(767) Bondia – Wikipedia, wolna encyklopedia
Odkrywca | |
---|---|
Data odkrycia | 23 września 1913 |
Numer kolejny | 767 |
Oznaczenie tymczasowe | 1913 SX |
Charakterystyka orbity (J2000) | |
Przynależność obiektu | |
Półoś wielka | 3,1257 au |
Mimośród | 0,1746 |
Peryhelium | 2,5798 au |
Aphelium | 3,6715 au |
Okres obiegu wokół Słońca | 5 lat 193 dni 11 godzin |
Średnia prędkość | 16,84 km/s |
Inklinacja | 2,42° |
Charakterystyka fizyczna | |
Średnica | 41,540 km |
Albedo | 0,10 |
Jasność absolutna | 10m |
(767) Bondia — planetoida z grupy pasa głównego asteroid.
Odkrycie
[edytuj | edytuj kod]Została odkryta 23 września 1913 roku w Winchester (Massachusetts) przez Joela Metcalfa. Nazwa pochodzi od nazwiska amerykańskich astronomów Williama Bonda i jego syna George’a Bonda. Przed jej nadaniem planetoida nosiła oznaczenie tymczasowe (767) 1913 SX.
Orbita
[edytuj | edytuj kod](767) Bondia okrąża Słońce w ciągu 5 lat i 193 dni w średniej odległości 3,13 au. Należy do planetoid z rodziny Themis.
Zobacz też
[edytuj | edytuj kod]Bibliografia
[edytuj | edytuj kod]- (767) Bondia w bazie Jet Propulsion Laboratory (ang.)
- (767) Bondia w bazie Minor Planet Center (ang.)
Linki zewnętrzne
[edytuj | edytuj kod]- Diagram orbity (767) Bondia w bazie Jet Propulsion Laboratory (ang.)