3 Pułk Artylerii Fortecznej – Wikipedia, wolna encyklopedia

Galicyjski Pułk Artylerii Fortecznej Nr 3

Galizisches Festungsartillerieregiment Fürst Kinsky Nr. 3

Pieczęć pułkowa
Historia
Państwo	Austro-Węgry
Sformowanie	1891
Rozformowanie	1918
Dowódcy
Pierwszy	płk Hermann Brandstätter von Brandenau
Działania zbrojne
I wojna światowa
Organizacja
Dyslokacja	Przemyśl
Rodzaj sił zbrojnych	c. i k. Armia
Rodzaj wojsk	artyleria
Podległość	10 Brygada Artylerii Polowej dyrektor artylerii fortecznej 2 Brygada Artylerii Fortecznej

Galicyjski Pułk Artylerii Fortecznej Nr 3 (Fest.-Art.-Reg. Nr. 3, FAR. Fürst Kinsky Nr. 3) – pułk artylerii fortecznej cesarskiej i królewskiej Armii.

1 stycznia 1891 roku z połączenia Czeskich Batalionów Artylerii Fortecznej nr 2 i 8 został sformowany 3. Czesko-galicyjski Pułk Artylerii Fortecznej (niem. 3. Böhmisch-galizisches Festungsartillerieregiment). Sztab pułku i trzy bataliony stacjonowały w Przemyślu. Pułk otrzymywał rekrutów z terytorium 9 i 11 Korpusu^[1].

Pułk otrzymał imię marszałka polnego Franza Ulricha Kinsky von Wchinitz und Tettau, zmarłego 18 grudnia 1792 roku w Pradze^[1].

Pułk wchodził w skład 10 Brygady Artylerii Polowej^[2][3]. W 1893 roku pułk został podporządkowany dyrektorowi artylerii fortecznej (niem. Festungs-Artillerie-Director) w Przemyślu. Na stanowisko dyrektora wyznaczony został pułkownik Sztabu Artylerii Gustav Semrad^[4]. W 1894 roku płk Semrad został inspektorem artylerii fortecznej, a na stanowisku dyrektora zastąpił go płk Sztabu Artylerii Karl Krziwanek (Křivanek)^[5]. 10 listopada 1898 roku Karl Krziwanek został mianowany generałem majorem i przeniesiony na stanowisko dyrektora artylerii w Innsbrucku i równocześnie dyrektora artylerii w Komendzie 14 Korpusu. Nowym dyrektorem w Przemyślu został płk Heinrich Porges^[6], awansowany 6 maja 1899 roku na stopień generała majora^[7]. W 1903 roku generał Porges został przydzielony komendantowi 13 Korpusu w Zagrzebiu, a na stanowisko dyrektora wyznaczony został płk Ernst Soldan^[8], awansowany 6 maja 1904 roku na stopień generała majora^[9].

W 1908 roku sztab pułku razem z 1. i 3. batalionem został podporządkowany komendantowi 2 Brygady Artylerii Fortecznej w Krakowie, 2. batalion został przeniesiony do Poli i włączony w skład tamtejszej 4 Brygady Artylerii Fortecznej^[10].

W 1909 roku została zmieniona nazwa wyróżniająca pułku z „Czesko-galicyjski” na „Galicyjski” co było związane z tym, że pułk przestał otrzymywać uzupełnienia z terytorium 9 Korpusu. W tym samym roku 2. batalion w Poli został wyłączony ze składu pułku i włączony do 4 Pułku Artylerii Fortecznej, jako 3. batalion^[11].

W 1914 roku pułk w dalszym ciągu stacjonował w Przemyślu i wchodził w skład 2 Brygady Artylerii Fortecznej w Krakowie^[12].

Komendanci pułku

• płk Sztabu Artylerii Hermann Brandstätter von Brandenau (1891^[1] → szef I Sekcji Wojskowego Komitetu Technicznego i Administracyjnego^[13])
• płk Karl von Zieglmayer (1891^[14] – 1893 → dyrektor artylerii w Komendzie Wojskowej Zadar)
• ppłk / płk Alexander Walluschek von Wallfeld (1893 – 1901 → stan spoczynku, 28 VIII 1902 mianowany tytularnym generałem majorem^[15])
• ppłk / płk Anton Lux (1901 – 1903 → stan spoczynku, 14 III 1908 mianowany tytularnym generałem majorem^[16])
• płk Victor Zimmermann (1903^[17] – 1907 → dyrektor artylerii fortecznej w Trydencie)
• płk Vincenz Louis Göhl (1907 – 1909 → stan spoczynku, 10 XI 1912 mianowany tytularnym generałem majorem^[18])
• ppłk / płk Nikolaus Franz Anton Hölscher (1909^[19] – 1914^[20] → komendant 3 Brygady Artylerii Fortecznej)
• ppłk Wladimir Pirnat

Oficerowie

• Rudolf Jagielski
• por. rez. Leopold Połoszynowicz
• por. Stanisław Sopotnicki (nadetatowy, słuchacz Technicznej Akademii Wojskowej, w WP dowódca 11 pap)
• ppor. rez. Czesław Dobrzański
• ppor. rez. Jerzy Lgocki
• ppor. rez. Michał Langenfeld
• ppor. rez. Stefan Schlarp
• chor. rez. Jan Kulczycki

• Schematismus für das k.u.k. Heer und für die k.u.k. Kriegsmarine für 1891. Wiedeń: Nadworna i Państwowa Drukarnia, styczeń 1891. (niem.).
• Schematismus für das k.u.k. Heer und für die k.u.k. Kriegsmarine für 1892. Wiedeń: Nadworna i Państwowa Drukarnia, styczeń 1892. (niem.).
• Schematismus für das k.u.k. Heer und für die k.u.k. Kriegsmarine für 1893. Wiedeń: Nadworna i Państwowa Drukarnia, styczeń 1893. (niem.).
• Schematismus für das k.u.k. Heer und für die k.u.k. Kriegsmarine für 1895. Wiedeń: Nadworna i Państwowa Drukarnia, styczeń 1895. (niem.).
• Schematismus für das k.u.k. Heer und für die k.u.k. Kriegsmarine für 1899. Wiedeń: Nadworna i Państwowa Drukarnia, grudzień 1898. (niem.).
• Schematismus für das k.u.k. Heer und für die k.u.k. Kriegsmarine für 1904. Wiedeń: Nadworna i Państwowa Drukarnia, grudzień 1903. (niem.).
• Schematismus für das k.u.k. Heer und für die k.u.k. Kriegsmarine für 1909. Wiedeń: Nadworna i Państwowa Drukarnia, styczeń 1909. (niem.).
• Schematismus für das k.u.k. Heer und für die k.u.k. Kriegsmarine für 1910. Wiedeń: Nadworna i Państwowa Drukarnia, grudzień 1909. (niem.).
• Schematismus für das k.u.k. Heer und für die k.u.k. Kriegsmarine für 1914. Wiedeń: Nadworna i Państwowa Drukarnia, luty 1914. (niem.).
• Antonio Schmidt-Brentano: Die k. k. bzw. k. u. k. Generalität 1816-1918. Wiedeń: Austriackie Archiwum Państwowe, 2007.
• Struktura organizacyjna artylerii fortecznej w roku 1914 (ang.)