(234) Barbara – Wikipedia, wolna encyklopedia

(234) Barbara
Odkrywca	Christian Peters
Data odkrycia	12 sierpnia 1883
Numer kolejny	234
	Charakterystyka orbity (J2000)
Przynależność; obiektu	Pas główny
Półoś wielka	2,3858 au
Mimośród	0,2442
Peryhelium	1,8030 au
Aphelium	2,9686 au
Okres obiegu; wokół Słońca	3 lata 251 dni
Średnia prędkość	19,28 km/s
Inklinacja	15,35°
	Charakterystyka fizyczna
Średnica	43,75 km
Okres obrotu	(26 h 30 min) h
Albedo	0,2276
Jasność absolutna	9,02m
	Multimedia w Wikimedia Commons

(234) Barbara – planetoida z grupy pasa głównego asteroid okrążająca Słońce w ciągu 3 lat i 251 dni w średniej odległości 2,39 j.a. Została odkryta 12 sierpnia 1883 roku w Clinton położonym w hrabstwie Oneida w stanie Nowy Jork przez Christiana Petersa. Nazwa planetoidy pochodzi prawdopodobnie od Barbary z Nikomedii.

Planetoida należy do jednych z najstarszych ciał Układu Słonecznego, jej wiek szacowany jest na 4,55 miliardów lat^[1].

Zobacz też