7 Pułk Huzarów (austro-węgierski) – Wikipedia, wolna encyklopedia

Ten artykuł dotyczy austro-węgierskiego Pułku Huzarów Nr 7. Zobacz też: inne pułki huzarów noszące numer „7”.

Pułk Huzarów Wilhelma II Cesarza Niemiec i Króla Prus Nr 7 (HR. 7) – pułk kawalerii cesarskiej i królewskiej Armii.

Pułk został sformowany w 1798.

Kolejnymi szefami pułku byli:

• książę pruski Wilhelm I Hohenzollern (1885 – †9 III 1888),
• cesarz Niemiec i król Prus Wilhelm II (od 1888).

W 1887 roku sztab pułku i jego kadra zapasowa stacjonował w Kecskemét i był kompletowany przez okręgi uzupełnień Pułku Piechoty Nr 38 (Kecskemét) i Nr 68 (Szolnok)^[1].

W 1914 roku komenda pułku razem z 2. dywizjonem stacjonowała w Debreczynie, 1. dywizjon w Oradei (węg. Nagyvárad), a kadra zapasowa w Budapeszcie, w koszarach przy ul. Kerepesi 41. Pułk wchodził w skład 7 Brygady Kawalerii i był uzupełniany na terytorium 4 Korpusu^[2].

Etat Pułku przewidywał w jego składzie: dowództwo, dwa dywizjony a. trzy szwadrony po 117 huzarów, szwadron zapasowy, pluton pionierów i patrol telegraficzny. Stan etatowy liczył 37 oficerów oraz 874 podoficerów i huzarów.

Komendanci pułku

• płk Hermann von Pokorny (1887^[1])
• płk Bruno von Schönberger ( – 1912 → komendant 16 Brygady Kawalerii^[3])
• ppłk / płk Béla Berzeviczy von Berzevicze und Kakas-Lomnitz (1912^[4] – 1914^[5])

Oficerowie

• Tadeusz Zapałowicz – lekarz pułkowy (VI 1886 – III 1887)

• Kais. Königl. Militär-Schematismus für 1888. Wiedeń: Nadworna i Państwowa Drukarnia, grudzień 1887.
• Schematismus für das k.u.k. Heer und für die k.u.k. Kriegsmarine für 1913. Wiedeń: Nadworna i Państwowa Drukarnia, grudzień 1912.
• Schematismus für das k.u.k. Heer und für die k.u.k. Kriegsmarine für 1914. Wiedeń: Nadworna i Państwowa Drukarnia, luty 1914.
• JuliuszJ. Bator JuliuszJ., Wojna Galicyjska, Kraków: Wydawnictwo Egis Libron, 2008, ISBN 978-83-7396-747-2, OCLC 316449958 . Brak numerów stron w książce