiarek, około 1,5 km na południowy zachód od miejscowości Żelazno[1].
Jest to duży zespół wywierzysk położony w obniżeniu między szczytami Słupiec (531 m n.p.m.) i Wapniarka (518 m n.p.m.), w dolinie potoku Piotrówka w pobliżu miejscowości Romanowo[1]. Kilka wypływów występuje jako osobne źródła rozmieszczone na przestrzeni kilkudziesięciu metrów; jedno z nich znajduje się w korycie Piotrówki[1]. Dotąd nie ustalono jednoznacznie kwestii pochodzenia wód w wywierzyskach. W źródłach występują endemiczne odmiany wrotków i rzadki, chroniony ślimak źródlarka karpacka (Bythinella austriaca)[2]. Od 1982 źródła Romanowskie objęte są ochroną.
Szlaki turystyczne
[edytuj | edytuj kod]Poniżej Źródeł Romanowskich przechodzi szlak turystyczny z Żelazna na Przełęcz Puchaczówkę[1].
Zobacz też
[edytuj | edytuj kod]Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ a b c d e Słownik geografii turystycznej Sudetów. redakcja Marek Staffa. T. 16: Masyw Śnieżnika i Góry Bialskie. Warszawa: Wydawnictwo PTTK „Kraj”, 1993, s. 288. ISBN 83-7005-341-6.
- ↑ a b tablica informacyjna w Żelaźnie
Bibliografia
[edytuj | edytuj kod]- Słownik geografii turystycznej Sudetów. Marek Staffa (redakcja). T. 16: Masyw Śnieżnika i Góry Bialskie. Warszawa: Wydawnictwo PTTK „Kraj”, 1993, ISBN 83-7005-341-6