(152) Atala – Wikipedia, wolna encyklopedia
Odkrywca | |
---|---|
Data odkrycia | 2 listopada 1875 |
Numer kolejny | 152 |
Charakterystyka orbity (J2000) | |
Przynależność obiektu | |
Półoś wielka | 3,1468 au |
Mimośród | 0,0722 |
Peryhelium | 2,9195 au |
Aphelium | 3,3742 au |
Okres obiegu wokół Słońca | 5 lat 214 dni |
Średnia prędkość | 16,79 km/s |
Inklinacja | 12,12° |
Charakterystyka fizyczna | |
Okres obrotu | 5,28-6,246 h |
Jasność absolutna | 8,33m |
(152) Atala – planetoida z grupy pasa głównego asteroid okrążająca Słońce w ciągu 5 lat i 214 dni w średniej odległości 3,15 j.a. Została odkryta 2 listopada 1875 roku w Obserwatorium paryskim przez Paula Henry’ego. Nazwa planetoidy pochodzi od tytułowej bohaterki noweli francuskiego pisarza François-René de Chateaubrianda Atali.
Zobacz też
[edytuj | edytuj kod]Bibliografia
[edytuj | edytuj kod]- (152) Atala w bazie Jet Propulsion Laboratory (ang.)
- (152) Atala w bazie Minor Planet Center (ang.)
Linki zewnętrzne
[edytuj | edytuj kod]- Diagram orbity (152) Atala w bazie Jet Propulsion Laboratory (ang.)