(1804) Chebotarev – Wikipedia, wolna encyklopedia
Odkrywca | |
---|---|
Data odkrycia | 6 kwietnia 1967 |
Numer kolejny | 1804 |
Oznaczenie tymczasowe | 1967 GG |
Charakterystyka orbity (J2000) | |
Przynależność obiektu | |
Półoś wielka | 2,4106 au |
Mimośród | 0,0215 |
Peryhelium | 2,3586 au |
Aphelium | 2,4626 au |
Okres obiegu wokół Słońca | 3 lata 272 dni 1 godzina |
Średnia prędkość | 19,18 km/s |
Inklinacja | 3,63° |
Charakterystyka fizyczna | |
Średnica | 9,145 km |
Okres obrotu | (4 h 1 min 34 s) h |
Albedo | 0,501 |
Jasność absolutna | 12,2m |
(1804) Chebotarev – planetoida z grupy pasa głównego planetoid okrążająca Słońce w ciągu 3 lat i 272 dni w średniej odległości 2,41 au Została odkryta 6 kwietnia 1967 roku w Krymskim Obserwatorium Astrofizycznym w Naucznym na Półwyspie Krymskim przez Tamarę Smirnową. Nazwa planetoidy pochodzi od Gleba Aleksandrowicza Czebotariewa (1913–1975), radzieckiego astronoma, dyrektora Instytutu Astronomii Teoretycznej[1]. Przed nadaniem nazwy planetoida nosiła oznaczenie tymczasowe (1804) 1967 GG.
Zobacz też
[edytuj | edytuj kod]Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ Lutz D. Schmadel: Dictionary of Minor Planet Names. Springer, 2003, s. 144–145. ISBN 3-540-00238-3.
Bibliografia
[edytuj | edytuj kod]- (1804) Chebotarev w bazie Jet Propulsion Laboratory (ang.)
- (1804) Chebotarev w bazie Minor Planet Center (ang.)
Linki zewnętrzne
[edytuj | edytuj kod]- Diagram orbity (1804) Chebotarev w bazie Jet Propulsion Laboratory (ang.)