1408 (film) – Wikipedia, wolna encyklopedia

Ten artykuł dotyczy filmu. Zobacz też: inne znaczenia terminu „1408”.

1408

Gatunek	horror, thriller
Data premiery	12 czerwca 2007 23 listopada 2007 (Polska)
Kraj produkcji	Stany Zjednoczone
Język	angielski
Czas trwania	104 min 112 min
Reżyseria	Mikael Håfström
Scenariusz	Scott Alexander Matt Greenberg Larry Karaszewski Stephen King (opowiadanie)
Główne role	John Cusack Samuel L. Jackson Mary McCormack Jasmine Jessica Anthony Tony Shalhoub
Muzyka	Gabriel Yared
Zdjęcia	Benoît Delhomme
Produkcja	Lorenzo di Bonaventura
Wytwórnia	Dimension Films The Weinstein Company Di Bonaventura Pictures
Dystrybucja	MGM (USA – kino) Genius Products (USA – DVD) Paramount Pictures (UK – kino) Kino Świat (Polska – kino)
Budżet	25 000 000 $
Nagrody
2 nagrody i 4 nominacje
Cytaty w Wikicytatach
Strona internetowa

1408 – film z roku 2007 oparty na opowiadaniu Stephena Kinga pod tym samym tytułem ze zbioru opowiadań Wszystko jest względne. 14 mrocznych opowieści w reżyserii Mikaela Håfströma. W głównych rolach występują John Cusack i Samuel L. Jackson.

Film opowiada historię Mike’a Enslina (John Cusack) – amerykańskiego pisarza niecieszącego się dużą popularnością, autora przewodników po nawiedzonych hotelach. Enslin nie wierzy w Boga ani w siły nadprzyrodzone, takie jak duchy, co prawdopodobnie wynika ze śmierci jego córki Katie (Jasmine Jessica Anthony), która zachorowała na nieuleczalną chorobę. Po odejściu Katie rozpadło się także małżeństwo Enslina z Lily (Mary McCormack). Od tej pory Mike jeździł po kraju, zatrzymując się w rzekomo nawiedzonych hotelach i domach. Z pobytów w takich miejscach czerpał natchnienie do pisania swoich książek.

Pewnego dnia, przeglądając swoją pocztę, Mike zainteresował się pocztówką z Nowego Jorku, na odwrocie której widniała sugestia: Don't enter 1408 (Nie wchodź do 1408). Enslin postanowił pojechać do Nowego Jorku, gdzie mieszkała również jego żona. Okazało się, że wynajęcie pokoju 1408 w hotelu Dolphin nie jest takie proste. Menedżer hotelu Gerald Olin (Samuel L. Jackson) przeprowadził z Enslinem długą rozmowę, próbując odwieść go od zamiaru wynajęcia 1408. Opowiedział mu historię wielu ludzi, którzy popełnili tam samobójstwo – żaden z nich nie wytrzymał w pokoju dłużej niż godzinę. Enslin nie dał się jednak przekonać.

Przekraczając próg 1408, Enslin zauważa, że w pokoju nie ma nic nadzwyczajnego. Po rozejrzeniu się zaczyna szydzić z menedżera, który według niego próbował go tylko nastraszyć. Po krótkim czasie okazuje się jednak, że pokój nie jest całkiem normalny. Radio włącza się samoistnie, a zegar, zamiast wyświetlać obecny czas, zaczyna odliczać 60 minut – w końcu w pokoju nikt nie przetrwał godziny. Wraz z upływem czasu Enslin zauważa coraz więcej dziwnych zjawisk – okiennica rani mu ręce, po pokoju chodzą duchy samobójców, pojawiają się zjawy próbujące zabić Enslina, a ze ściany sączy się krew. Gdy Mike postanawia się wymeldować, dyspozytorka w telefonie ignoruje jego prośby. Próbując wydostać się z pokoju, Enslin łamie klucz, a następnie wyrywa z drzwi klamkę – zostaje uwięziony.

Za pomocą laptopa udaje mu się porozumieć z Lily, którą błaga o pomoc. Połączenie zostaje jednak zerwane. Niedługo później dzieją się inne dziwne rzeczy – pokój zalewa woda, a Mike'owi wydaje się, ze udało mu się wydostać z pokoju. Wszystko to okazuje się jednak złudzeniem. Wyjście przez okno i przedostanie się po gzymsie do sąsiedniego pokoju również staje się niemożliwe, gdyż ku swojemu zdziwieniu Enslin zauważa, że budynek nie posiada innych okien. Z planu hotelu, który wisi na drzwiach, znikają inne pokoje.

Mike’a dręczą także wspomnienia jego zmarłej córki. W telewizorze wyświetla się nakręcony niegdyś przez niego film, na którym widać całą rodzinę. W pokoju pojawia się także córka Enslina, która „umiera” po raz drugi na rękach ojca, a potem rozsypuje się w proch.

Szczęśliwie Mike zauważa, że połączenie z Lily zostało ponownie nawiązane. Lily mówi Enslinowi, że wezwała już policję, która nie znalazła go, mimo że... jest teraz w pokoju 1408. Gdy licznik pokazał, że minęło już 60 minut, zeruje się i odlicza czas od nowa. Wtedy Enslin postanawia spalić pokój – wznieca pożar, a sam siada spokojnie na fotelu. W tym samym czasie do hotelu jedzie Lily, zaniepokojona przez męża. Gdy dojeżdża na miejsce, widzi płomienie w oknie jednego z pokojów i alarmuje strażaków. W ostatniej chwili drzwi do pokoju zostają wyważone, a strażacy wynoszą poparzonego Mike’a, który mówi im, aby nie wchodzili do tego pokoju, gdyż jest on „zły”.

Mike i Lily postanawiają ponownie zamieszkać razem. Po kilku miesiącach Lily, robiąc porządki, odnajduje kartonowe pudło z pamiątkami Mike’a z pobytu w pokoju 1408. Mike postanawia zachować jedynie dyktafon, na który nagrywał swoje spostrzeżenia. Film kończy się sceną, w której Mike odtwarza z kasety głos córki, którą spotkał w pokoju.

Oryginalne zakończenie filmu było inne^[1], ale zostało usunięte przez reżysera wskutek opinii „testowej publiczności”. Po podpaleniu 1408 Enslin chowa się pod stołem i cieszy z tego, że zniszczył pokój, po czym umiera. Na jego pogrzebie pojawia się Olin, próbując wręczyć Lily pudło z rzeczami należącymi do jej męża. Lily jednak odmawia. Następnie będąc w samochodzie, Olin wysłuchuje nagrania głosu Katie na dyktafonie i w lusterku dostrzega niewyraźną postać spalonego Enslina. Film kończy się sceną w zniszczonym pokoju 1408, w którym Enslin znika wezwany przez głos swojej córki, któremu towarzyszył dźwięk zamykanych drzwi.

Film spotkał się z pozytywną reakcją krytyków. W serwisie Rotten Tomatoes 79% z 172 recenzji filmu jest pozytywne (średnia ocen wyniosła 6,7 na 10)^[2]. Na portalu Metacritic średnia ocen z 27 recenzji wyniosła 64 punktów na 100^[3].

• 1408 w bazie Filmweb
• 1408 w bazie IMDb (ang.)