(335) Roberta – Wikipedia, wolna encyklopedia
Odkrywca | |
---|---|
Data odkrycia | 1 września 1892 |
Numer kolejny | 335 |
Oznaczenie tymczasowe | 1892 C |
Charakterystyka orbity (J2000) | |
Przynależność obiektu | |
Półoś wielka | 2,4746 au |
Mimośród | 0,1740 |
Peryhelium | 2,0438 au |
Aphelium | 2,9054 au |
Okres obiegu wokół Słońca | 3 lata 326 dni 21 godzin |
Średnia prędkość | 18,93 km/s |
Inklinacja | 5,09° |
Charakterystyka fizyczna | |
Średnica | 97,109 km |
Okres obrotu | (12 h 2 min 6 s) h |
Albedo | 0,049 |
Jasność absolutna | 8,96m |
Typ spektralny | FP |
(335) Roberta – planetoida z pasa głównego asteroid okrążająca Słońce w ciągu 3 lat i 327 dni w średniej odległości 2,47 j.a. Została odkryta 1 września 1892 roku w Landessternwarte Heidelberg-Königstuhl w Heidelbergu przez Antona Stausa. Nazwa planetoidy pochodzi od imienia Roberta von der Osten-Sackena, entomologa z Heidelbergu, przyjaciela odkrywcy[1]. Przed nadaniem nazwy planetoida nosiła oznaczenie tymczasowe (335) 1892 C.
Zobacz też
[edytuj | edytuj kod]Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ Lutz D. Schmadel: Dictionary of Minor Planet Names. Springer, 2003, s. 43. ISBN 3-540-00238-3.
Bibliografia
[edytuj | edytuj kod]- (335) Roberta w bazie Jet Propulsion Laboratory (ang.)
- (335) Roberta w bazie Minor Planet Center (ang.)
Linki zewnętrzne
[edytuj | edytuj kod]- Diagram orbity (335) Roberta w bazie Jet Propulsion Laboratory (ang.)