4 Pułk Artylerii Mieszanej – Wikipedia, wolna encyklopedia
Odznaka 4 pułku artylerii mieszanej | |
Historia | |
Państwo | |
---|---|
Sformowanie | |
Rozformowanie | |
Nazwa wyróżniająca | |
Patron | |
Tradycje | |
Święto | |
Nadanie sztandaru | |
Rodowód | |
Dowódcy | |
Pierwszy | płk Fryderyk Woźniak |
Ostatni | płk Adam Dłużniewski |
Organizacja | |
Numer | JW 1673[1] |
Dyslokacja | |
Rodzaj sił zbrojnych | |
Rodzaj wojsk | |
Podległość |
4 Kołobrzeski pułk artylerii mieszanej im. gen. Wincentego Aksamitowskiego (4 pam) – oddział artylerii Wojska Polskiego.
Formowanie i zmiany organizacyjne
[edytuj | edytuj kod]Pułk został sformowany w 1994 roku z połączenia 4 pułku artylerii, 98 dywizjonu artylerii przeciwpancernej z 8 Dywizji Zmechanizowanej. Wchodził w skład 8 Bałtyckiej Dywizji Obrony Wybrzeża[3].
Dla podkreślenia więzi 4 pułku artylerii mieszanej ze społeczeństwem Kołobrzegu, na podstawie postanowień rozkazu Ministra Obrony Narodowej Nr 1/MON z 2 stycznia 1991 w sprawie dziedziczenia i kultywowania tradycji oręża polskiego[4] 4 grudnia 1994 pułk przyjął nazwę wyróżniającą „Kołobrzeski” oraz otrzymał imię generała Wincentego Aksamitowskiego[5].
17 marca 1995 roku Prezydent RP Lech Wałęsa nadał pułkowi sztandar ufundowany przez Komitet Fundatorów Sztandaru[6][7].
3 maja 1995 roku na placu przed kołobrzeskim ratuszem miejskim odbyła się uroczystość wręczenia sztandaru[8].
W związku z rozformowaniem 8 Bałtyckiej Dywizji Obrony Wybrzeża, z końcem 2001 roku pułk został rozwiązany.
Tradycje
[edytuj | edytuj kod]11 listopada 1992 roku 4 pułk artylerii przejął dziedzictwo i tradycje[9][10]:
- 4 Brygady Artylerii (1789-1793)
- Batalionu Artylerii Legionów Polskich we Włoszech (1799)
- 4 batalionu artylerii pieszej 4 Dywizji Piechoty (1809-1814)
- 4 kompanii lekkiej artylerii pieszej (1815-1831)
- 4 Kujawskiego Pułku Artylerii Lekkiej (1918-1939)
- 4 Kresowego Pułku Artylerii Lekkiej (1942-1947)
Symbole pułku
[edytuj | edytuj kod]Odznaka pułkowa
Odznaka wykonana w kształcie okrągłej tarczy otoczonej srebrnym wieńcem laurowym. Na dole wieńca skrzyżowane lufy armatnie, na które nałożono zielono-czarną szarfę spiętą w kokardę z literami PA i datami, 1918 i 1943. Na błękitnym tle tarczy widnieje cyfra pułkowa 4 i biała sylwetka kołobrzeskiego pomnika zaślubin Polski z morzem.
Odznaka o wymiarach 40x36 mm, swym kształtem nawiązuje do odznaki pamiątkowej 4 Kujawskiego Pułku Artylerii Lekkiej z 1926. Zaprojektował ją mjr Grzegorz Ciechanowski, a wykonano w pracowni grawerskiej Andrzeja Panasiuka w Warszawie. Każda odznaka posiadała swój unikatowy numer wybity na rewersie. Pierwsze odznaki wręczono 15 sierpnia 1991[11].
Struktura organizacyjna
[edytuj | edytuj kod]- dowództwo i sztab
- bateria dowodzenia
- bateria rozpoznania dźwiękowego
- 1 dywizjon artylerii samobieżnej (haubice 122 mm 2S1 Goździk)
- 2 dywizjon artylerii samobieżnej (haubice 122 mm 2S1 Goździk)
- 3 dywizjon artylerii rakietowej (BM-21)
- trzy dywizjony artylerii przeciwpancernej (skadrowane)
- kompania zaopatrzenia
- kompania remontowa
- kompania medyczna
Przekształcenia
[edytuj | edytuj kod]34 Pułk Artylerii Lekkiej → 34 Pułk Artylerii Haubic → 4 Pułk Artylerii → 4 Pułk Artylerii Mieszanej
Zobacz też
[edytuj | edytuj kod]Jednostki artylerii Wojska Polskiego
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ Spis zespołów archiwalnych Archiwum Wojskowego w Toruniu
- ↑ Wojtaszak i Kozłowski 2001 ↓, s. 224.
- ↑ Kozłowski 2012 ↓, s. 354.
- ↑ Dz. Rozk. MON poz. 1
- ↑ Decyzja nr 121 Ministra Obrony Narodowej 17 listopada 1994 w sprawie nadania nazwy wyróżniającej oraz imienia patrona 4 pam w Kołobrzegu Dziennik Rozkazów MON z 1994 poz. 117.
- ↑ Dziennik Rozkazów MON z 1996 roku poz. 21.
- ↑ Krząstek i Żak 1997 ↓, s. 111.
- ↑ Krząstek i Żak 1997 ↓, s. 113.
- ↑ Dziennik Rozkazów MON z 1992 poz. 52.
- ↑ Ciechanowski 2018 ↓, s. 157.
- ↑ Zdzisław Sawicki: Mundur i odznaki Wojska Polskiego.... s. 105.
Bibliografia
[edytuj | edytuj kod]- Grzegorz Ciechanowski: Tradycje wojskowe związków taktycznych Wojsk Lądowych na Pomorzu Zachodnim. W: Pomorze militarne. Stulecie odrodzenia polski a region. T. IX. Szczecin: Szczecińskie Towarzystwo „Pogranicze”, 2018. ISBN 978-83-89341-98-3.
- Kazimierz Kozłowski: Pomorze Zachodnie w latach 1945 – 2010. T. I. Szczecin: Uniwersytet Szczeciński, 2012. ISBN 978-83-7241-870-8.
- Tadeusz Krząstek, Andrzej Żak: Z ziemi włoskiej do Polski. Warszawa: Wydawnictwo Marrow SA, 1997. ISBN 83-907396-5-8.
- Zdzisław Sawicki, Jerzy Waszkiewicz, Adam Wielechowski: Mundur i odznaki Wojska Polskiego: czas przemian. Warszawa: „Bellona”, 1997. ISBN 83-11-08588-9.
- Andrzej Wojtaszak, Kazimierz Kozłowski: Żołnierz polski na Pomorzu Zachodnim X-XX wiek. Materiały z sesji naukowej z 10 listopada 1999 r. Praca zbiorowa. Szczecin: Oddział Edukacji Obywatelskiej, 2001. ISBN 83-86992-76-X.
- Garnizon Kołobrzeg. mapy.blink.pl. [zarchiwizowane z tego adresu (2007-09-09)].