(47) Aglaja – Wikipedia, wolna encyklopedia

(47) Aglaja
Odkrywca	Robert Luther
Data odkrycia	15 września 1857
Numer kolejny	47
	Charakterystyka orbity (J2000)
Przynależność; obiektu	Pas główny
Półoś wielka	2,8832 au
Mimośród	0,1312
Peryhelium	2,5048 au
Aphelium	3,2615 au
Okres obiegu; wokół Słońca	4 lata 328 dni 12 godzin
Średnia prędkość	17,48 km/s
Inklinacja	4,98°
	Charakterystyka fizyczna
Średnica	168,174 km
Masa	2,1 × 1018 kg
Średnia gęstość	2,0 g/cm3
Okres obrotu	(13 h 12 min) h
Albedo	0,082
Jasność absolutna	7,84m
Typ spektralny	C
Średnia temperatura powierzchni	~164 K
	Multimedia w Wikimedia Commons

(47) Aglaja – planetoida z pasa głównego planetoid okrążająca Słońce w ciągu 4 lat i 329 dni w średniej odległości 2,88 j.a. Została odkryta 15 września 1857 roku w obserwatorium w Düsseldorfie przez Roberta Luthra. Nazwa planetoidy pochodzi od Aglai, jednej z Charyt w mitologii greckiej.

Zobacz też