(718) Erida – Wikipedia, wolna encyklopedia

(718) Erida
Odkrywca

Johann Palisa

Data odkrycia

29 września 1911

Numer kolejny

718

Oznaczenie tymczasowe

1911 MS

Charakterystyka orbity (J2000)
Przynależność
obiektu

Pas główny

Półoś wielka

3,0575 au

Mimośród

0,2003

Peryhelium

2,4449 au

Aphelium

3,6701 au

Okres obiegu
wokół Słońca

5 lat 127 dni 19 godzin

Średnia prędkość

17,04 km/s

Inklinacja

6,93°

Charakterystyka fizyczna
Średnica

72,94 km

Okres obrotu

(17 h 26 min 49 s) h

Albedo

0,0399

Jasność absolutna

9,6m

(718) Eridaplanetoida z pasa głównego okrążająca Słońce w ciągu 5 lat i 128 dni w średniej odległości 3,06 au. Została odkryta 29 września 1911 roku w Obserwatorium Uniwersyteckim w Wiedniu przez Johanna Palisę. Nazwa planetoidy pochodzi od imienia córki amerykańskiego astronoma Armina Otto Leuschnera. Przed jej nadaniem planetoida nosiła oznaczenie tymczasowe (718) 1911 MS.

Zobacz też

[edytuj | edytuj kod]

Bibliografia

[edytuj | edytuj kod]

Linki zewnętrzne

[edytuj | edytuj kod]