76 Pułk Piechoty (austro-węgierski) – Wikipedia, wolna encyklopedia
Historia | |
Państwo | |
---|---|
Sformowanie | 1860 |
Rozformowanie | 1918 |
Działania zbrojne | |
I wojna światowa | |
Organizacja | |
Rodzaj sił zbrojnych | |
Rodzaj wojsk |
Węgierski Pułk Piechoty Nr 76 (niem. Ungarisches Infanterieregiment Nr. 76) – pułk piechoty cesarskiej i królewskiej Armii.
Historia pułku
[edytuj | edytuj kod]Pułk jako jednostka Armii Cesarstwa Austriackiego został utworzony 1 lutego 1860 roku z 2 batalionów liniowych (Linieninfanterieregiment) 49 pułku piechoty i jednego z 43 pułku piechoty.
Okręg uzupełnień nr 76 Sopron (niem. Ödenburg) na terytorium 5 Korpusu. Od około sztabu jednostki mieścił się w Klagenfurcie, a stacja głównego okręgu uzupełnień i kancelaria rachunkowa pozostawała w Ödenburgu[1]. Po utworzeniu C. K. Armii w 1868 sztab 76 Węgierskiego pułku piechoty działał w Trieście, a komando rezerwy i stacja okręgu uzupełnień nadal w Ödenburgu[2]. Od około 1872 sztab w Cattaro[3], od około 1873 w Zara[4], od około 1874 w Wiedniu[5].
Kolejnymi szefami pułku byli:
- Franz von Paumgartten (1860-1888),
- FZM Franz von John (1866 – †25 V 1876),
- Freiherr Knebel von Treuenschwer (1876-1890),
- FZM Daniel Salis-Soglio (od 1891).
Kolory pułkowe: niebieskoszary (hechtgrau), guziki złote.
Skład narodowościowy w 1914 roku 54% - Niemcy, 39% - Węgrzy[6].
W 1873 roku sztab pułku stacjonował w Zadarze, a wszystkie bataliony w Sopronie.
W 1894 roku pułk (bez 4. batalionu) stacjonował w Sopronie i wchodził w skład 28 Brygady Piechoty należącej do 14 Dywizji Piechoty, natomiast 4. batalion był detaszowany do Fočy i podporządkowany komendantowi 8 Brygady Górskiej należącej do 1 Dywizji Piechoty[7].
W latach 1903–1907 sztab pułku razem z 2. i 4. batalionem stacjonował w Ostrzyhomie, 1. batalion w Sopronie, a 3. batalion w Komarnie.
W latach 1909–1914 sztab pułku razem z 2. i 4. batalionem stacjonował w Ostrzyhomie, 1. batalion w Sopronie, a 3. batalion w Trebinju.
W 1914 roku pułk wchodził w skład 14 Dywizji Piechoty.
Żołnierze
[edytuj | edytuj kod]- Komendanci pułku
- płk Georg Budich (1873)
- płk Emil Haymerle (1894)
- płk Rudolf Hess (1903-1908)
- płk Maximilian von Hauser (1909-1912)
- płk Johann Boeriu (1913-1914)
- Oficerowie
- mjr Władysław Gniewosz
- lekarz pułkowy Józefat Janowski (1893–1896)
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ Militärschematismus des österreichischen Kaiserthums für 1868. Wiedeń: 1868, s. 354.
- ↑ Kais. Königl. Militär-Schematismus 1869-1870. Wiedeń: 1870, s. 420.
- ↑ Kais. Königl. Militär-Schematismus 1872. Wiedeń: 1872, s. 338.
- ↑ Kais. Königl. Militär-Schematismus 1873. Wiedeń: 1873, s. 324.
- ↑ Kais. Königl. Militär-Schematismus 1875. Wiedeń: 1874, s. 462.
- ↑ Infanterie-Regimenter 1 - 102 as at July 1914.. [dostęp 2010-03-06]. [zarchiwizowane z tego adresu (2012-02-10)].
- ↑ Schematismus 1894 ↓, s. 103, 123, 480.
Bibliografia
[edytuj | edytuj kod]- Kais. Königl. Militär-Schematismus für 1873. Wiedeń: Nadworna i Państwowa Drukarnia, luty 1873. (niem.).
- Schematismus für das k.u.k. Heer und für die k.u.k. Kriegsmarine für 1894. Wiedeń: Nadworna i Państwowa Drukarnia, styczeń 1894. (niem.).
- Schematismus für das k.u.k. Heer und für die k.u.k. Kriegsmarine für 1900. Wiedeń: Nadworna i Państwowa Drukarnia, grudzień 1899. (niem.).
- Österreich-Ungarns bewaffnete Macht 1900 - 1914
- Austro-Hungarian Land Forces 1848-1918 By Glenn Jewison & Jörg C. Steiner