718 Dywizja Piechoty (III Rzesza) – Wikipedia, wolna encyklopedia
Historia | |
Państwo | |
---|---|
Sformowanie | 30 kwietnia 1941 |
Rozformowanie | 1 kwietnia 1943 |
Tradycje | |
Kontynuacja | |
Dowódcy | |
Pierwszy | Johann Fortner |
Ostatni | Josef Kübler |
Działania zbrojne | |
II wojna światowa | |
Organizacja | |
Dyslokacja | |
Rodzaj sił zbrojnych | |
Formacja | |
Rodzaj wojsk |
718 Dywizja Piechoty (niem. 718. Infanterie-Division) – niemiecka dywizja z czasów II wojny światowej, sformowana w rejonie Innsbrucku na mocy rozkazu z 30 kwietnia 1941, w 15. fali mobilizacyjnej w XVIII. Okręgu Wojskowym. 1 kwietnia 1943 została przekształcona w 118 Dywizję Strzelców.
Struktura organizacyjna
[edytuj | edytuj kod]- Struktura organizacyjna w kwietniu 1941:
738. i 750. pułk piechoty, 668. oddział artylerii, 718. kompania pionierów, 718. kompania rowerowa, 718. kompania łączności;
Dowódcy dywizji
[edytuj | edytuj kod]- Geneneralleutnant Johann Fortner 3 V 1941 – 14 III 1943;
- Geneneralleutnant Josef Kübler 14 III 1943 – 1 IV 1943;
Szlak bojowy
[edytuj | edytuj kod]Od lata 1941 r. dywizja przebywała na terenie Serbii, gdzie zwalczała partyzantów[1].
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ Mitcham jr. 2010 ↓, s. 249-250.
Bibliografia
[edytuj | edytuj kod]- Schramm Percy Ernst, Kriegstagebuch des Oberkommandos der Wehrmacht 8 vol.; Bonn 2003; ISBN 3-8289-0525-0;
- Samuel W. Mitcham jr.: Niemieckie siły zbrojne 1939-1945. Dywizje strzeleckie i lekkie. Ordre de Bataille. Warszawa: Belona S.A., 2010. ISBN 978-83-11-11655-9.