(5145) Pholus – Wikipedia, wolna encyklopedia

(5145) Pholus

Odkrywca	Spacewatch (David Rabinowitz)
Data odkrycia	9 stycznia 1992
Numer kolejny	5145
Charakterystyka orbity (J2010)
Przynależność obiektu	Centaur
Półoś wielka	20,3025 au
Mimośród	0,5719
Peryhelium	8,8913 au
Aphelium	31,9137 au
Okres obiegu wokół Słońca	91 lat 176 dni
Średnia prędkość	6,03 km/s
Inklinacja	24,67°
Charakterystyka fizyczna
Średnica	185 ± 16 km
Masa	~6,6×1018 kg
Średnia gęstość	2,0? g/cm3
Okres obrotu	(9 h 59 min) h
Albedo	0,044
Jasność absolutna	7,00m
Typ spektralny	Typ C
Średnia temperatura powierzchni	~62 K
Multimedia w Wikimedia Commons

(5145) Pholus – planetoida z grupy centaurów, obiegający Słońce pomiędzy orbitami Saturna i Urana po bardzo eliptycznej orbicie o mimośrodzie 0,5719 w czasie 91 lat i 176 dni. Średnia odległość (5145) Pholusa od Słońca wynosi 20,30 j.a. Ma ona średnicę ok. 190 km. Została odkryta 9 stycznia 1992 roku w programie Spacewatch w Obserwatorium Kitt Peak przez Davida Rabinowitza^[1]. Nazwa planetoidy pochodzi od centaura Folosa, przyjaciela Heraklesa w mitologii greckiej.

Obiegając Słońce, Pholus przecina trajektorię Saturna, a w momencie, gdy jest od niego najdalej, znajduje się poza orbitą Neptuna. Jego powierzchnia charakteryzuje się czerwoną barwą.

• Lista planetoid 5001–6000
• lista ponumerowanych planetoid

• (5145) Pholus w bazie Jet Propulsion Laboratory (ang.)
• (5145) Pholus w bazie Minor Planet Center (ang.)

• Diagram orbity (5145) Pholus w bazie Jet Propulsion Laboratory (ang.)