(3341) Hartmann – Wikipedia, wolna encyklopedia
Odkrywca | |
---|---|
Data odkrycia | 17 lipca 1980 |
Numer kolejny | 3341 |
Charakterystyka orbity (J2000) | |
Przynależność obiektu | |
Półoś wielka | 3,0247 au |
Mimośród | 0,2347 |
Peryhelium | 2,3145 au |
Aphelium | 3,7349 au |
Okres obiegu wokół Słońca | 5 lat 96 dni 11 godzin |
Średnia prędkość | 17,12 km/s |
Inklinacja | 10,42° |
Charakterystyka fizyczna | |
Jasność absolutna | 12,6m |
(3341) Hartmann – planetoida z pasa głównego asteroid okrążająca Słońce w ciągu 5 lat i 96 dni w średniej odległości 3,02 j.a. Została odkryta 17 lipca 1980 roku w Lowell Observatory (Anderson Mesa Station) przez Edwarda Bowella. Nazwa planetoidy pochodzi od Williama Kennetha Hartmanna, amerykańskiego astronoma. Przed nadaniem nazwy planetoida nosiła oznaczenie tymczasowe (3341) 1980 OD.
Zobacz też
[edytuj | edytuj kod]Linki zewnętrzne
[edytuj | edytuj kod]- (3341) Hartmann w bazie Jet Propulsion Laboratory (ang.)
- Diagram orbity (3341) Hartmann w bazie Jet Propulsion Laboratory (ang.)
- (3341) Hartmann w bazie Minor Planet Center (ang.)